ન્યૂઝ ઓફ ગાંધીનગર દૈનિક આયોજિત સાહિત્ય સરિતા
પાંચ ગદ્ય રચના પ્રસિદ્ધ કરવામાં આવી છે.
વિષય : “જીત – હાર,વિજય – પરાજય”. તેમજ
“માં” વિષયક રચનાઓ. દિવસ – ૩
www.janfariyadnews.com
Email: prdpraval42@gmail.com
What’s up calling No : 9824653073
તંત્રી/સંચાલક : પ્રદીપ રાવલ
નિર્ણાયક મંડળ :જયશ્રીબેન પટેલ, માયાબેન દેસાઈ
એડમિન ટીમ.: નિર્ણાયક મંડળ, જયકાંતભાઈ ઘેલાણી,વિભૂતિ બેન દેસાઈ, પ્રદિપ રાવલ,સહયોગી : આરતી મરચંટ,અરૂણાબેન ત્રિવેદી
યુ ટ્યુબ ચેનલ : janfariyadnews
ન્યૂઝ પોર્ટલ : janfariyanews
વેબ સાઈટ : janfariyadnews
NOG SS No/022
વિષય : હાર, જીત, વિજય, પરાજય
વિભાગ : ગદ્ય
પ્રકાર : લેખ
શીર્ષક : ભાઈ
લેખક : જ્યોતિન્દ્ર દિનેશચંદ્ર મહેતા, પાલઘર
રણધીરે હવામાં ગોળીબાર કર્યો અને જોરથી પૂછ્યું “ઠીક હૈ?”
સામેથી પણ ગોળીનાં ફાયર થવાનો અવાજ આવ્યો અને એક અવાજ તેની પાછળ ગુંજ્યો, “ઠીક હુઁ!
રણધીરને રાજસ્થાન સ્થિત ભારત-પાકિસ્તાન સરહદ ઉપર આવીને ત્રણ મહિના થઈ ગયાં હતાં.તે મુખ્ય ચોકીથી થોડે દૂર આવેલ નાની ચોકી ઉપર હતો. અહીં કાશ્મીર સરહદ જેવાં છમકલાં ભાગ્યે જ થતાં હતાં.
સામેની પાકિસ્તાની ચોકી ઉપર સ્થિત હસનને સારી રીતે ઓળખવા લાગ્યો હતો. બોર્ડર ઉપર તેમની એક બે વાર અલપઝલપ મુલાકાત થઈ હતી. હસનનો ચહેરો રણધીરના નાના ભાઈ રણબીર સાથે મળતો આવતો હતો.
રોજ રાત્રે આ રીતે ફાયર કરીને આ રીતે એકબીજાનાં ખબર અંતર પૂછી લેતાં. બીજે દિવસે રણધીરને એક પત્ર મળ્યો જે વાંચીને તે ઉદાસ થઈ ગયો. પત્રમાં રણબીરે લખ્યું હતું, ” મોટાભાઈ, આજે કોરોનાને લીધે માતાનું મરણ થઈ ગયું છે. હું અંતિમસંસ્કાર પણ નથી કરી શક્યો, કારણ હું પણ કોરોના પ્રભાવમાં છું અને મને ત્યાં જવાની રજા ન મળી. તમે ચિંતા ન કરશો, હું જલદી જ ઠીક થઈ જઈશ અને આવતાં વર્ષે ફોજમાં ભરતી થઈ જઈશ.”
રણધીરે પોતાનાં ઉપરી પાસે રજા માંગી પણ ઘણાં બધાં સૈનિકો રજા ઉપર હોવાથી તેને રજા ન મળી. સીમા ઉપર ચોકીપહેરો રાખવો એ તેનું કર્તવ્ય હોવાથી તે પોતાની ફરજ દિલથી નિભાવતો હતો.
ચાર દિવસ પછી એક રાત્રે તેણે ખબર અંતર પુછવા ગોળીબાર કર્યો પણ સામેથી જવાબ ન આવ્યો અને તેને બદલે ઉધરસનો ધીમો અવાજ આવ્યો. રણધીરને ચિંતા થવા લાગી પણ નો મેન્સ લેન્ડમાં પગ મુકવો એ અપરાધ હતો. બીજીવાર ફરી ઉધરસનો અવાજ આવ્યો એટલે તેણે પોતાનું માસ્ક ચડાવી પાકિસ્તાની ચોકી તરફ દોટ મૂકી.
તે ચોકી પાસે પહોંચ્યો તે સમયે હસનનો અવાજ આવ્યો, “મારી નજીક ન આવતાં, કદાચ મને કોરોના થઈ ગયો છે.” એટલું કહીને તે અવિરત ઉધરસ ખાવા લાગ્યો. રણધીરે જોયું કે તેને શ્વાસ લેવામાં તકલીફ પડી રહી છે.
રણધીર તરત ચોકી તરફ પાછો વળ્યો અને ઝડપથી તેને આપવામાં આવેલ પીપીઈ કિટ પહેરી લીધી અને દવાનું બોક્સ હાથમાં લીધું, જેમાં અણધારી પરિસ્થિતિ માટે દવાઓ અને ઇન્જેક્શન રાખેલાં હતાં. તે ઝડપથી હસન પાસે પહોંચ્યો અને તપાસીને તાત્કાલિક એક ઇન્જેક્શન આપી દીધું, જેના લીધે હસનને થોડી રાહત થઈ. પછી થોડી દવાઓ આપીને રણધીર વહેલી સવારે ચોકીએ પહોંચ્યો. તેનો ચહેરો એક જીવ બચાવ્યાના સંતોષથી ચમકી રહ્યો હતો.
બીજે દિવસે તેને એક પત્ર મળ્યો. પત્ર તેના ગામના સરપંચનો હતો. તેણે ધ્રુજતાં હાથે તે ખોલ્યો. તેના ભાઈ રણબીરનું કોરોનાને લીધે મૃત્યુ થઈ ગયું હતું. તે ભાંગી પડ્યો, તેને ખબર ન પડી કે તેની હાર થઈ કે જીત. કદાચ તેને રજા મળી હોત તો!
તો કદાચ હસન! તેણે આંખનાં ખૂણેથી બહાર આવી રહેલાં આંસુને લુછી દીધું. તેણે એક ભાઈ ખોઈ દીધો હતો પણ બીજા ભાઈને બચાવી લીધો હતો.
જયોતિન્દ્ર મહેતા
*******************************
[NOG. સાહિત્ય સરિતા (૧)
NOG SS No. 0029
વિભાગ: ગદ્ય
વિષય: હાર જીત
શીર્ષક: “અમે”
“અમે”
અમે એક થયાં. એક રહ્યાં.
સંજોગ સાથે લડતાં-જીતતાં-હારતાં ગયાં પણ જિંદગીનો પાયો હાર જીતનાં
ચણતરમાં પાક્કો કરતાં ગયાં.
સ્વભાવ અભાવને પચાવી લીધો. એની ધીરજ-મારી અધીરાઈ.
એની ગંભીરતા-મારી સહજતા.
એના મૌન સંવાદ-મારી વાચાળતાનાં નિબંધ લખતાં ગયાં.
અમારી પસંદ નાપસંદ સાવ જૂદી. એના અલગ વિચાર-મારા અલગ વિચાર.
બસ, ક્યાંક એક થયાં તો ક્યાંક બે છતાં સંતુલન કરતાં રહ્યાં.
અમે પ્રેમથી જીવીએ છીએ.
સ્વર-તાલ હું સાચવી લઉં.
એ ગીતોમાં પ્રેમ પુરાવે.
આ કપરા સમયમાં વિજય પરાજયને કોરાણે મૂકી અમે સરળ જીવતાં રહ્યાં.
-લીના વછરાજાની.
*******************†***********
NOG SS No/0044
વિષય:-હાર,જીત,વિજય, પરાજય
પ્રકાર:- ગદ્ય
શીર્ષક:- પાષાણ હ્દય.
નારી હૃદય તો ઋજુ હોય,આજે એ બન્યું પાષાણ! મારી માતાનું હૈયાફાટ રુદન, ન પીગળાવી શક્યું એ પાષાણ હૃદયને. પાષાણ હૃદયની મહિલા તબીબે મને, દીકરી હોવાને કારણે, મારી માનાં ઉદરથી દૂર કરી. આજે પૈસા આગળ પાષાણ હૃદય જીત્યું ,ઋુજુ હૃદય હાર્યું.
વિભૂતિ દેસાઈ ઘાસવાલા બિલીમોરા.
********************************
NOG SS No : 0079
પ્રવિણા કડકિઆ
શીર્ષક : શું ગમે?
ગદ્ય
——
તમને પૂછવાનો વિચાર આવ્યો ? શું ગમે હાર કે જીત ? મને જવાબની ખબર છે.
હાર અથવા જીત યા જય કે પરાજય એક નિશ્ચિત છે. માનવીનું મન હંમેશાં જીત યા જય ચાહે છે. એ ભૂલી જાય છે કે દર વખતે પરિણામ ધાર્યા પ્રમાણે નથી આવતું.
આશા જીતની યા જયની રાખવી ઉચિત છે. કિંતુ ધાર્યું પરિણામ ન આવે તો તેનો ખેલદિલીથી સ્વીકાર કરવો તે અગત્યનું છે .
જીત અહંકાર વધારે હાર નિરાશાનો પરિચય કરાવે. એ બંને પરિસ્થિતિ યોગ્ય નથી .
જીત થાય તો સમજવું પ્રયત્ન સફળ થયો. હાર મળે ત્યારે લાગે પૂરતી મહેનત કરી ન હતી.
હંમેશાં સારું થાય તો મેં કર્યું અને બગડે તો ઈશ્વરની મરજી કહી છટકી જઈએ.
જિંદગીની બાજી હંમેશાં હાર અને જીતને અનુલક્ષીને નથી હોતી . કિંતુ માનવી દરેક સ્થળ અને સંજોગમાં સ્પર્ધા ને મહત્વ આપે છે.
જીંદગી સરળ અને સહજ બને તે આવકાર્ય છે.
જીત મેળવી માનવી અહંકારી બની કાર્ય તરફ ઉદાસિનતા કેળવશે.
હાર પામેલ વ્યક્તિ ઉમંગનો સંચાર કરશે.
હાર અને જીતની ચુંગલમાં ફસાયા વગર જે થાય તે જોયા કરવું, નિયત સાફ રાખવી. જે મળે તેને આવકારવું .
પ્રવિણા કડકિઆ
*†*****************************
ન્યુઝ ઓફ ગાંધીનગર
માતૃ દિવસ નિમિત્તે
શીર્ષક : મા તારી યાદમાં
NOG NO 0052
શું દિવસો હતા મા તારા હાથે જમવા મળતું, ગરમ ગરમ તું પીરસતી અને હું તેમાંય નખરાં કરતો ખાવા માટે , તોય તું વિના અકળાયે મને શાંતિથી તારી સાથે બેસાડતી અને ભરપેટ જમાડતી, હું કહેતો “તું તો ખાઈ લે” તો જવાબ કેવો આપતી મારી મા ખબર છે , “દીકરા તું જમી લે મારે હજી ઘણાં કામ છે પછી જમીશ.”
આ પછી પછી….તો તેનું બહાનું રહેતું. કદાચ હું ભૂખ્યો ન રહી જાઉં.
ખાતા ખાતા અંત્રાસ આવતી તો મારી મા “બેટા ધીરે ધીરે જમ,” વાહા પર પ્રેમથી હાથ ફેરવી પાણીનો ગ્લાસ ઘરતી.
કામ કરતી પણ કદી કહીને બતાવતી નહોતી. દાઝી જતી તો ઉહકારો કરતી નહોતી.મારા પહેલાં તે જાગતી પછી મને ઉઠાડતી કેમ ખબર છે મારી ઊંધમાં ખલેલ ન પહોંચે તે માટે.કેટલી સમજદાર હતી મારી મા.
તડકામાં બહાર નીકળવા નહોતી દેતી ,”આ પગરખાં પહેરીને રમ , પગમાં તને દાઝશે, છાલા પડી જશે,”બહુ ધ્યાન રાખતી’તી. તડકો તો સહેજપણ વેઠવા નહોતી દેતી. આજે તો નોકરી જ તડકામાં બહાર ફરીને કરવાનો સમય આવ્યો છે , મને તડકો ઘણો લાગે છે,તારા પ્રેમ ભર્યા શબ્દોની હુંફ મેળવવાં હું તરસી રહ્યો છું, તારો પ્રેમ પામવા વલખાં મારી રહ્યો છું.
આવા સમયે મને મા યાદ આવે છે.
બીમાર પડું તો મારા શરીરે ગરમ પોતા મૂકી દેતી, મારી સાથે બેસતી ,કેવી સાર સંભાળ લેતી ,ખોળામાં માથું મૂકી મને સુવડાવતી, જાણે બીમાર હું નહી મારી મા હોય તેમ વર્તન કરતી.પગ દબાવી આપતી.”બેટા તારે શું ખાવું છે”,જે ફાવે તે બનાવી આપતી.તે મારી મા હતી ને સાહેબ એટલે જ આવું કરતી’તી. હાલ તો રૂપિયા છે , પત્ની, બાળકો પરિવાર ઘણો છે, જોઈએ તે બધું જ છે.સપનાં પૂરા કરવા માટે સક્ષમ છું, બધું ખરીદી શકું છું,પણ….મા નથી ,એ કયાંથી લાવું, સંભાળ કરનાર મારી મા જો નથી તે ક્યાં છે ?મને થાક લાગે છે ,”બેટા થાકી ગયો” એમ કહી માથે હાથ ફેરવી પાણીનો ગ્લાસ આપનાર , હેત કરનાર મારી માવડી કયાં છે. મનમાની મે ચલાવે રાખી તોય મારી મનમાની ચાલવા દેતી , હવે તો મારું ચાલવા જ ક્યાં કોઈ દે છે.મારી મા જો નથી ને.
માતૃ દિવસે સંજીવ સ્વર્ગીય મા નો ફોટો સામે રાખી પોતાની વ્યથા ઠાલવતો હતો. કાગળ પર ‘મા જ મા’ હતી.બંધ ઓરડાની નિર્જીવ વસ્તુઓ પણ સંજીવને જાણે સાથ આપી રહી હતી.ઓરડામાં નિરવ શાંતિ હતી.
કાગળ પૂરો ભીજાય ગયેલો.કેમ કે આંસુ રૂપે આજ મા વહેતી હતી.
©️ *સંજય તરબદા “સાંજ”*✍🏻
*વડોદરા*
*****************************
NOG SS No. 0079
પ્રવિણા કડકિઆ
ગદ્ય
શીર્ષક :માવડી
“ભગવાને મા બનાવી , માએ આપણને બનાવ્યા”, કોણ ચડે?
ભગવાન કે મા”?
આપણો જન્મ થયો ત્યારે એક માતાએ પણ જન્મ ધારણ કર્યો હતો, એ સદા યાદ રહે. પછી એ મારી કે તમારી હોય યા પ્રાણથી પ્યારા પતિની !
આ જગે આગમન અને પ્રથમ શ્વાસ જેને આભારી છે તે માને શત શત પ્રણામ.
જેના પ્યારથી સતત ભિંજાઈ . જેના આપેલા સંસ્કારથી આજે ઉભરાઈ એ મા હંમેશા સંગે છે.
માને માટે લખાયેલો દરેક શબ્દ અંતરના ઊંડાણમાંથી નીકળે તેમાં નવાઈ ન પામશો.
સાદો સિધો મ પ્રેમ સહિત મળ્યો “કાના” ને , પરિણામ નજરની સામે છે.
ખાસ કહીશ “સાસુમા” આપણા પ્રાણથી પ્યારા પતિની મા છે.
તેને દુભાવશો નહી. તે માત્ર પ્રેમની પ્યાસી છે. પોતાના બાળકની મંગલ કામના ,એ તેના જીવનનો ઉદેશ છે.
મા તું મારી જગમાં સુંદર
તુજને લાખો પ્રણામ રે
તારો વહાલ ભર્યો સ્પર્શ
હૈયું સદા તલસે રે
આમ તો તું રોજ યાદ આવે ,આજે તને તેમજ પૂજય બાને યાદ તરી દિલનાં ભાવ વ્યક્ત કર્યા.
પ્રવિણા કડકિઆ