GN_16-7-20(1) ( News of Gandhinagar PDF)
ન્યૂઝ ઓફ ગાંધીનગર પેપર વાચવા ઉપર તારીખ ઉપર ક્લિક કરી બ્રાઉ સર માં ઓપન કરી વાચી શકાશે..
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=601168607470567&id=100027322995343
******************************************
સાહિત્ય વિભાગ મા આજે બાળ રચનાઓ…..
ન્યૂઝ ઓફ ગાંધીનગરમાં દરેક સ્પર્ધકનું સ્વાગત છે*”
🌹🌹🌹🌹🌹
*ગદ્ય વિભાગ*
(૧.)શીર્ષક-યાદોની સુવાસ
નેહા બગથરીયા.જૂનાગઢ
{૨} શીર્ષક -યાદીમાં એકવીસ વર્ષો
મનોજ પંચાલ “મન”. પાલનપુર
(૩)શીર્ષક -સ્વપ્નના સહારે*
જયોતિ આચાર્ય.અમદાવાદ
*પદ્ય વિભાગ*
૧}શીર્ષક – તેરી ઓર
ડૉ નિષાદ ઓઝા “અમન”
{૨}શીર્ષક -પ્રણયને આદર આપું છું*
અંજના ગાંધી”મૌનું “
(૩)શીર્ષક -પ્રકૃતિ મારી સખી*
કૃણાલ ટેલર
(૪)શીર્ષક-પ્રકૃતિનાં સાનિધ્યમાં*
વૈશાલી મહેતા
(૫)શીર્ષક- સ્વપ્ન લોક*
ડૉ રેખા શાહ*
વિજેતા મિત્રોને ખૂબ ખૂબ અભિનંદન
એડમિન પેનલ🙏🙏
************ચિત્ર પરથી સ્પર્ધા***************
*NG – 0027*
વિભાગ :- ગદ્ય
શીર્ષક :- *સ્વપ્નના સહારે*
અંતે ક્યારાએ નિર્ણય લઈ જ લીધો અને એ દિલ્હીથી દ્વારકા જવા નીકળી ગઈ. પોતાનું બાળપણ અને યુવાનીનો ઉમળકો બધું દ્વારકાના દરિયાકાંઠે તો હતું.
પોતાની પહેલી નજરના પ્યાર સાથે લગ્ન કરી ક્યારા દિલ્હી ગઈ હતી. અભ્યાસઅર્થે દિલ્હી ગયેલી ક્યારાને કોલેજકાળમાં કવન પસંદ પડતા બંને જીવનસાથી બન્યાં હતાં.
ક્યારા પહેલીવાર પિયર એકલી જઈ રહી હતી. લગ્નના એક જ વર્ષમાં તેમની જીવનનૈયા ડોલવા લાગી હતી. કવન ક્યારાને પૂરતો સમય આપતો ન હતો. અને કાંઈક છુપાવતો હોય એવું લાગતા ક્યારા કાયમને માટે કવનને છોડીને નીકળી ગઈ હતી.
રસ્તામાં પોતાના ભૂતકાળને વાગોળતી હતી ત્યાં જ કવનનો ફોન આવ્યો પણ ક્યારાએ વાત કરી નહિ. નફરતની ચિનગારી જલતી થઈ ગઈ હતી. અનંત વિચારોમાં ખોવાતી આખરે દ્વારકા પહોંચી.
નીકળતાં જે વહેમ હતો તે ડાયરી લઈને આવી હતી. દરિયાકિનારે જઈ એક પથ્થર ઉપર બેસી ડાયરી ખોલે છે. જેમાં કવનના જીવનનું રહસ્ય હતું. ડાયરીના પાનાં વાંચતાં જ ક્યારાની આંખોમાંથી આંસુની ધારા વહી ગઈ. કવનને કેન્સર હતું. તેથી તે ક્યારાનું જીવન સવારવા એકલી જીવી શકે તેવી આદત પાડી રહ્યો હતો. ક્યારા ધ્રુસકે-ધ્રુસકે રડવા લાગી, મૂંઝાઈ ગઈ,ગભરાઈ ગઈ અને હાંફળી-ફાંફળી જાગી ગઈ.
પરંતુ આ સ્વપ્ન પરથી કયારાને સમજાઈ ગયું કે, પોતે શું કરવા જઈ રહી હતી. અને તેના સ્વપ્નના સહારે પાછી પોતાનું જીવન પ્રેમથી ભરી દેવા લાગી.
— જ્યોતિ આચાર્ય
અમદાવાદ
*****””*”””””***************** **************
*NG NO -0011*
*ન્યૂઝ ઓફ ગાંધીનગર*
*વિભાગ – ગદ્ય*
*શીર્ષક : યાદોનાં એકવીસ વર્ષો*
અભિષેક અને આકાંક્ષા રોજ નદી કિનારે બેસી સામેના પર્વતો તથા સૂર્યાસ્તને જોઈ રહેતા. એની દુનિયામાં ખોવાઈ જતા. આંખોની પલકો ફરકાવ્યા વગર એક બીજાની આંખોમાં આંખ નાખી લાગણીઓનાં પ્રવાહમાં ખેંચાઈ જતાં.
અભિષેક ઘટનાઓને તથા આકાંક્ષાના રૂપ ને પ્રેમની કવિતાઓ લખીને આકાંક્ષાને મોકલ્યા કરતો. આકાંક્ષા પણ કવિતાને કાયમ વાગોળ્યા કરતી. એના એ શબ્દો રોમેરોમમાં સમાઈ જતાં.
આજે એમની મૈત્રી ને લગ્નનાં વીસ વર્ષ થયા હતા. આજની લગ્નની એનિવર્સરીએ અભિષેક ઓફિસમાં ગયો હતો. આકાંક્ષા એને અમૂલ્ય સરપ્રાઇઝ આપવા માગતી હતી. તે યાદોનાં પર્વતોમાંથી આનંદ, લાગણી, ખુશીનાં ભાવભીના પ્રવાહમાં આકાંક્ષા ઈચ્છાઓના ઘોડા દોડાવી લાગણીઓને થોકબંધ રીતે સજાવી રહી હતી.
એ સજાવેલો ગઝલોનો ગુલદસ્તો તૈયાર કરે છે ત્યાં જ ઘરનાં દરવાજે ડોરબેલ વાગે છે. અને..એ પ્રેમની યાદોમાં ઘેરાઈ વળે છે.
✍️ ‘મન’
મનોજકુમાર પંચાલ.. પાલનપુર
****************************** ************
*NG/0064*
*વિભાગ : ગદ્ય*
*શીર્ષક : યાદોની સુવાસ*
અમનને યાદ કરતી આભા પોતાની અંગત ડાયરી લઈ પ્રકૃતિના ખોળે આળોટવા નીકળી પડી. પ્રકૃતિના સાનિધ્યમાં ડાયરીના પાનાં ઉથલાવતાં મનમાં યાદોના ઘોડા પૂરપાટે દોડતાં થયાં.
અમન સાથેનાં મિલનની પળને જે શબ્દો સાથે તેણે કંડારી હતી એ વાંચીને આજ ફરી એકવાર આભા અમનના પ્રેમમાં પડી ગઈ. અમનના આભાસ સાથે તે વાદળો વચ્ચે ગરકાવ થઇ પ્રણય ગોષ્ઠિમાં લીન થઈ ગઈ. પહાડોની અલાયદી આભા છોડી નદીના વહેણ સાથે ભળતું ઝરણું જોઈ આભા જાણે અમનને કહી રહી,
“યાદ છે અમન તને? હું આમ જ મારું પિયર છોડી તને પામવા તલપાપડ હતી.”
“હા આભા યાદ જ હોય ને !!”
અમને આભાનો હાથ હાથમાં લેતાં ઉમેર્યું,
“આપણાં લગ્ન માટે તે મમ્મી પપ્પાને મનાવવામાં કંઈ કસર નહોતી રાખી.”
“તને તો ખબર જ હતી ને હું તારા વગર જીવવાની તો શું એક પણ શ્ર્વાસ લેવાની કલ્પના પણ નહોતી કરી શકતી પણ આજ…!!”
વાયુવેગે દોડતી યાદોની જેમ એક પછી એક ડાયરીના પાનાઓ ફરતાં ગયાં. છેલ્લે પાને તિરંગામાં સમેટાયેલી અમનની આખરી યાદ ખુલી અને આભાના આંસુઓ ગર્વભેર વહેતી નદી સાથે ભળી ગયાં.
*નેહા બગથરીયા*…..*જુનાગઢ*
****************************** ************
*એડમીન પેનલ – પ્રદીપ રાવલ (તંત્રી/માલિક)
*નિર્ણાયકશ્રી-જયશ્રી પટેલ,વંદના વાણી,કિશોર ઠકકર
*સહ નિર્ણાયક – આરતી મર્ચન્ટ ,આરતી રામાણી
* સંચાલક – જીજ્ઞા કપુરિયા
* સહ સંચાલક – મનીષ વોરા,પ્રણવ ઝાંખર
****************************** ************
નોધ :- ન્યૂઝ ઓફ ગાંધીનગર દૈનિક પ્રસિદ્ધ સાહિત્ય વિભાગ ના આયોજક,આયોજન,સંચાલન હવે પછી સાહિત્ય વિભાગ ગ્રુપ એડમિન કરશે.કોઈપણ લખાણ કે વ્યક્તિગત વાદ વિવાદ જવાબદાર એડમીન ટીમ રહેશે.તંત્રી ક્યાંય પણ કોઈપણ લખાણ કે ગ્રુપ મેમ્બરોને લગતા વાદ વિવાદ ને જવાબદાર નથી.જે સર્વે આં ગ્રુપ ના મેમ્બર નોધ લેવી ..તંત્રી : પ્રદીપ રાવલ
ન્યુઝ ઓફ ગાંધીનગરમાં દરેક સ્પર્ધકનું સ્વાગત છે*”
🌹🌹🌹🌹🌹
*ગદ્ય વિભાગ*
(૧.)શીર્ષક-યાદોની સુવાસ
નેહા બગથરીયા.જૂનાગઢ
{૨} શીર્ષક -યાદીમાં એકવીસ વર્ષો
મનોજ પંચાલ “મન”. પાલનપુર
(૩)શીર્ષક -સ્વપ્નના સહારે*
જયોતિ આચાર્ય.અમદાવાદ
*પદ્ય વિભાગ*
૧}શીર્ષક – તેરી ઓર
ડૉ નિષાદ ઓઝા “અમન”
{૨}શીર્ષક -પ્રણયને આદર આપું છું*
અંજના ગાંધી”મૌનું “
(૩)શીર્ષક -પ્રકૃતિ મારી સખી*
કૃણાલ ટેલર
(૪)શીર્ષક-પ્રકૃતિનાં સાનિધ્યમાં*
વૈશાલી મહેતા
(૫)શીર્ષક- સ્વપ્ન લોક*
ડૉ રેખા શાહ*
વિજેતા મિત્રોને ખૂબ ખૂબ અભિનંદન
એડમિન પેનલ🙏🙏
************ચિત્ર પરથી સ્પર્ધા***************
NG 0012
તા.6-7-8 July -2020
*શીર્ષક : તેરી ઑર*
યું બાદલોંસે
મુહબ્બ્ત કિતબોમેં
કૈસે છપ ગઈ હૈ.. !!
પુરા સમંદર પ્યારકા
ઉમડ ગયા હૈ
મેરે જહેનમે
ઘોડે રફ્તારસે બઢ
રહે હૈ મેરે
અતીતકી ઑર તેજીસે
મેરે બિછડે હુએ
બલમકો
ઢૂંઢ રહા હૈ
ગહેરે ઘાવકે
મલહમકો
ઔર ઉઠ જાતી હૈ
લ્હેરે કિસીકી
મીઠી યાદૉકી
આઁખોકે કિનારે
ઔર
છલક જાતા હૈ
સાગર તન્હાઈયોંકા
છીન લેતા હૈ
ફિરસે પાની
બાદલ બનકે
ઔર ફિર મેં
કિતાબસે નિકલકે
ડાલ દેતી હું
ઈક નઝર
પહાડકો ચીરકે
નીકલતે ઝરનોકે
ઉસ પાર બાદલોમેં
તુઝે દેખને,
પર
કિતાબમેં
તુને લિખે હુએ
કલામને
દૌડા દિયે હૈ
પ્યારકે વહી
રફ્તારકે ઘોડે
જો મેરી ઔર
મુઝે લેને આ રહે હૈ
ફિરસે તેરી ઑર.. તેરી ઑર… !!!
– ડૉ.નિષાદ ઓઝા “અમન”
****************************** ************
વિભાગ : પદ્ય
NG num:0033
શીર્ષક :પ્રકૃતિ મારી સખી
આ પ્રકૃતિને મારી હું સખી બતાવતી.
સુખ હોય કે દુ:ખ બધું કિનારે સંભાળવતી.
સારું હોય કે ખરાબ બધું એની અંદર સમાવતી
બદલામાં દુ:ખ છૂપાવી ખુશીથી એ લહેરાતી.
પ્રેમરૂપી લહેરની ચાદર મને ઓઢાડતી.
સુખના સફેદ ઘોડા, દુઃખના કાળા ઘોડાને ભગાડતી.
પ્રેમી પંખીડાનું મિલન બાદ છૂટા પડવાનું સાંભળી.
આંસુરૂપી પહાડમાંથી ઝરણુ ધોધમાર વરસાવતી.
એટલે, જ આ પ્રકૃતિને મારી સખી બતાવતી.
ટેલર કૃણાલ શાંતિલાલ#kt…સુરત
*****†*†***************†****** ***********
N. G. no/0026
વિભાગ – પદ્ય લગાગા ૪
મુતકારિબ છંદ.
શિર્ષક – પ્રણય આદરું છું..
હું સ્વપ્નો ની દુનિયા સજાવી ફરું છું!
તને યાદ દિલથી પછી હું કરું છું!
કદી લાગતું આસમાને મળ્યા ને!
કદી સાથ તારી નદીમાં તરું છું!
કરી બંધ આંખો, હ્રદયથી ત્યાં ભાળું!
હું તારી છબીને નિરંતર સ્મરું છું!
ન લાગે નજર કોઈ બૂરી પ્રણયને!
સદા નૈનમાં એથી કાજળ ભરું છું!
પહાડો, નદીઓ, ઝરણ સૌ ને વાદળ!
બનાવી સહારો પ્રણય આદરું છું!
✍️અંજના ગાંધી “મૌનું” વડોદરા ૬-૭-૨૦૨૦
****************************** ************
પદ્ય વિભાગ
NG NO: 40
શીર્ષક : પ્રકૃતિનાં સાનિધ્યમાં
પુસ્તક પર ચક્ષુઓનો પહેરો,
પણ મનડાને નથી ક્યાંય પોરો!
ઓઢી જાણે સમંદરની લહેરો !
અશ્વ વેગે ઉછળી વિચારોની છોળો!
દીસે છે પર્વતો ને ખળખળતાં ઝરણાં,
રેતીની ગાદલીમાં આનંદ અનેરો!
સાનિધ્ય પ્રકૃતિનું એટલું અનુપમ
વર્ણવવા ઓછો પડે શાહીનો કટોરો!
ખીલી છે સંધ્યા સોળે કળાએ,
પ્રિતનો રંગ થતો જાય ગહેરો!
આ પ્રકૃતિ ય જાણી ગઈ દલડાંની વાત!
આભમાં કંડાર્યો એણે તારો-મારો ચહેરો!
✍️ વૈશાલી જે મહેતા.
****************************** ************
NG. No. – 0034
વિભાગ : પદ્ય( મૌલિક રચના)
શીર્ષક : સ્વપ્નલોક
સ્વપ્નલોકની કો’ સુંદરી
આજ આવી મારાં સપનાંમાં
ભીની સમંદરની રેત-સી
મૃદુ ને ગૌર છે જેની કાયા
માદક એની નશીલી આંખોમાં
ઘૂઘવે જાણે સાત સમંદર
જોઈ એને આજ મારાં મનમાં
ઉછળે અરમાનો કોરાં- કોરાં
લહેરોની રેશમી ચાદર ઓઢીને
સૂતી છે એક જલપરી-સી
કરે છે રસપાન એ પ્રેમગ્રંથનું
વહે છે જાણે કો’ પ્રેમસરિતા
યૌવનનાં ઘોડા કરે થનગનાટ
ને દિલમાં થાય અનેરો ખળભળાટ
કરું સ્વૈરવિહાર એની સંગે
ને રચાય પ્રેમાકૃતિ સુંદર નભમાં
ઉછળે લાગણીઓ ભરતીની જેમ
પ્રેમરસની આવે ના ઓટ મારાં હદયમાં
— ડૉ. રેખા શાહ
Show quoted text
*ન્યુઝ ઓફ ગાંધીનગરમાં દરેક સ્પર્ધકનું સ્વાગત છે*”
🌹🌹🌹🌹🌹*પદ્ય વિભાગ*
*૧)NG NO/0012*
*ડૉ નિષાદ ઓઝા*
*અમન”*
*શીર્ષક -સ્વપ્ન*
🌹🌹🌹🌹🌹
*૨}NG NO/ 0076*
*પારુલ ઠકકર*
*”યાદ”*
*શીર્ષક -સોણલાં*
🌹🌹🌹🌹🌹
*૩)NG NO/0010*
*દિપ્તી પટેલ*
*”શ્રી કૃપા*
*શીર્ષક -હરિધામ*
🌹🌹🌹🌹🌹
*૪}NG No/0015*
* *મેહુલ ત્રિવેદી*
*શીર્ષક -સપનું લખતાં બેઠાં?*
🌹🌹🌹🌹🌹
*૫)NG NO/0014*
*જયેશ સંઘાર*
*શીર્ષક -દુઃખીને* *સ્વપ્નસુખ કયા?*
🌹🌹🌹🌹🌹🌹
*ગદ્ય વિભાગ*
*૧}NG NO/0053*
*સંજય તરબંદા**”સાંજ “*
*શીર્ષક -મિરેકલ*
🌹🌹🌹🌹🌹
*૨}NG NO/0055**શ્રદ્ધા ભટ્ટ*
* *શીર્ષક – જાદુ*
🌹🌹🌹🌹🌹
*૩)NG NO/ 0044**વિભૂતિ દેસાઈ ઘાસવાલા*
*શીર્ષક-સપનું*
🌹🌹🌹🌹🌹
*૪}NG NO/ 0073**પલ્લવી ગુપ્તા*
*શીર્ષક -સમણું*
🌹🌹🌹🌹🌹
*૫)NG NO*0009* ” મનોજ કુમાર પંચાલ*
*”મન”*
*શીર્ષક – સમણું*
🌹🌹🌹🌹🌹
વિજેતા મિત્રોને ખૂબ ખૂબ અભિનંદન
એડમિન પેનલ🙏🙏
****************************** ***********
NG – 55
ન્યૂઝ ઓફ ગાંધીનગર
શબ્દ સ્પર્ધા…શબ્દ : સ્વપ્ન…શીર્ષક : જાદુ..lપ્રકાર: ગદ્ય
હે પ્રભુ! હું પામર માનવી,
જાણે ઇચ્છાઓની ખાણ, અસંખ્ય માંગણીઓ, પારાવાર મુશ્કેલી પછી પણ ધબકતું હૃદય અને ઉગી નીકળતી આશાઓ..
પ્રભુ! આપના ચરણોમાં એક નિવેદન છે, હે નાથ! મારા આ ચર્મ ચક્ષુ એક સપનું જોઈ રહ્યા છે,
હા…અને એ પણ ખુલી આંખે, જાગૃત અવસ્થામાં.
હે ભગવાન!
હું એ લાયક તો નથી કે જીદ કરું કે આપ મારું સપનું સાકાર કરો પરંતુ વિનંતી જરૂર છે. હવે આ કોરોનારૂપી દાનવનો સંહાર થતો જોવો છે,મારા દેશના ડોક્ટરો કોરોનાની રસી શોધવા સફળ થાય એવું કરો . હવે નથી સહન થતું મોતનું તાંડવ, કીડા મંકોડાં જેમ માનવી મરી રહ્યો છે, અરે! આ તો એ સંસ્કૃતિ છે જ્યાં આ પામર જીવોને પણ પ્રભુનો અંશ માન્યો છે,તો માનવ જેવો માનવ આટલો લાચાર કેમ?
પ્રભુ! હવે મારો આંતરનાદ સાંભળો,શરીરના લોહીનું એકેક ટીપું , એક એક રૂવાંડે એક જ પ્રાર્થના છે.
મારી ખુલી આંખોનું સપનું સાકાર થાય .
🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻
શ્રદ્ધા ભટ્ટ…વાપી
**************************†*** ************
શબ્દ પરથી સ્પર્ધા…..NG – 0052
શબ્દ -સોંણલું, સોણું, સ્વપ્ન…વિભાગ – ગદ્ય
શીર્ષક – “મિરેકલ”
અજીબ સન્નાટો છવાયેલો હતો, આસપાસ અંધારું જ અંધારું ફેલાયેલું હતું,હું અંધકારમાં પ્રકાશને ગોતવા દોટ મૂકી રહ્યો હતો.
અરે ,હું કયા ખોવાઈ ગયો ?
અરે મારો અવાજ કોક તો સાંભળો?
“પ્લીઝ કોઈ મને બચાવો, હું ગુંગળામણ અનુભવી રહ્યો છું.હેલ્પ હેલ્પ…”
કદાચ મારો અવાજ કોઈ સુધી પહોંચી નહોતો રહ્યો.
હું બૂમ બરાડા પાડી હાર્યો થાક્યો ચૂપ રહી ગયો.
અચાનક મને કોઈનાં ચાલવાનો અવાજ સંભળાય રહ્યો હતો ,
એક આશાનું કિરણ ફરી જાગ્યું ,મેં ફરી મદદ માટે પોકાર પાડી જોઈ.
તે પગલાં ધીરે ધીરે મારી નજીક જ આવી રહ્યા હોય તેવો મને ભાસ થયો ,અંધારામાં હું લાચાર હતો કોઈને જોઈ નહોતો શકતો.
પરસેવે રેબઝેબ થવાથી પલળી ગયેલો ,ગળું સૂકાય રહ્યુ હતું.
ત્યાં તો મારી આંખો ફરી મિચાઈ ગઇ, જેવો જાગ્યો કે હું હોસ્પિટલનાં બીછાને પડ્યો હતો.
“અરે ,હું અહીં કયાંથી?”
હું તો…..વાક્ય પુરું કરે તે પહેલાં જ ડોકટર “રીલેક્શ તમે ઠીક છો હવે ,ડોન્ટ વરી ,આપ હાલ આરામ કરો.”
“પણ હું અહીં ક્યાથી ? કેવી રીતે ?”
ડોકટર “તમે અર્ધ મૃત હાલતમાં કબ્રસ્તાનમાં દફન હતા ,તમારાં સગાં વહાલાને તમને મૃત સમજી દફનાવી દીધાં હતા…..
ઈશ્વરે તમને નવું જીવતદાન આપ્યુ છે, સદીયોમા કયારેક જ આવો *મિરેકલ* થતો હોય છે.
“આ નવો અવતાર તમારા માટે કોઈ *સ્વપ્નથી* કમ નથી.”
“જી ડોક્ટર , આભાર તમારો”
અરે આભાર મારો નહી “આ ચોકીદારનો માનો કે જેને સમયસર તમને અહીં સુધી પહોંચાડી તમારાં જીવમાં નવો પ્રાણ ફુંકયો છે.”
©️ સંજય તરબદા “સાંજ”✍🏻.. વડોદરા
****************************** ************
*ન્યુઝ ઑફ ગાંધીનગર*..*NG -0011*
*વિભાગ – ગદ્ય*….*પ્રકાર – લઘુકથા*
*શબ્દ : સોણલું , સ્વપ્ન*
*શીર્ષક: સ્વપ્નાંથી શોધ તરફ*
અવિનાશ રીસર્ચ સેન્ટરથી ઘેર આવી નિરાશ થઈને બેઠો છે.
શું થયું અવિનાશ, કેમ આજે નિરાશ થઈને બેઠો છે? સાહેબે કંઈ કીધું ‘કે શું ?
ના….ના…પણ મારે વાયરસની બિમારીથી બચવા માટે રસી બનાવવી છે. માણસો ટપોટપ મરી રહ્યાં છે…. કીડીયારું ઉભરાય તેમ હોસ્પિટલ ઉભરાઈ રહી છે. માણસ મેળાની જેમ એકઠા થઈ રહ્યા છે. કોઈ બજારમાં….કોઈ મરણ પ્રસંગમાં… કોઈ લગ્ન પ્રસંગમાં… કોઈ સીમંતમાં….નિતનવા પ્રસંગોમાં માણસોની હાજરીથી બિમારી ફેલાઈ રહી છે.
વિવિધ ટી.વી., મોબાઈલ ,સમાચારપત્ર પર બેન જાહેરાત પોસ્ટર કેટલી જાહેરાતો છતાં પણ લોકોમાં જાગૃતતા ક્યારે આવશે ? આવા વિચારો સાથે વ્યથિત થતો અવિનાશ સુઈ જાય છે. અવિનાશને કામનાં ભારણને કારણે ગાઢ નિદ્રા આવી જાય છે.
સવારે ઊઠીને તે તેના બેડ પર નાચતો હતો.
અનિતાએ કહ્યું” શું થયું ?
અવિનાશે કહ્યું ,” મને સરસ સ્વપ્ન આવ્યું. તેમાં એક રાજકુમાર વાયરસને કારણે બિમાર પડે છે . રાજવૈદ્ય કહે છે,”તેના વાયરસની દવા હિમાલયની તળેટીમાં આવેલી છે. એ જડીબુટ્ટીઓથી જ વાયરસ મરશે. જડીબુટ્ટીઓથી રાજકુમાર સાજો થાય છે.”
અવિનાશ તેના સ્વપ્નાંની વાત સાહેબને કરે છે. સાહેબ તેને હિમાલયની તળેટીની એ જગ્યાએ મોકલે છે. અવિનાશ ત્યાંની જડીબુટ્ટીઓ લાવી રસી બનાવે છે. પછી તેનો પ્રયોગ માણસો ઉપર કરે છે. અવિનાશની વાયરસની રસી સફળ થાય છે.
અવિનાશ એક સરસ મજાનાં સ્વપ્નાંથી રસીની શોધ થઈ. સ્વપ્નની વાતની સાચી પડે છે.
‘મન’ મનોજકુમાર પંચાલ..પાલનપુર
*****†**********************†* ***†********સ્પર્ધા:2*…*NG: 0073*..*વિભાગ : ગદ્ય, લઘુકથા* : સ્વપ્ન, સમણું, સોણલું*
*શીર્ષક : સમણું*
પ્રેમલગ્ન માં જોડાયેલ મધુ અને સૌરભનું લગ્નજીવન આનંદના ઉપવનમાં રાચતું હતું. સાંજના સાત વાગી ગયા હતા. મધુની રસોઈ રોજની જેમ પૂર્ણતાના કગાર પર હતી. સૌરભની રાહ જોતી એની નજર વારંવાર બારણા પર આંટા મારી રહી હતી. સૌરભ આવ્યો. થોડો મૂંઝાયેલો હતો.
મધુ: “હાય સૌરભ! થાકી ગયો લાગે છે.”
ટિફિન મધુ ના હાથમાં આપતાં સૌરભે હકારમાં માથું હલાવ્યું. મધુએ એના ચેહરાને વાંચતાં નટખટ સ્વરે ફરી બોલી, “અરે બોલને, શું થયું?”
અભિવ્યક્તિના શબ્દો શોધતો સૌરભ: ” મધુ, હ, હું, હું….મેં એકાન્ટંટની નોકરી છોડી દીધી.”
મધુએ શાંત સ્વરમાં પૂછ્યું: “સારું! પણ કેમ?”
મધુના હાથ પોતાના હાથમાં લઇ, “તું તો જાણે છે ને મારે કોલેજમાં પ્રોફેસર થવું છે એના માટે એમ.એ. કરવું પડશે. રેગ્યુલર કોલેજ કલાસ ભરવા પડશે.”
મધુ: “જી, પ્રોફેસર સાહેબ! તો મુંઝાય છે શાનો?”
છ મહિનાની દીકરી પર નજર કરતાં સૌરભ બોલ્યો, “અને ઘર? તું? રીયા?”
મધુ: “એય સૌરભ! તું જ્યારે પ્રેમ-પ્રસ્તાવ લઈને આવ્યો ને, મારી નજરને સ્વપ્ન મળ્યાં. તેં મારી સાથે લગ્ન કર્યા તો જાણે જન્મોજન્મના સમણાં પુરા થયાં. તારી સાથે જીવું છું, તો પ્રતિદિન અનેક નવા સમણાં ખીલી ઉઠે છે. આ તારું સ્વપ્ન નહિ, આપણું સ્વપ્ન છે. માત્ર બે જ વર્ષ ને! તું સાંજે, હું દિવસમાં ચાર-ચાર કલાક ટ્યુશન કરીશું, એક ટાઈમ જમીશું. બીજું કંઈ, પ્રોફેસર સાહેબ?”
એ ચારેય નજરોને સ્વપ્ન પૂર્ણ થતા દેખાયું.
*©️—-પલ્લવી ગુપ્તા*
*********************†*******† ***********
*NG : 0044*.*વિભાગ*ગદ્ય.* શીર્ષક*સપનું *
દીકરી હોવા છતાં મારો જન્મ થયો, તારા હાથમાં સ્થિર થઈ .
મોટી થતી ગઈ તેમ સ્થિરતા આવતી ગઈ અને તમે મને ઉડવાને આકાશ આપ્યું.એ ઉડાન એટલે કલેકટર બનવાનું મારું સપનું.કલેકટર બની જ્યાં મારું પોસ્ટીંગ થાય ત્યાંથી ભ્રષ્ટાચાર નાબુદ કરી પ્રજાને ભ્રષ્ટાચારની નાગચૂડમાંથી છોડાવું. શાળામાં તોતિંગ ફી ભરવા છતાં સરખું શિક્ષણ ન મળતું હોય શાળાની ફી જેવીજ તોતિંગ ફી ભરી મને કોંચીગ ક્લાસ માં મૂકી.
જે ભ્રષ્ટાચાર ને નાબૂદ કરવાનું સપનું હતું તે જ ભ્રષ્ટાચાર ને કારણે ક્લાસ માં લાગેલી ભીષણ આગથી બચવા નીચે કૂદકો માર્યો,અમને બચાવવાની કામગીરી હશે જ એવી આશાએ,પણ આશા અમર ને બદલે ઠગારી નીવડી.આજે મારા કેટલા બધા મિત્રો સાથે ધરતીમાને ખોળે અધૂરા સપના સાથે હંમેશ ને માટે સ્થિરતા પ્રાપ્ત કરી ચૂક્યા છે.
વિભૂતિ દેસાઈ ઘાસવાલા,બિલીમોરા.✍️
Show quoted text
Show quoted text
Show quoted text
સ્પર્ધા :2
NG No. 0012
વિભાગ : પદ્ય
તા. 11/07/2020
શીર્ષક :- *સ્વપ્ન*
હું
નીકળું છું
દાદાની સાથે શેરીમાંથી
હાથમાં લઈ કપડાની થેલી
બજાર ભણી
શાકભાજીમાં ભાવતાલમાં
ઠીક ન બેસતાં
દાદા ઠેર ઠેર ફરે ને
ફરી ભાવ કરે નોંખા…
ભરાતી થેલી ને
હાથમાં વધતું વજન…
અને પાછું
દાદાની નાની હિસાબી
ડાયરીમાં નોંધાતું શાક, કરિયાણું
અને બીજું ઘણું
નાનું નાનું,
મારું નાનું મન
થોડું થોડું સમજતું હતું
મને સમજાતું નહિ
અરે આ નોંધો શું કામની
માત્ર નામની
કયારેય પૂછાયું નહિ
નોંધોનો બોધ શું હતો?
શા માટે હતો?
આખું આયખું
આમ જ ગણતરીમાં !!
શા માટે આમ જ જીવવાનું?
ક્ષણોનું અજવાળું
આમ જ ખોવાનું???
આનંદનું કોઈ વજૂદ
કદી નહિ જોવાનું?
આમને આમ કરચલી
શ્વાસને ખાઈ જશે ને
ખાપણમાં ગોઠવાઈ જશે
લાવને પૂછી જોઉં
ભીંતને
તમે કેમ લખતા તા
આવું નાનું નાનું…!!
ને બાલ્કનીના પડદા
ઉડે છે
અને સાથે જ
ઊડીને પગ ઉપર પડેલા હારથી
સફાળો જાગી જાઉં છું
સ્વપ્નથી ને
રડી લઉં છું છાનું છાનું
રાત્રે સૂતાં સૂતાં
હાથમાંથી સરકી
નીચે પડી ગયેલી ડાયરીને જોઈ… !!
– ડૉ.નિષાદ ઓઝા “અમન”
*******†********************** ************
NG/ 10
*વિભાગ* : પદ્ય
*શીર્ષક* : હરિધામ
તારા સ્નેહના વરસાદે, સંબંધની લિપિ લખાઈ અંતરે,
પીડા હતી ઉરમાં, સ્પર્શ થતાં અચાનક પરાઈ અંતરેથી.
સપનાઓ છે મારી આંખોમાં, હૈયાના હિંચકે પધરાવવા,
પલકોમાં છે હરિ, અતૂટ હૈયે અહર્નિશ જાપ જપવા.
સ્નેહ નીતરતો હસ્ત, અર્થ વિનાની વેરાન આ જિંદગીમાં,
વેલે ભરી બાથ વૃક્ષને,એમ અધીરી ગોપી કૃષ્ણ દીવાનીમાં,
નિહારું હરિ તોહે પળ બે પળ, ને આઠેય પહોરે સ્મરું,
દુઃખના સાગરમાં ફગાવી બેડી ને સર્વસ્વ અર્પણ કરું.
સંસારના સૂર મેળવી ઉત્કટ ભક્તિથી ધરી હૈયે હામ,
‘શ્રીકૃપા’ થતાં નૂપુરના તાલે આનંદે પહોંચી હરિધામ.
✍ દીપ્તિ પટેલ’શ્રીકૃપા’
વડોદરા.
****************************** ************
ન્યૂઝ ઓફ ગાંધીનગર
NG:-0014
શબ્દ:-સ્વપ્ન
પ્રકાર:-પદ્ય(છંદોબદ્ધ)
શીર્ષક:- દુખીને સ્વપ્ને સુખ ક્યાં?
(વિધાન-ગાલગાગા ગાલગાગા ગાલગા)
કોક સુખીને સ્વપ્ને દુઃખ ક્યાં?
કોક દુખીને સ્વપ્ને સુખ ક્યાં?
આજ પગદંડીએ સુતા નિર્ધને,
સાંજના પાણી છે પીધું, ભૂખ ક્યાં?
તુચ્છ ને વેરાન સ્વપ્ને ગુમતી,
મૂઢ લોકોની કોમને પ્રમુખ ક્યાં?
ખુદ શરમાવે તે કૃત્યો આદર્યા-
હોય, પ્રભુ! તોય તું વિમુખ ક્યાં?
જે કહી લે વાતને સ્વાર્થ વિના,
આજ એવા સંતનું શ્રીમુખ ક્યાં?
-જયેશ સંઘાર
ભોજાય,માંડવ..૧૧ જુલાઈ.૨૦૨૦
****************************** ************
N O G S (VIP)
શબ્દ સ્પર્ધા:- સ્વપ્ન
વિભાગ:- પદ્ય
N. G. No. 0015
*સપનુ લખવા બેઠા?*
આંખે કહેલી વાતો લઇને તમે સપનું લખવા બેઠા?
મનની માનેલી વાતો લઇને તમે ખપનું લખવા બેઠા?
વર્ષો વિતાવ્યા યાદમાં તમારી અમે એનું કાંઇ નહિ,
ફકત બે ઘડી રાહ જોઈને તમે તપનું લખવા બેઠા?
શ્વાસે શ્વાસે રટ્યું છે અમે નામ તમારું આજ સુધી,
આજ નામ અમારું હોઠો લઇને તમે જપનું લખવા બેઠા?
વગોવાતો રહ્યો છું જગમાં વર્ષોથી હું તમ સંગાથે,
કેવળ સ્વપ્ને સાથે રહીને તમે સારપનું લખવા બેઠા?
આખેઆખી રાત જાગી હું રોજ આવતો સમણે,
બસ આજ ઊંઘી ગયોને તમે ખારપનું લખવા બેઠા?
મેહુલ ત્રિવેદી…ખેરાળી.
****************************** ************
*News of Gandhinagar સ્પર્ધા*
*NG no.- 0076*
*ગઝલ -સોણલાં*
*રમલ છંદ- ગાલગાગા2 ગાલગા*
રોજ આંખોમાં વણાયા સોણલાં,
તો ય જુઓ ક્યાં લખાયા સોણલાં?
હોય જો કોઈ ગઝલ, પળમાં લખું,
વણલખ્યા છાપે છપાયા સોણલાં.
રાત આખી હું રહું છું જાગતી,
પણ ખુલી આંખે બતાયા સોણલાં.
આમ તો કોરી હતી આંખો છતાં,
ઝાંઝવા નીરે તણાયા સોણલાં.
બેવફાઈની અસર કાતિલ હતી,
પ્રેમના સઘળા કપાયા સોણલાં.
જાણતા નો’તા હૃદયના ઘાવને,
‘યાદ’માં કાયમ ઘવાયા સોણલાં.
પારૂલ ઠક્કર “યાદ”
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
*તારીખ- 10/7/2020 -શુક્રવાર*
****************************** ************
*એડમીન પેનલ – પ્રદીપ રાવલ (તંત્રી/માલિક)
*નિર્ણાયકશ્રી-જયશ્રી પટેલ,વંદના વાણી,કિશોર ઠકકર
*સહ નિર્ણાયક – આરતી મર્ચન્ટ ,આરતી રામાણી
* સંચાલક – જીજ્ઞા કપુરિયા
* સહ સંચાલક – મનીષ વોરા,
Show quoted text
ન્યૂઝ ઓફ ગાંધીનગર દૈનિક સાહિત્ય વિભાગ બાળ.વિભાગ મા.આપ.સૌ નું.સ્વાગત છે.
*બાળ વિભાગ*
*પ્રકૃતિનું આપણાં જીવનમાં મહત્ત્વ*
પ્રકૃતિ અર્થાત… આપણાં જીવવાનું કારણ! કઈ રીતે? પ્રકૃતિનું એક અભિન્ન અંગ, વૃક્ષો, જેમાંથી મળતા પ્રાણવાયુ વગર કઈ રીતે જીવશું?
આપણી પાંચ જ્ઞાનેંદ્રીયને આ સૃષ્ટિથી જ તાજગી મળે છે! નયનને આ પ્રકૃતિસૌંદર્ય, કર્ણને પશુ-પક્ષીઓનો સુરીલો ધ્વનિ, નાકને ફૂલોની ગંધ, મુખને તરુની ભેંટ રૂપે મીઠા અને રસમય ફળ અને સ્પર્શેંદ્રીયને તો સમીરનો સ્પર્શ જ શાતા અર્પે છે…! કેટકેટલા ઉપહાર મળેલ છે આપણને આ પ્રકૃતિમાંથી!! શુધ્ધ તાજગીનો અનુભવ માત્ર પવનની એક લહેરથી!
પ્રકૃતિ ફક્ત આપણને તાજગી જ નથી આપતી પરંતુ આપણા નકારાત્મક વિચારને પણ બદલી શકે છે! પ્રકૃતિ આપણને બહુ બધી કળાઓ શિખવાડે છે… ચિત્ર બનાવવાસમ સુંદર દૃશ્ય આપે છે. જીવનકળા અને જ્ઞાનકળા પણ શીખવે છે! પરંતુ,
*પ્રકૃતિની સુંદરતાને છેડશો, તો જીવન સમાપ્ત થઈ જશે!*
પ્રકૃતિ જ્યારે રૌદ્ર સ્વરૂપ ધારણ કરે છે, ત્યારે આપણે સૌ તેની સામે ખૂબ જ પાંગળા બની જઈએ છીએ. તેની શક્તિ સામે આપણું બુધ્ધિ બળ સાવ નિરર્થક છે. અપાર વિનાશના સાક્ષાત્ દર્શન થાય છે. તેથી જ, પ્રકૃતિને અનુરૂપ વર્તી તેનું રક્ષણ કરવાની જવાબદારી આપણા જ શિરે છે કારણ,
*જે પોષતું તે મારતું, એ ક્રમ દિસે છે કુદરતી!*
_~કવિ કલાપી_
*ૠજુ અપૂર્વ શાહ*
*ધોરણ – ૮*
****************************** ***********
ન્યૂઝ ઓફ ગાંધીનગર
વિભાગ : બાળ વિભાગ.
Books: My Best Friend.
During this lockdown period when we have to maintain social distancing, I can not meet my school friends and not even the friends who stays in the same building of mine.
But now I have discovered a new friend who is always with me and no need to worry about the social distancing. Yes!! My new best friends during this lockdown are books!. My favourite is the Akbar Birbal stories, Solar system, The Secret Seven; Adventure series and also the 15th chapter of The Bhagvad Geeta( which I read every day) that I love to read.
* Solar System gives information about The Sun and its planets.
*The Seven Secrets is an adventurous story about how the seven children got to know the secrets of the world.
*The Akbar Birbal stories are very interesting and gives new ideas to solve problems.
*”The 15th chapter of the Bhagvad Gita which is also known as Purushottam Yog. It shows the path of Dharma.
All these books gives me pleasure to know different things about science, adventure, life stories , moral values and Dharma.
✍️Dhairya Jignesh Mehta.
Standard : 4.
***********************”*””””* ************
પ્રકૃતિ વિના જીવન અશક્ય છે એમ કહીએ તો પણ અતિશયોક્તિ નથી. કુદરતની દેન પ્રકૃતિમાં વૃક્ષો એ જન્મતાંજ લાકડાનાં ઘોડિયામાં આરામ ફરમારવી ખુશખુશાલ નજરે પડતા અને સૌને આનંદની ક્ષણો આપતાં…મરણ સમય એજ લાકડાની શયા પર નિદ્રામાં પોઢતાં આમ મરણ સુધી ફરજિયાત પણે છે
પ્રકૃતી જે આપણી ધરતી માતાનો સણગાર છે.વનસ્પતી એ ધરતી માતાની લીલુડી ઓઢણી છે.
જળાશયો જીવન જરુરી છે. દરિયો જેટલો શાંત હોય છે. એટલો જ તુફાની દરિયો જે આનંદદાયક અને પર્યટન સ્થળ કહી શકાય. પ્રકાશ જે ફૂલ ખીલખવે છે… વાયુ, વગેરે પ્રકૃતિનું દરેક રુપ મનહર અને જીવન જરુરી છે. સજીવ માટે પ્રકૃતિ કુદરતના આશિષ છે.
પ્રકૃતી સૃષ્ટિ નું શણગાર છે.
સંગાર ગાયત્રી રમેશ ભાઈ (ઉઠાર)
ધોરણ ૧૦
****************************** ************
બાળ વિભાગ
પ્રાકૃતિનું આપણા જીવનમાં મહત્વ
આજના આધુનિક યુગમાં મનુષ્ય પ્રકૃતિને બહુ સાધારણ અને તુચ્છ સમજવા લાગ્યો છે. દુનિયામાં લોકો વધારે સમય ઈન્ટરનેટ અને ટેલિવિઝન જોવામાં વિતાવે છે.
પ્રકૃતિથીજ આપણને પીવાનું પાણી, શુદ્ધ હવા , ફળ , ફૂલ , જમીન , સમુદ્ર , આકાશ , જીવ-જંતુ , અને પક્ષીઓ વગેરે ભાગવાને આ બધી વસ્તુ મનુષ્યના જીવનને સુંદર બનાવવા કરી છે.
પ્રકૃતિ આપણને મદદ કરે છે પણ મનુષ્ય પ્રદૂષણ , ગ્લોબલવોર્મિંગ , ગ્રીનહાઉસ જેવી વસ્તુથી પ્રકૃતિનો નાશ કરે છે.
પ્રકૃતિમાં એ શક્તિ છે કે એ બીમારી પણ દૂર કરી શકે છે. હરિયાળી જોઈને મગજને શાંતિ મળે છે.
આપણે પ્રકૃતિને સ્વચ્છ અને સુંદર રાખવા વૃક્ષો વાવવા જોઈએ
” પ્રકૃતિનું સન્માન એજ આપણો ધર્મ છે”.
✍🏻લેખક : પ્રિશા શાહ
ધોરણ : ૯
****************************** ************
*વિભાગ:બાળ વિભાગ*
*શીર્ષક:પ્રક્રુતિ નું આપણા જીવનમાં મહત્વ*
પ્રક્રુતિના સર્જનહાર પરમાત્મા એક અદભૂત ચિત્રકાર છે.સૃષ્ટિમાં વૃક્ષો, પર્વતો,નદીઓ, ફૂલો, પશુપંખીઓ વગરે નું સર્જન કરી તેમણે પોતાની ચિત્રકળાની કુશળતાનાં દર્શન કરાવ્યા છે.
વસંતની ૠતુમાં બહાર પ્રક્રુતિનું સૌંદર્ય સોળે કલાએ ખીલી ઉઠે છે.વર્ષાૠતુમાં સર્વત્ર છવાઈ જતી ધરતી લીલીછમ દેખાય છે. ઉષાની મુલાયમ લાલીમામાં, સંધ્યાના મહેફિલમાં, પૂનમની શીતળતામાં, તારાઓના ઝગમગાટ અને રૂના પોલ જેવાં વાદળાંમાં કુદરતની અનોખી પ્રસન્નતાનાં દર્શન થાય છે. સરીતાનો કલકલ નાદ, સરોવર ના મંદ તરંગો, ઘટાદાર વનરાજી, હરીયાળાં ખેતરો તથા રંગબેરંગી પુષ્પોની મીઠી સુવાસમાં પ્રક્રુતિનો ઉલ્લાસ પ્રકટ થાય છે. મોહક મેઘધનુષમાં પણ પ્રક્રુતિનું સ્નેહલ સ્મીત જ દેખાય છે. કુદરતે પૃથ્વી પર અનુપમ રમણીય છૂટે હાથે વેરી છે.
કુદરતનું સૌંદર્ય અનુપમ છે અને માધુર્ય અનન્ય છે; જ્યારે એ જ કુદરત ક્રોધ ભરાઈને તાંડવ કરે છે. ત્યારે અત્યંત વિકરાળ અને વિનાશક રૂપ ધારણ કરે છે.પળવાર ધરતીકંપથી માનવી નું યુગોજૂનું સર્જન હતું-ન-હતું થઈ જાય છે, નંદનવન જેવાં નગરો ખંડરોમાં પલટાઈ જાય છે, સાગરના સ્થાન બદલાય જાય છે, સરીતાનું વહેણ બદલાય છે.યુગો સુધી ન બદલાય તેવા નીશાન મૂકી જાય છે.
કુદરતનાં હાસ્ય અને તાંડવ, એના રમ્ય અને રૌદ્ર રૂપો, માનવીના જીવનઘડતર અને વિકાસમાં મહત્વનો ભાગ ભજવે છે. કુદરતનું હાસ્ય માનવજીવનને સરસ, સુખદ અને સમૃદ્ધ બનાવે છે. એનું તાંડવ માનવીનાં સુખસમૃદ્ધિને છિન્નભિન્ન કરી તેને પોતાની ક્ષુદ્રતા અને મર્યાદાનું દુ:ખદ ભાન કરાવે છે.
ધાર્મિક ડોડીયા
(Std 10)
****************************** ************
*એડમીન પેનલ – પ્રદીપ રાવલ (તંત્રી/માલિક)
*નિર્ણાયકશ્રી-જયશ્રી પટેલ,વંદના વાણી,કિશોર ઠકકર
*સહ નિર્ણાયક – આરતી મર્ચન્ટ ,આરતી રામાણી
* સંચાલક – જીજ્ઞા કપુરિયા
* સહ સંચાલક – મનીષ વોરા,
Show quoted text