ન્યુઝ ઓફ ગાંધીનગર સાહિત્ય સરિતા ગ્રુપ ની ” મિત્રતા દિવસ” ની રચનાઓ (ભાગ-૨)
NOG સાહિત્ય સરિતા (૧)
NG. No. — 39
વિષય – ફ્રેંડશીપ ડે
શીર્ષક — મિત્ર નામે આપ્તજન
પ્રકાર – અછાંદસ
અડખે પડખે નહિ,અડોઅડ,
પગલે પગલે નહીં પણ સાથે,
રણમાં મીઠી વીરડી જેવું!
ભરતડકે પગમાં જૂતા જેવું!
ઠંડીમાં ગરમ રજાઈ જેવું!
ભરવરસાદે માથે છત જેવું!
રડતાં હૃદયને થામી લે એવું!
મહીંની મુંઝવણ પામી લે એવું!
હતાશામાં ઝીલી લે એવું!
આંખોની ઉદાસીને હટાવીને!
હસાવવાની ક્ષમતા ધરાવે એવું!
ખુશીઓનાં વમળમાં ફસાવી દે એવું!
સુખ દુઃખમાં પડછાયા જેવું!
પળેપળમાં હોય સર્વત્ર છવાયું!
છે કોઈ?
મિત્ર નામે સ્વજન!
પ્રફુલ્લા “પ્રસન્ના”
********************************
NOG SS No-0011
સાહિત્ય સરિતા
વિષય:- દોસ્તી
બંધારણ:- ગાલગાગા ગાલગાગા ગાલગા
છંદ- રમલ -૧૯
પ્રકાર-ગઝલ
*શીર્ષક-મારો મિત્ર*
જિંદગીનો શ્વાસ છે મારો મિત્ર,
હેતનો પર્યાય છે મારો મિત્ર.
મોત આવેતો કદી ના વિખુટા થશું,
એક ભવનો સંગ છે મારો મિત્ર.
જિંદગીનાં હારનો એ નંગ છે,
સંગ કોહિનૂર છે મારો મિત્ર.
સારથી છે જિંદગીનો એ મિત્ર.
કાયમી અણસાર છે મારો મિત્ર,
એ જ આંખોથી બને છે દર્પણ,
ને પલકથી સમજતો મારો મિત્ર.
એ મિત્રની જે અસર બીજી કહું,
જે અધૂરો થઇ જતો મારો મિત્ર.
ભાઇથી વધુ ને સગાથી વધુ થયો,
રોજ બનતો ખાસ એ મારો મિત્ર.
-મનોજકુમાર પંચાલ
‘મન’
પાલનપુર
********************************
NOG. SS. NO. 60
વિષય : મિત્રતા દિવસ.
વિભાગ : પદ્ય .
શીર્ષક : મિત્ર એવો હોવો જોઈએ…
એકાદો મિત્ર તો એવો હોવો જોઈએ…..
કે તેને એમ જ ફોન કરી શકાય.
મનની ગમે તે વાત, કંઈ પણ
વિચાર્યા વગર શેર કરી શકાય.
પ્લાન બનાવ્યાં વગર મળી શકાય.
તેની જ ઉપર, તેની જ સામે
હસી શકાય!
ખોટે રસ્તે જતો હોય તો,
કાન ખેંચીને પાછો વાળી શકાય.
સુખનાં તો સાથી ઘણાં મળી રહે,
પણ દુઃખમાં તેને યાદ કરી શકાય.
થઈ હોય ભલેને તકરાર પણ,
તો યે હમરાઝ બનાવી શકાય.
નજીકનાં સ્વજનોની વાતો પણ
જેને બેધડક કહી શકાય.
પ્રેમી, પ્રેમિકા કે ક્રશની વાતો ય
હૈયું ખોલી કહી શકાય.
એકાદ મિત્ર તો એવો હોવો જોઈએ,
જેમાં ખુદનું પ્રતિબિંબ જોઈ શકાય.
ભગવતી પંચમતીયા. ‘રોશની’
*******************************
*NOG SS NO 004*
*વિષય: મિત્રતા દિવસ*
*શીર્ષક*
*મિત્રતા *..
ધીરે ધીરે બધુ ભૂલી એક કન્યામાં થી સ્ત્રી બનવું મને ગમવા લાગ્યું .હા લગ્ન પછી સ્ત્રીના મિત્રો બદલાય છે તો સંબંધો પણ બદલાય જાય છે.મિલન ના કુટુંબીઓને અપનાવીને જીવનનાં નવા વળાંકો પર ઉભા
રહી જીવન ની શરૂઆત એમ.એની પરીક્ષા
આપી વડોદરાનાં ઘરના પ્રાંગણ માં નવજીવન
શરૂ થયું.નોકરી તો કરવા દેવાના નહતા,તેથી બંગલાની સાફસફાઈથી શરૂઆત કરી.મિલન
ની મેડીકલની દુકાન હતી.મોટાભાઈને ત્યા જમતા હતા ને સ્વ …થી શરૂઆત કરવાની હતી .નાની મોટી ચીજો ઘરમાં ,હાથમાં થોડી ઘણી કમાણી ને ..પૈસો માંગવા કરતા જે છે એનાથી શરૂઆત.સખી જેવી મોટીબેન ને મોટાભાઈ જેવા બનેવીનો સાથ મળ્યોને રહેવા
વિશાળ બંગલો હતો ,પછી જોઈએશું..૧૯૭૭ને મેની ૫મી તારીખ ને નવો જન્મ..એક ગૃહિણીનો જે કાલ સુઘી મા- બાપ મિત્રોની હતી તે હવે ગૃહિણી બની ગઈ.
એક સાંજે મિલનની દુકાન પર ડ્રગઈન્સપેક્ટર આવ્યાને ફારમસીસ ઘરે જતો રહ્યો હતો. હુ ઘરે રાહ જોઈ રહી અને મિલનને ફાર્મસીસ વગર દુકાન ચલાવવા માટે દંડ ભરવો પડ્યો.. મારો સ્વ જાગ્યો. મે મિલનને
આગળ ભણવાની સલાહ આપી.કામ તો લોઢાના ચણા ચાવવા જેવું હતું.એક મસ મોટું ભાષણ મળ્યું.તુ ભણી એટલે મારે પણ ભણવું આ વાક્ય હૈયા સોસરવું ઉતરી ગયું ..પણ એક ભણતર માટેની લગની ને સ્ત્રી હઠ શું થાય..?
આખરે મનમાં રામ જાગ્યાને નવો વળાંક મિલનની જિંદગીમાં આવ્યો.ઈન્ટર સાયન્સમાં સારા ટકા હતા તેથી હિમ્મત કરી ને છ વર્ષ પછી ભણવા માટે મન મનાવ્યું ને તે પણ ફાર્મસીસનો …અભ્યાસ.અમદાવાદ,કાલીના ને
છેલ્લે નાસિકમાં બે વરસના કોર્સ ડીપ્લોમા ફાર્મસીસમાં એડમીશન મેળવ્યું .સુખસાહબીમાં રહેલા ને બિઝનેશમેન ને હોસ્ટેલમાં રહેવાનું . તેના પિતાજીને પત્ની નાસિકથી પાછા આવ્યા ને નક્કી કર્યુ વડોદરાની દુકાન ચલાવવા મારે જવું .પણ કુટુંબમાં ઘણાં એવાલોકોના સ્વમાનને ઠેસ પહોંચી એક સ્ત્રી ના ના એ નજ કરી શકે ને..! દુકાન બંધ થઈ.
મિલન પણ હોસ્ટેલમાં ન ફાવ્યું કરી પાછા
ફર્યા ..અહીં સ્ત્રીનું સ્વમાન ઘવાયું ને નાસિક પાછી ગઈ. ગંગાને કિનારે બેઠી બેઠી વિચારતી હતી શું કરવું? સસરાજી એ કહ્યુ કાંઈ નહિ મુંબઈનાં બિઝનેસમાં બેસી જશે, ભણવાનો હોત તો ત્યારેજ ભણ્યો હોત..?અરે એ તો ઘર વસાવા તૈયાર થયા..પણ કહેવાય છેને રામ રાખે તેને કોણ..તેવું જ થયું . મારા સર નાસિકમાં મળ્યાને માર્ગ બતાવ્યો… ત્રણ ત્રણ મહિના માટે સેનિટોરિયમ મળે છે…ને રસ્તો મોકળો થયો.. મેં નાસિકમાં પતિદેવસાથે રહેવાનું નક્કી કર્યુ. શરત મૂકી બે વરસ સારા મિત્રો થઈ રહીશું .અભ્યાસ પૂર્ણ થયા પછી સંસારની શરૂઆત કરશું.અભ્યાસ કરતાં કરતાં બન્ને સારા મિત્ર બન્યા.બે વરસ સુવર્ણકાળની જેમ “મિત્રતા” માં વિત્યા સંબંધો ગાઢ બન્યા ને મિલન અંતિમ પરીક્ષામાં ગોલ્ડ મેડલ લઈને આવ્યા..જીવનમાં એક ઉત્તમ કાર્ય ક્રિયાનો સંતોષ મળ્યોને એક જીવનભરની મિત્રતા પ્રાપ્ત થઈ…!
આવા હકારાત્મક વલણે જીવન આસાન બનતું ગયું
સાચા મિત્ર મળ્યાં.ત્યારથી આજ દિન સુધી સાચા મિત્ર તરીકે તેઓ દિલમાં વસ્યાં છે..
મુક્ત પંચિકા…
મિત્ર એટલે
એવો સહારો
જ્યાં સુખ કરતાં તે,
દુ:ખ પૂછે ને
ખભો ધરીદે.
જયશ્રી પટેલ
********************************
NOG SS. NO .0001
વિષય :– દોસ્તી
પ્રકાર :– ગદ્ય
શીર્ષક :– “ તુમ્હી હો બંધુ સખા તુમ્હી “
એકવાર એક ટ્રેનમાંથી એક ટિકીટ ચેકરને એક પાકીટ મળ્યું .બહુ જૂનું હતું .એના માલિકને શોધવો બહુ મુશ્કેલ હતું. તેણે પાકીટ ખોલીને જોયું ,અંદર કોઈ નામ કે કાર્ડ નહોતું .થોડા રૂપિયા અને એક શ્રી કૃષ્ણ ભગવાનનો ફોટો હતો .
એણે પાકીટ ઊંચું કરીને કહ્યું કે , “ આ પાકીટ મને મળ્યું છે જેનું હોય તે નિશાની આપીને લઈ જાય “. એક વૃધ્ધ તરતજ બોલ્યા , “ આ મારું પાકીટ છે સાહેબ, અંદર થોડા રૂપિયા અને એક શ્રી કૃષ્ણ ભગવાનનો ફોટો છે .” ચેકરે કહ્યું કે આટલી ખાતરી ના ચાલે .ભગવાનના ફોટા તો બધાય રાખે , તમારો કે તમારી પત્નીનો ફોટો નથી રાખ્યો ?
વૃધ્ધે કહ્યું , “ સાહેબ એમાં મેં મારો જ ફોટો રાખ્યો હતો પહેલાં , પછી મારા લગ્ન થયાં એટલે પત્નીનો ફોટો રાખ્યો , મારી પ્રેમાળ પત્નીને જોઈને જ હું આખો દિવસ કામ કરતો , થોડા સમય પછી પુત્રનો જન્મ થયો , એટલે પત્નીનો ફોટો કાઢીને પુત્રનો ફોટો મૂક્યો .
હવે ધીમે ધીમે કુટુંબ નાનું થતું ગયું .મારાં માતા પિતા ગુજરી ગયાં . પત્ની પણ અવસાન પામી .પુત્રનાં લગ્ન થઇ ગયા એટલે એ પણ જુદો જતો રહ્યો. મેં જેમને જેમને ખરા દિલથી ચાહ્યા એવી એકપણ વ્યક્તિએ મને સાથ ના આપ્યો .
તેથીજ હવે મેં કૃષ્ણ ભગવાનનો ફોટો પાકીટમાં રાખ્યો છે .મને ખાતરી છે કે તેઓ મારો સાથ કદી નહીં છોડે .તે બધાને માટે પરમ મિત્ર જ છે .જો મેં શરૂઆતથી તેમને મિત્ર ગણીને તેમનો જ ફોટો પાકીટમાં રાખ્યો હોત તો મારાં જીવનમાં દુઃખ ના આવત .
વૃધ્ધની વાત સાંભળીને ચેકરે તેમનું પાકીટ આપી દીધું અને આગલા સ્ટેશને ઊતરીને એક દુકાને જઈને પુછ્યું કે “ તારી પાસે ભગવાનનો ફોટો છે ?”
પ્રદીપ રાવલ “ સંચાલક “
********************************
NOG SS NO – 0037
વિષય – મિત્રતા દિવસ નિમિતે રચના.
વિભાગ – પદ્ય.
શીર્ષક – મિત્રોનો સંવાદ.
“હાથ ફેલાવું,અને હૈયું આપે,
અંતર મનની વાત,
કહ્યાં વિના, જાણી જાય,એ મિત્ર કહેવાય.”
મળ્યાં બે મિત્રો ઘણાં વર્ષે,
હતાં દર્દ મનનાં ઘણાં કહેવા..!
કહે, આપણે લંગોટીયા યાર,
તને સાંભળે, બાળપણ…!
હા, શેરીએ મચાવતાં શોર,
હું, કેમ વિસરુ મીઠો કલશોર…!
સંગાથે, નિશાળે જતાં તને સાંભળે,
હા, ગુરુજીને કરતાં મીઠી ચાળી…!
હું, કેમ વિસરુ રે…!
ઝાડવે ઝાડવે ચઢતાં તને સાંભળે,
હા,મધથી મીઠી માની દાટ..!
હું, કેમ વિસરુ રે…!
તું, ગયો મને છોડી તને સાંભળે,
હા, શહેર તરફની દોડ,
હું, કેમ વુસરુ રે…!
તારી વાટમાં વર્ષો ગયાં પચાંસ,
તને, સાંભળે રે…!
હા,ખેચી લાવ્યો મિત્રતાનો દોર,
હું, કેમ વિસરુ રે..!
રહેશું હવે, સદા સંગાથ,
હા,દુનિયા આપણી દોસ્તીની,
ગાસે ગાથાં,કરશું એવું કામ,
દુનિયા ના વિસરે રે……!
હેમલતા દિવેચા.જૂનાગઢ.
********************************
NOG SS NO : 0079
વિષય મિત્ર
ગદ્ય
શીર્ષક મિત્રતાની વ્યાખ્યા !
પ્રવિણા કડકિઆ
મિત્રતાની કિંમત અને કદર કરો.
*
મિત્ર જેવો છે તેવો અતિ સુંદર છે.
*
મિત્ર રીઝે નહી નારાજ થાય નહી માત્ર સત્ય બતાવે
*
મિત્રથી જીવન જીવવા જેવું બને છે.
*
મિત્ર આનંદમાં અને દુઃખમાં સહભાગી બને.
*
મિત્ર સત્ય વક્તા હોય તો કડવાશ પણ મધુરી લાગે
*
મિત્રનો ગુસ્સો અને પ્યાર બન્ને સમાન લાગે
*
મિત્ર કદરદાન તેમજ કોપાયમાન થઈ શકે.
*
મિત્રને સમજવાનો ન હોય અનુભવો.
*
મિત્રની નબળી બાજુના તમે ટેકેદાર બનો
*
મિત્ર કમાલ કરે બેહાલીમાં સહારો બને.
*
મિત્ર હા કે ના માં નહી માને, મનાવીને છોડશે.
*
મિત્રતાને ત્રાજવે ન તોલાય.
*
મિત્ર એ છે જે હમેશા સાથ નિભાવે
*
મિત્રનું હ્રદય વિશાળ અને સહજ હોય
*
મિત્ર સંપત્તિ નથી, આપત્તિનો એકમાત્ર કિનારો છે
*
મિત્ર સાચા અને ખોટાને તરાશે છે.
*
સાચા મિત્ર મળે તો જીંદગી આબાદ છે.
*
મિત્ર આદર કે અનાદર નથી ગણકારતો, મૈત્રી મધ્યમાં છે.
*
મિત્રનું એક રૂપ સદૈવ મિત્ર
*
પૈસા ભલે ગમે તેટલા હશે, મિત્રતામાં કુબેર છું.
*******************************
NOG SS.No. 0098
विषय:- मित्रता दिवस।
प्रकार:- पद्य
मित्रता
न फिक्र थी किसी बात की,
ग़रीबी में भी खुश थे,
हम दोस्तों के साथ,
फकीरी में भी खुश थे।
जेबों में सिक्के नहीं,
मुस्कुराहटें भर लाते थे,
हम कहकहों से भरे,
किस्से घर लाते थे।
दो प्यार भरे बोल पर,
बेमोल बिक जाते थे।
सुकून और चैन के,
खजाने से मिल जाते थे।
न थी गलतफहमियां,
न थी शिकायतें।
हो जाए तकरार कभी,
सब भूल गले मिल जाते थे।
कभी खेलते थे खेल संग
अब तो नचाती है जिंदगी।
जाने कहां गया वो वक्त,
जब दोस्तों के संग बिताते थे।
जब बेफिक्र मुस्कुराते थे……..😊
( सभी मित्रों को ह्रदय की गहराइयों से
मित्रता दिवस की हार्दिक बधाई व
अनंत शुभकामनाएं।🤝💐)
✍️
लीना शर्मा।
हालोल।
********************************
Nog SS no ૦૫૫
વિષય : દોસ્તી
પ્રકાર : ગદ્ય
શીર્ષક : રોંગ નંબર
E =MC 2
આઈન્સ્ટાઈને આ એક સૂત્ર આપ્યું અને દુનિયા જાણે ધન્ય બની ગઈ. કોઈ એનાથી આગળ વિચારી જ ન શક્યું. પણ, પ્રોફેસર સત્યકામ નોખી માટીના બનેલા હતા. એમને બાળપણથી જ આદત હતી, પડકારો ઝીલવાની…અને એમના ભેજા ફ્રાય વિચારોમાં કોઈ શામેલ હોય કે ન હોય એનો લંગોટિયો દોસ્ત અબ્બાસ આઝમી તો સાથે જ હોય….
હા , એ વાત અલગ છે કે સમયના વહેણ સાથે બંને જુદા પડી ગયા. અબ્બાસ તો કોણ જાણે કઈ દુનિયામાં ખોવાય ગયો પણ પ્રોફેસર સત્યકામ એક પછી એક સફળતાના શિખરો ચડતા ગયા.એમની પ્રગલભ વૈજ્ઞાનિક પ્રતિભા તેમને સતત એક મુઠ્ઠી ઊંચેરા ઇન્સાન સાબિત કરતી ગઈ.સમય અને ગતિના પરિમાણો લઈને તેમણે એક નવી જ થિયરી આપી , જેને ‘ world science organization’ ( વર્લ્ડ સાયન્સ ઓર્ગનાઈઝેશન) દ્વારા આકરા પરીક્ષણો બાદ મંજૂર કરાઈ હતી. ‘ તો Quantem Physics'( કવોન્ટમ ફિઝિક્સ ) માં પણ તેમને વૈશ્વિક ફલક પર ભારતનું નામ રોશન કર્યું હતું. હવે, પ્રયોગશાળા જ તેની પત્ની હતી, સાધનો જ તેના સ્વજનો. પરીક્ષણ, પ્રયોગો દરમિયાન પ્રોફેસર સત્યકામ ભૂખ, તરસ ભૂલીને પ્રયોગો કરતા, સતત નવું જ શોધતા રહેતા….વધેલી દાઢી , કડક ચહેરો ,જાડા ચશ્માંમાંથી દેખાતી પાણીદાર આંખો અને ચોળાયેલા કપડાં…. પણ ફકત આ જ તેનું વ્યક્તિત્વ ન્હોતું ,આ genius scientist ની પ્રચંડ પ્રતિભા પાછળ એક મૃદુ હૃદય પણ હતું, જે ઘણીવાર કોઈ અકળ એકલતા અનુભવતા , કોઈ સાથી ઝંખતું હતું.
‘ ભારત રત્ન એવોર્ડ’ ની સાથે જ તેમને અચાનક સૌને ચોંકાવનારી નિવૃત્તિ જાહેર કરી.એવોર્ડ ,મીડિયા….. પ્રસિદ્ધિથી ઘેરાયેલા રહેતા પ્રોફેસર અચાનક જ એકાંતવાસમાં ચાલ્યા ગયા. કોઈ જ ન્હોતું જાણતું કે તેઓ અત્યારે ક્યાં છે પણ બ્રહ્માંડમાં અન્ય ગ્રહો પર જીવનની શક્યતાઓ ચકાસવા તેમને માટે નિતાંત એકાંત અનિવાર્ય હતું……
અચાનક એક દિવસ એમના ફોન પર રીંગ વાગી..નંબર અજાણ્યો હતો…ઇન્ડિયાનો તો ન્હોતો જ…. કદાચ…કદાચ.. એ પણ હોય….એમ સમજી વૃદ્ધ આંખોમાં અનેરી ચમક આવી, જાણે અલ્લાદીનનો જાદુઈ ચિરાગ હોય તેવી રીતે ફોન ઊંચક્યો…
“હેલ્લો…કેમ છો?”
આવું સાંભળી જાણે એ ડોસો તો ગાંડાઘેલા થઈ ગયા. ” હા….હા…. સારું હો..સારું…” કહી જાણે કૃતાર્થ થઈ ગયા. એક જ ફોનકોલમાં આખો દરિયો જાણે ઉલેચાય ગયો,સામે વાળી વ્યક્તિ મિલનસાર હતી જ , સમજી પણ ગઈ કે કોઈ એકલવાયો પોતાનું સમજી વાત કરે જ જાય છે , તેની જિજ્ઞાસાવૃત્તિ કે પછી માનવતા … જે ગણો તે … ફોન કોલ હવે રોજ આવતો….આ સિલસિલો લાંબો ચાલ્યો. પ્રોફેસર સત્યકામ હવે પેલાને મિસ્ટર X કહીને સંબોધતા…. રોજ પોતાના આ અજાણ્યા મિત્રને પોતાની મનની એક એક વાત જણાવતા.
હવે, તેના અગાધ , અકળ મનોસૃષ્ટિમાં પેલા અજાણ્યા દોસ્તનું જ સામ્રાજ્ય હતું . કોઈ જાણતું નહોતું કે જેની સાથે વાત કરે છે તે અજાણ્યો મિત્ર છે કોણ?
રોજ અલકમલકની વાતો….જુદી જુદી ચર્ચા… પણ ઓળખાણની વાત નહી જ .. કારણકે પ્રોફેસર સત્યકામ હવે અંદરથી ડરી ગયા કે પોતે કઈ હસ્તી છે તે તેનો અજાણ્યો દોસ્ત જાણી જશે તો ….?? તે પોતાની પ્રસિદ્ધિના બોજ તળે એક જીગરજાન દોસ્ત ગુમાવવા નહોતા માગતા… આ સિલસિલો પ્રોફેસર સત્યકામ ના અંતિમ શ્વાસ સુધી ચાલ્યો.પ્રોફેસર જીવ્યા વૈજ્ઞાનિક તરીકે પણ મર્યા એક શ્રેષ્ઠ દોસ્ત તરીકે….
મિસ્ટર X …પ્રોફેસરનો એ અજાણ્યો જીગરી દોસ્ત…એક રખડતો જીપ્સી…એટલે કે હું…જે ભૂલથી એમને રોંગ નંબર લગાવી બેઠો હતો, મને જીપ્સી જેવાને કોણ દોસ્ત તરીકે સ્વીકારશે? એવું માની મારા એ અનનોન ઇન્ડિયન દોસ્તને ખોવા ન્હોતો માગતો… એટલે જ કોઈ દિવસ મે પણ ઓળખાણ આપી જ નહી કે પૂછી નહી….
આજે ઇન્ડિયા પાછો ફરું છું , હંમેશા માટે , કારણકે મૃત્યુ પામનાર મારો પરમ મિત્ર આટલો મહાન વૈજ્ઞાનિક હતો તે મને હવે ખબર પડી છે અને તેના જ જણાવ્યા મુજબ તેની અંગત ડાયરીમાં તેના લંગોટિયા દોસ્ત અબ્બાસ નો એક જૂનો ફોટો છે…. તે ફોટો લેવા… મારે જાણવું છે કે અબ્બુ નાના હતા તો કેવા દેખાતા…..
સલામ દોસ્ત …તારા જેવા દોસ્ત સદીઓમાં કોઈ વાર પાકે છે….
શ્રદ્ધા ભટ્ટ
વાપી.
********************************
*NOG/77*
*વિભાગ:પદ્ય મૌલિક*
*શીર્ષક:દોસ્તીનો દસ્તાવેજ*
તું બને જીગરજાન દોસ્ત મારો,
બનું હું દોસ્તીનો દસ્તાવેજ તારો.
હરપળ તારી હાજરી
હરખાવે મુજને,
બને ના કોઈપણ
અવેજ તારો.
કરે જો કોઈ
દોસ્તીનું મૂલ્યાંકન,
વધે હંમેશ એમાં કરજ મારો.
હું નથી સર્વાંગ સંપૂર્ણ જરાય,
તું સહે કાયમ
તરજ મારો.
બેરંગી જિંદગીમાં ભરતો તું રંગ,
જિંદગીનાં સંગીતનો
તુજ ષડ્જ મારો.
મારા દુઃખનાં દરદનું સટીક ઓસડીયું ,
દવા બની મટાડે મરજ મારો.
ૠતંભરા વિશ્વજીત
*ૠત્વિશ્વ*
********************************
મિત્રતા દિવસની શુભકામના 💐💐
મૈત્રી એટલે રૂંધી નાખે એવી
લાગણીની ભીંસ નહીં
શ્વાસને મળતી
મબલખ મોકળાશ
એટલે ‘મૈત્રી !’
નિકટતા એટલી
જે દ્રષ્ટિ ધૂંધળી કરી નાખે એ
મૈત્રી નહીં.
પુસ્તક અને આંખો વચ્ચેના
અંતરથી ઉદભવતી
સ્પષ્ટતા એટલે ‘મૈત્રી !’
શું ‘મૈત્રી’ એટલે ચમકતા
કાગળમાં લપેટાયેલી
મોંઘીદાટ ભેટનો ભાર ?
ના રે ના,
મૈત્રી એટલે તો
સુદામાની પોટલીમાં સંતાયેલી
તાંદુલની હળવાશ,
‘ફેસબુક’ ના ફ્રેન્ડ્સ લિસ્ટ’માં વધતા
નામોની યાદથી સીંચાતો
‘અહમ’ મિજાજને
મૈત્રી તો ન જ કહેવાય..
વર્ષો પછી સાવ અચાનક
આંખો પર દબાયેલી
જાણીતી હથેળીએ સર્જેલા
ક્ષણિક અંધકારમાં ઊગતો
કાયમી ઉજાસ એટલે
‘મૈત્રી !’
‘ડૂબતા’ ને બચાવવા
કિનારે ઉભા રહી
દોરડુ ફેંકનાર કદાચ
મિત્ર ન પણ હોય
પરંતુ જેના સુધી
પહોંચવાની ઝંખના
હલેસા બની
સામે કિનારે પહોંચાડે
એ તો મિત્ર જ હોય.
બે નદીઓનું
એકબીજામાં ભળી જઈ
અસ્તિત્વ ગુમાવી દેવાની ઘટનાને
મૈત્રીનું નામ ન આપીએ તો ચાલે..
પરંતુ એકબીજાનું
અસ્તિત્વ અકબંધ રાખી,
છેટા છતાંયે સદાનો સંગાથ
જાળવવા યત્નબદ્ધ
કિનારા
સાવ સાચા મિત્રો કહેવાય.
ટૂંકમાં
આઘું છતાંયે અંગત
અને અંગત છતાંયે આઘું
એટલે ‘મૈત્રી’
અજ્ઞાત
******************************
NOGSS NO 0015
વિષય:-મિત્રતા દિવસ
પ્રકાર: એકાવનાક્ષરી કાવ્ય
શીર્ષક:- દોસ્ત
સદા સાથ આપીને,
દરદ બધા ભુલાવે દોસ્ત.
બાથ ભરી દુઃખને,
મને હંમેશા હસાવે દોસ્ત.
મસ્તીના રંગ ભરી,
મારું જીવન સજાવે દોસ્ત.
મેહુલ ત્રિવેદી
(ઘાયલ મેઘ)
ખેરાળી