[5/28, 8:01 AM] Pravina Kathiriya.MeM: NOG SS No : 114
વિભાગ : ગદ્ય.
વિષય: માન- અપમાન
શીર્ષક: માનવ આશ્રમ
શબ્દ સંખ્યા:
રચના-
*માનવ આશ્રમ*
આંખોથી જોયેલા દ્રશ્યોને શબ્દોમાં ઢાળુ છું,
પિતા-પુત્રીના મિલનને
માનવ -આશ્રમ માં નિહાળું છું.
જેણે સુધબુધ ખોઈ નાખી હોય એવી વ્યક્તિને માન-અપમાનથી શું ફેર પડે ?એવી જ એક વ્યક્તિી ચકુને હમણાં હું મળી હતી, થોડી વાર હસે, થોડીવારે રડે ,થોડીવારે ફરિયાદ કરે ,થોડી વારે પાસે આવી પપ્પીઓનો વરસાદ મારી પર કરે. મારી અને એની ઓળખાણ ન હતી. છતાં વારે ઘડીએ મારી નજરની સામે એે તરે.
વાત એમ હતી કે હું સાવરકુંડલા માનવ -આશ્રમ જ્યાં તરછોડાયેલી પાગલ બહેનોનો આશ્રમ ભક્તિબાપુ ચલાવે છે, ત્યાં મુલાકાતે ગઈ હતી, ત્યાં રહેતી બહેનોના પિતા એટલે ભક્તિબાપુ, ત્યાં 50થી પણ વધારે પાગલ અસ્થિર બહેનોને બાપુ પોતાની લાડલી દીકરીઓની જેમ રાખે છે, અેનુ લાલન-પાલન કરે છે,બાપુ દવા અને દુવા થી આ બહેનોને સાજી કરે છે ,આ બહેનોને ભકિતબાપુ ખુબજ ભાવથી સાચવે છે, અને આ બહેનો ભક્તિબાપુને પોતાના પિતા તરીકે બોલાવે છે,આ બહેનોની હાલત જોઇને મારું હૃદય વલોવાઈ ગયું ,કોઈ યુવાન છે ,કોઈ વૃદ્ધ છે ,તો કોઈ હજી બાળકી કહી શકાય એટલી જ વયની છે ,કોઈને શણગારનો શોખ છે,તો કોઈને વકીલ બનવાનો ,કોઈને ડોક્ટર બનવાનો શોખ છે ,એમાંય ચકુ મારા દિલને સ્પર્શી ગઈ, મુલાકાત લઇ જ્યારે પાછી ફરતી હતી. ત્યારે મારી આંખોમાં અશ્રુ છલકતા હતા,અને મનમાં માન- અપમાનથી શું ફેર પડે જિંદગીમાં જ્યાં જિંદગીના જ રંગ ઓછા પડે,એ જ વિચારો ઘૂમતા હતા.
કથીરીયા પ્રવિણા “પવી”.નવસારી.
[5/28, 10:29 AM] Shila Patel.MeM.NOG: Nog ss :-0038
વિષય :- માન અપમાન
વિભાગ:-પદ્ય
શીર્ષક :-જાણું છું
તારી સામે હારીને પણ જીતું છું,
કલાકાર તું મહાન છે એ જાણું છું.
ભલે થાઉં હેરાન આજે રઝળપાટમાં,
કાળજું તારું બળે છે એ જાણું છું.
તને લલકારી નીકળવા ગયો આગળ,
બતાવી રહ્યો શક્તિ તું એ જાણું છું.
માયાવી માયા પાછળ ભાગુ હું,
માયા ઉપર જીત તારી એ જાણું છું.
નિરાશા ઘેરી વળે જ્યારે હારી જાવ હું,
આભમાં ભરીશ ફરી ઉડાન એ જાણું છું.
માન અપમાન હોય અમ માનવને,
તું તો દયાનો સાગર છે એ જાણું છું.
જીત અપાવે પ્રભુ તું મને જગમાં,
“આકાંક્ષા” પુરી કરનાર તું છે એ જાણું છું.
✍️ શીલા પટેલ “આકાંક્ષા”
[5/28, 11:43 AM] Vidhya Vishal Kumar Kansara: *NOG SS No* : **0115*
**પ્રકાર : – પદ્ય*
*વિષય* : *માન-અપમાન*
*શબ્દો* : *70*
*શીર્ષક* : *મીરા*
*લેખક .વિદ્યા વિશાલ કંસારા*
એક પત્ની,એક પ્રેયસી,
એક દાસી બની ગઈ, કાન્હા!
મીરાં,રૂક્ષ્મિણી ,રાધા ,તારાં
મનમાં વસી ગઈ,કાન્હા!
એક *જોગણ,* એક *ત્યાગી,*
એક મુરલીની ધૂનની *પ્યાસી,* કાન્હા!
રાધા ,તુજ સંગ રોજ રાસ રચાય.
રૂક્ષ્મિણી તુજ સંગ હિંડોળે ,
મલક-મલક મલકાય.
*પ્રીત પરાણે શીદ હોવત !*
*સોચત મીરાં ક્ષણ-ક્ષણ ધવાય.*
રાધા સજે ફૂલ ચંપા નિત નવાં કેશ
રૂક્ષ્મિણી સજે ચુનર મોતી લેશ
*મીરાં ગલી -ગલી ભટકે*
*લઈ હાથ એકતારો*
*કાન્હા-કાન્હા ધૂન લગાવે સજી* *સાધુ વેશ.*
રાધા પાયો માન
રૂક્ષ્મિણી ભાયો સન્માન
*મીરાં,પીવત ઝેર કટોરા*
*ભરી ઘૂટ અપમાન.*
✍️ *વિદ્યા વિશાલ કંસારા*
*સુરત*
[5/28, 12:56 PM] Hemlatta Divecha.MeM: NOG SS NO – 0037
વિષય – માન અપમાન.
વિભાગ – પદ્ય.
તા. 27/05/22
રચના..
ના માન ના સનમાન,
એ ઘર કદી ના જઈએ,
ના નૈનોમાં નેહ.
અદ્ભૂત જાદુગર એતો,
રચ્યાં પાત્રો અવનવાં.
જીવન રંગભૂમિ,
ખેલવા પડે ખેલ અટપટાં.
મારું મારું કરતાં કરતાં,
અંતે મૃત્યુંને જ ભેટ્યાં.
જાણે વિશ્વ આંખું,
પદ, પ્રતિષ્ઠા,પૈસા એ,
મળતાં નથી એમજ અહીંયા,
મૂલ ચૂકવવા માનવતાનાં અહીંયા.
પારસમણીનો સ્પર્શ,
ઝાંઝવાના જળ.
સંવેદનાઓની ખેતી પ્રેમથી કરીશું,
પાક પ્રેમનો મબલખ આવરશું.
જે વાવશું એજ મેળવશું,
કુદરતનો ક્રમ નિત્ય રહ્યો માનીશું.
જીવમાત્ર ઈશનો અંશ,
અવતારે માનવ બની રહીશું.
આવ્યો, ત્યાં જ જવાનો,
સનાતન સત્ય,જાણે સૌ,
ખાલી હાથે આવ્યો,
ખાલી હાથે જવાનો.
મોહ,માયા,મારું, તારું,
શાને કરે મનવ શાણાં.
દેવના દીધેલાં સૌ ભાયા,
અપમાન શાને કરીએ કોઈના?
” હેમ ” માન સૌને આપશું,
ઈશ જ સનમાન આપો આપ દેશે.
સંસારની મોહ માયામાંથી,
મુક્ત થશું, પ્રભુનાં પ્યારા બની રહેશું.
હેમલતા દિવેચા ” હેમ ”
[5/28, 3:19 PM] Vibhitiben Desai: NOGSS/0044
વિષય:- માન – અપમાન
પ્રકાર:- ગદ્ય
શીર્ષક:- નવી કેડી
શબ્દો:- ૨૫૦
નામ:- વિભૂતિ દેસાઈ ઘાસવાલા બિલીમોરા.
જે સ્ત્રીનાં નામની આગળ અ.સૌ.લખાતું એ જ સ્ત્રીનો પતિ ગુજરી જાય એટલે તરત જ અ.સૌ.ની જગ્યાએ ગંગાસ્વરૂપ લખાવા માંડે,તમામ શણગાર ઉતારી લેવામાં આવે .શા માટે? એ સ્ત્રીના દિલ પર શું વીતતું હશે એનો કોઈ વિચાર કરે છે?
સરકારી દફતરે પણ મરહુમ ફલાણા ફલાણાની વિધવા એવું લખવા માંડે.સ્ત્રીનું સ્વનું નામ છે તો સીધું નામ જ લખો ને! પતિની હયાતી ન હોવાને કારણે વારસ તરીકે પત્નીનું નામ દાખલ કર્યું એવું બતાવવું હોય તો મરહુમ ફલાણા ફલાણાની પત્ની એવું લખો. વિધવા શબ્દ લખીને શા માટે એનાં દિલને દઝાડો?
પતિનાં મૃત્યુ માટે પત્ની જવાબદાર હોય એમ ડગલેને પગલે એને અપમાનિત કરવી એ ક્યાંનો ન્યાય?
કોઈ શુભ કાર્ય એની પાસે ન
કરાવાય ,અરે! સ્વનાં સંતાનોનાં લગ્નની વિધિમાં પણ એને શામિલ ન થવા દેવાય, દૂરથી જ એ વિધિ જોવાની હોય, એ કેવું ભયંકર અપમાન! જેણે સહન કર્યું હોય એને જ સમજાય.
આપણે ઘણાં બધાં સુધારા લાવ્યાં પરંતુ આ બાબતમાં એક ડગલું પણ આગળ વધ્યાં નથી.પતિ ગુજરી જવાથી પત્નીને અપમાનિત કરવાને બદલે શુભ કાર્યમાં અગ્રેસર રાખી એની પાસે શુભ કાર્ય કરાવી માન સન્માનથી નવાજાય એ સામાજિક પ્રગતિ.
સરકારી દફતર પણ આ સુધારાનો અમલ કાયદો બનાવી કરે તો જલ્દી અસર થશે. વિધવા માટે સંકુચિત વિચારો રાખનાર કાયદાનું પાલન કરવા એ સુધારાને સ્વીકારશે.
સ્વનાં સંતાનોનાં લગ્ન જેવાં શુભ કાર્ય વિધવા માતા જાતે જ કરવાની તૈયારી બતાવે તો કોઈ રોકી ન શકે.
ચાલો, આપણે સૌ આ દિશામાં એક કદમ ઉઠાવીએ, આપોઆપ બીજું કદમ ઉઠશે અને એક નવી કેડી કંડારાશે.
© વિભૂતિ દેસાઈ ઘાસવાલા બિલીમોરા.
[5/28, 3:59 PM] Babu Sangada.પત્રકાર: NOG :-109
શિર્ષક :-કેટલું સહું?
પ્રકાર :-પધ
બાબુ સંગાડા”મહેક”
રોજ ઉડાડયા કરો છો.
રોજ ફેંકયા કરો છો.
રોજ માર્યા કરો છો.
રોજ તોડયા કરો છો.
મારા પર નિર્દય બની તમે.
શરમ નથી,દયા નથી મારા પર ,
મને ગવાર સમજો છો.
મને જંગલી સમજો છો,
તમે બધા હસો છો,
હું પણ હસવા લાગું છું,
કેમકે હું સમજતો નથી તમને.
થોભો હવે આગ સળગાવી છે,
ઘરના એક ખૂણે અંજવાળુ થયુ છે,
રાહ જુવો તમે,
થોડા વર્ષોમાં ઘર ઝગમગી જશે,
પછી આંગણું,ગામ ને પાદર,
સોગંદ ખાધા છે નક્કી કરી,
સહી સહી થાક્યો અપમાન,
મારી જાણ બહાર જો હવે,
કેટલું સહું?
બાબુ સંગાડા”મહેક”
હાલોલ