[1/17, 3:16 PM] Ragini Shukla.MeM.NOG.Bombay: NOG SS NO – 1
વિષય –
એમિક્રોન અને મકરસંક્રાંતિ
પ્રકાર – ગદ્ય
શીષૅક – પતંગ સંગ
………………………………..
સૂર્ય ઊર્જાનું અક્ષયપાત્ર થી ભરેલા પ્રત્યક્ષ દેવ સમાન છે. આપણાં ભગવત ગીતામાં કહ્યું છે કે “શ્રીકૃષ્ણએ આદિત્યમાં હું વિષ્ણુ પણ છું. ને જ્યોતિ માં હું ઝગમગતો સુર્ય છું. શનિ મહારાજ મકરસંક્રાંતિમાં સૂર્યદેવ પોતાનાં પુત્રનાં ઘરમાં રહે તો એ મકરસંક્રાંતિ કહેવાય.
ભીષ્મપિતામહ એક ઘો નામના વસુ હતાં ને સાપ ના કારણે ઈચ્છા મૃત્યુનું વરદાન હતું એમને.
મકરસંક્રાંતિના દિવસે ૪૯ દિવસ સુધી બાણશય્યા પર સૂતેલા ગંગાપુત્ર ભીષ્મ પિતામહને એ દિવસ સુધી પોતાનાં પ્રાણ ટકાવી રાખેલાં ૪૯ દિવસ સુધી, ભીષ્મપિતામહ ના એક એક બાણ કૌરવોના એક એક દુષ્ટ કૃત્ય ની ચાડી ખાય છે. પ્લાસ્ટિકની કે ધારદાર દોરીથી ઈશ્વરે ચગાવેલા પંખીડાં જેવાં નિર્દોષ પક્ષીઓને પતંગની દોરીથી કાપવાનો કોઈને અધિકાર નથી. મારા મનની વાત કે પતંગ ઉત્સવ એ ભેગાં મળીને તો ચાલોને પતંગ ચગાવોને બોલવાં માટે શબ્દ તમને આપું તમે આવજો અને ખુશી હું આપીશ. પતંગ ઉત્સવ મનાવવાનો રસ્તો હું ખોળી આપું મંઝિલ તમે બનાવજો. મારી અલ્લડ જવાની જેવી લાગણીઓને રંગીન પતંગને સ્નેહની દોરીથી અલગ થવાનું પતંગને ક્યાં ગમે છે..?
જે નસીબમાં કરાવાનું લખ્યું હોય તો હાથમાં લોકોના ચગે છે. દોસ્તો ને સંગાથી વિના ઉત્તરાયણમાં ઘરની અગાસી ના શોભે.મનુષ્યનાં ઉમળકાનો
કેવો ખેલ. મોહ,માયા ,ક્રોધના આજે કાપવા છે મારે પતંગો. માટે મારે પ્રેમની પતંગ ઉડાવીને ઓચ્છવ આનંદોલ્લોસ કરવી છે પતંગ સંગ.
રાગીની શુક્લ” રાગ”
મુંબઈ, કાંદિવલી
[1/17, 4:02 PM] Arti Merchant.MeM.NOG: NOG SS no.0007
વિષય : એમિક્રોન અને મકરસંક્રાંતિ
પ્રકાર : ગદ્ય
માઈક્રોફિક્શન વાર્તા
શિર્ષક : બંગલાની અગાસી
એમિક્રોનથી અસરગ્રસ્ત થયેલી વિશ્વાને હૉસ્પિટલમાંથી રજા મળ્યે આજે દસ દિવસ થયાં હતાં.પતંગ ચગાવવાનો ગાંડો શોખ ધરાવતી વિશ્વાને આવતીકાલની મકરસંક્રાંતિ ધામધૂમથી ઊજવવી હતી.એમાંય એમિક્રોનને મ્હાત આપીને આવી હતી એનો પણ આનંદ હતો. દર વર્ષે મકરસંક્રાંતિને દિવસે વિશ્વા પોતાનાં બધાં મિત્રોને પોતાનાં બંગલે ભેગાં કરી ખૂબ ધામધૂમથી મકરસંક્રાંતિ ઊજવતી.વિશ્વાની મહેમાનગતિ ખૂબ વખણાતી એટલે એનાં મિત્રો પણ વિશ્વાના આમંત્રણની કાગડોળે રાહ જોતાં.વિશ્વાની મમ્મી શૃંખલાની લાખ ના હોવા છતાં વિશ્વાએ એનાં બધાં મિત્રોને આમંત્ર્યા.પતંગની સાથે ખાણી, પીણી, મ્યુઝિક અને જલસા જ જલસા કરાવતી વિશ્વાની બંગલાની અગાસી પર રાત સુધી પાર્ટી ચાલી.મોડી રાત્રે ધીરે ધીરે બધાં જ મિત્રો જતાં રહ્યાં.શૃંખલા નીચે હૉલમાં જ પાર્ટી પૂરી થવાની રાહ જોતી બેઠી હતી.બધાં મિત્રો જતાં રહ્યાં છતાં વિશ્વા હજી નીચે ન આવી એટલે શૃંખલા વિશ્વાને બોલાવવા અગાસીએ ગઈ અને ત્યાં વિશ્વા જે હાલતમાં હતી એ જોઈને શૃંખલાના મોઢાંમાંથી શબ્દો સરી પડ્યાં,” આનાં કરતાં તો તને એમિક્રોન ભરખી ગયો હોત તો સારું થાત.”
લેખિકા: આરતી મરચંટ
મુંબઈ: કાંદિવલી
[1/17, 6:00 PM] Dr. Manisha Vyas,AcharyaMeM.NOG: *નામ*- ડો. મનીષા વ્યાસ
*NOG SS NO-* 0088
*વિષય શબ્દ*- એમિક્રોન અને મકરસંક્રાંતિ
*પ્રકાર*- ગદ્ય
*શીર્ષક*- લૂંટ લે…
****************************
કોઈ એ સાચું જ કહ્યું છે કે ..
*પૃથ્વીનો પ્રલય તો થતાં થશે.. આજે રોગો અને ભોગોનો પ્રલય થઈ રહ્યો છે.. નથી હસી શકતો માનવીને, નથી રડી શકતો માનવી.. માત્ર મૃત્યુની બીકે માત્ર ફફડી રહ્યો છે માનવી!!*
છેલ્લાં દોઢ-બે વર્ષથી જાણે સૌ આવું જ જીવી રહ્યાં છીએ. ચીનની પેદાશ એવો કરોના જ્યાં સુધી માનવીને સ્પર્શ્યો નહોતો ત્યાં સુધી સામાન્ય લાગેલું. પણ જ્યારે તેની બીજી લહેરે સમગ્ર વિશ્વને ધમરોળ્યું ત્યારે તેની ભયંકરતાની ખબર પડી.
હાલ પણ એમિક્રોન રોગની સામે સૌએ સાવચેત રહીને સામનો કરવો રહ્યો.
આ ઉત્તરાયણે અમારે આકસ્મિક જ અમદાવાદ પૂર્વ વિસ્તારમાં જવાનું થતાં પોળની વખણાતી ઉત્તરાયણ જોવાનું થયું.. એકતા અને સંઘશક્તિ શું છે તેનાં દર્શન થયાં.. આખું આકાશ લહેરાતાં રંગબેરંગી મેઘધનુષી આકારોમાં પરિવર્તીત હતું. સાથે વિજયીઘોષ.. “એ કાપ્યો”… “એ લપેટ” સાથે અવનવાં પીપૂડાંનાં અવાજ તો ખરા જ.
કેટલાંક પતંગ ચગાવવામાં વ્યસ્થ હતાં તો કેટલાંક વાતોના ગપાટા સાથે ફિરકી વિંટવા કે પકડવામાં. જ્યારે કેટલાંક લૂંટવામાં.. પણ પડ્યા તો હતાં સૌએ પતંગ પાછળ જ.
આ બધાંમાં મારું વિશેષ ધ્યાન એનાં લૂંટવાવાળાં પાછળ ગયેલું.. એમાં નાનાં મોટાં સૌ સામેલ હતાં. એક બારેક વર્ષનો દીકરો.. હાથમાં ઝૈડું લઈને એને લૂંટવામાં મશગુલ હતો. રોડ પર પણ ડર્યા વિના.. હા ટ્રાફિકનું ધ્યાન રાખતો.. છતાં એનું ધ્યેય તો અનિમેષ પતંગ જ હતું. એક ભાઈ સૌને મોટી થેલી ભરીને જમવાનું આપતા હતા. એને પણ આપ્યું. એણે કોઈ એવી બાળજિજ્ઞાસા ખાતર પણ જોયું નહિ કે એમાં શું છે.. એ તો એની મસ્તીમાં જ.. લૂંટવાની મોજમાં રહ્યો.
મારા મનમાં પ્રશ્ન ઉઠ્યો.. શું આપણે સૌએ આવી મોજ લુંટવાનો ક્યારેય પ્રયત્ન કર્યો છે? પૃથ્વી હજારો વર્ષથી ટકી છે.. અને સૌ જીવો અસ્તિત્વની લડાઈ લડી ટકી રહ્યાં છે.. જે હાર્યાં તે નામશેષ થયાં. આપણે સૌ શું કામ કોઈ એક રોગથી ડરીને નમાલાં થઇને જીવીએ! આવો સૌ સાવધાનીથી સામનો કરી જીવનનો આનંદ લૂંટીએ.. પેલાં બાળકની જેમ..
આમ પણ પતંગ આપણને જીવનની કેટલીક ફિલોસોફી શીખવે જ છે… ક્યારે આકાશને પામવું, પામ્યા પછી સ્થિરતા કેળવવી, ક્યારે કોઈની સાથે ટક્કર લેવી, પંગામાં ખેંચ કે ઢીલ ક્યાં ને કેટલી આપવી, ક્યારેક જિંદગીનાં પેચમાં હાર્યાં તો અન્યથી લૂંટાવું, ફરી પાછાં અન્યનાં હાથમાં ચઢી અડપલાંને સહન કરી.. જુદી જ દોરીએ પાછાં આકાશને પામવા મથવું. સાવ તૂટીને, મચકોડાઈ અડધો થયેલો પતંગ પણ જો ના હારે તો.. આપણે કેમ હારીએ?
નામ – *ડો. મનીષા વ્યાસ* ✍️
*અમદાવાદ*