*બાળવાર્તા ૨૯*
*કંજૂસ*
માણસના સ્વભાવમાં બે જાતની આદતો હોય એક તો તે ક્યા ઉદાર હોય કે ક્યાં તો તે કંજૂસ હોય.દામુકાકા આમ તો બહુ જ પૈસા વાળા પણ કહેવત પ્રમાણે બરાબર એવા જ હતા કે *ચમડી છૂટે પણ દમડી ન છૂટે.* રતનપુરમાં બધા લોકો દામુકાકાથી દૂર ભાગે.કંજૂસ તો એવા કે ઘરમાં શ્રીખંડ પણ લાવે તો એકલા જ ખાય સકે તેટલો ને રમાકાકી બિચારા વાટકી ચાટે.જૂતા પણ એટલા થીંગડા વાળા પહેરે કે લોકો તેને હસે.કપડાં જો રમાકાકી સરખા ન રાખતા હોત તો તે પણ જૂના જ પહેરતા હોત. રમાકાકી દિલના ઉદાર ગામમાં આવતા જતા મદદ કરે ને તેમને ચા નાસ્તો કરાવે તો કોઈને છાનામાના જમાડે કે પૈસા આપે.બધાકાકીને માન આપે પણ કાકાથી દૂર જ ભાગે. એકવાર દામૂકાકાને તેમના રતનપુરથી સંગ્રામપુર ધંધા માટે જવાનું થયું . કાકીએ તેમને રસ્તા માટે ભાથું બાંધી દીધું. તો દામુકાકા કહે ,”મને આટલામાં શું થશે?”
રમાકાકીએ કહ્યું કે ,” તમે જાઓ મે ભાથું તો આગળ મોકલ્યું છે.”
દામુકાકાને તો નવાઈ લાગી સાથે તેમણે થોડા જ રૂપિયા રાખ્યા ને વિચાર્યું જો ભાથું મોકલ્યું તો પૈસા પણ મોકલ્યા જ હશેને..? તેઓ અડધે રસ્તે પહોંચ્યાને થોડો માલ દુકાન માટે ખરીદ્યો ને પૈસા ને ભાથું તો પૂરા થઈ ગયા. હવે વિચારે છે કે આગળ શું?
ત્યાં જ અચાનક રામલો દામુકાકાના ગાડાંને જોઈ ગયો,તે તો દોડ્યો ગામમાં ને કહેવા લાગ્યો રમાકાકીના ઘરવાળા પેલા કંજૂસ દામુકાકા ગામ બહારથી પસાર થઈ રહ્યા છે.બધા દોડ્યાને દામુકાકાને કહેવા લાગ્યા,” મારે ત્યાં જમવા પધારો..” બધાના આમત્રંણ ને સ્વીકારી દામુકાકાએ તો બે ત્રણ દિવસનો મુકામ કર્યો.સંગ્રામપુર જતા જતા તો તેમને અઠવાડિયું થઈ ગયું.પણ લોકોની આગતા સ્વાગતાથી તેઓ ખૂબ જ ખુશ હતા.
સંગ્રામપુર પહોંચી ને તેમના બધા જ ધંધાના કામ પતાવ્યા પણ ક્યાંય તેમને પૈસાની પણ કમી ન રહી.બધા કહેતા રમાકાકીએ ખૂબ સાચવ્યા છે,પૈસેટકે મદદ કરી છે તમારું છે તમને પાછું આપીએ છીએ.
દામુકાકા પાછા ફરતાં વિચારી રહ્યા છે કે” રમાએ મારી ના છતા પોતાની રીતે લોકોને ખવડાવ્યું પીવડાવ્યું તે આજે મને દેખાયું.હવે હું સમજી શકું છું કે તે કેવી દયાળુ ને પરગજુ સ્ત્રી છે.તેણે સાચું જ કહ્યું હતું કે તેણીએ તેના સારસનું ભાથું પહેલેથી જ પહોંચાડ્યું હતું.ઘરે પહોંચતા જ તેમણે પત્નીને બે હાથ જોડી માફી માંગી ને નક્કી કર્યુ કે તેમની *કંજૂસ*ની છાપ બદલીને જ રહેશે. *બાળકો હમેશાં પરગજુ બનો,તમારામાંથી જો કોઈને પા ભાગનું પણ આપશો તો તમારું સત્ કાર્ય તમને સદ્ ભાગ્ય બની સામે પાછું જરૂર મળશે.*
*જયશ્રી પટેલ**૩/૬/૨૦૨૦*
****************************************†***********
NG No. 37વિભાગ ; પદ્યશીર્ષક ; કહે ! ગુલાબ.
કહે : ગુલાબ સ્વની કહાની. સ્નેહનું સગપણ અમારું, કંટક વચ્ચે જિંદગાની. ગમતાને કરું ગુલાબી. કોમળ છું, કઠણ નહિ, જીવન ટૂંકું, સુગંધથી ભર્યું.
ગુમસુમ,લહેરાવું બારમાસ, દર્દ સઘળાં ,હ્ર્ધ્યમાં સમાવું,પ્રેમનું પ્રતિક,પૂજામાં પધરાવું,ગુમાન કરું નહીં,તલભાર.
નાનાં મોટાં સૌ નું પ્રિય,જે સ્પર્શે,એને અર્પણ.જન્મથી સ્મશાન સુધી,આપુ સૌને સંગાથ.મૃત્યુ પછી પણ હું, અત્તર બની અંતરમાં રહુ. કર્મે હું ખુશ્બૂ ફેલાવું,જીવન મારું એક મહેકતો સંદેશ. હેમલતા દિવેચા.જૂનાગઢ
._________________________________
: *ન્યુઝ ઓફ ગાંધીનગર**NG -0075**વિભાગ – પદ્ય**શીર્ષક – પુષ્પસમ્રાટ ગુલાબ*
અજબ સંયોજન છે તું, રંગ, ગંધ, કુમાશનું,અદભુત પ્રતીકગુલાબ, પ્રેમ અભિવ્યક્તિનું!યાચું હું, પુષ્પ સમઋજુ હૃદય, કંટક વને !
કાંટા મધ્યે કેવાં ,જોરક્તિમ્ મલકે, પ્રેમપુષ્પો !નીરખી હૈયું થાય સભર, નિજ પિયુ પધારે!પામું સર્જનહારમુક્તિ ક્ષણ તે પ્રેમબંધને!
કૌમુદી સોની
25/09/2020(સ્વરચિત અપ્રકાશીત)
___________________________________
વિષય – ગુલાબ….ગઝલછંદ – ગાલગાગા લગાલ ગાગાગાNG 0078પ્રકાર – પદ્ય
ફૂલોમાં તો નવાબ છે ગુલાબ;તારો જબરો રુઆબ છે,ગુલાબ.
પ્રેમ પ્રસ્તાવ કેમ કરવો કહે?એક સુંદર જવાબ છે, ગુલાબ.
થાય ચર્ચા જો રૂપ પર શું કહું?એવું જાણે શબાબ છે ગુલાબ.
પ્રેમ, મૈત્રી દરેક માટે ભિન્ન;ભાવ ધરવાની છાબ છે ગુલાબ.
અંધ પૂછે ‘સુગંધ આવી મસ્ત?’કહે કે પાસે ગુલાબ છે ગુલાબ.
રુપ બહુ તો જરૂરી છે કંટક;તું કશે ક્યાં ખરાબ છે ગુલાબ?
જન્મ,મંદિર, મરણ બધામાં ખાસ;કોઈ બીજો જવાબ છે ગુલાબ?
બાગ એના વગર છે “શ્વેતા” કોઈ?બાગ માળીનું ખ્વાબ છે ગુલાબ
-શ્વેતા તલાટી
_____________________________________
NOGS(VIP)NO 0015ચિત્ર પરથી રચનાવિભાગ:- એકાવનાક્ષરી કાવ્ય
શીર્ષક:- ગુલાબ
ખીલીને ખરવાનું એ વાતને જાણે છે ગુલાબ,
ભીતરથી ખુલીનેદ્રષ્ટિ સૌની તાણે છે ગુલાબ,
ઘડીભર ડોલીનેખરી મોજ માણે છે ગુલાબ.
મેહુલ ત્રિવેદી ખેરાળી
____________________________________
ન્યૂઝ ઑફ ગાંધીનગરNG 0048વિભાગ – પદ્ય*શીર્ષક -ગુલાબ (મુક્તપંચિકા)*
રંગબેરંગીપુષ્પોનો રાજા,ખીલે કંટક મધ્યે,સહજીવનકેરો સંદેશ.
પંખુડી કેરા અર્કે ઉદ્ભવે,ગુલકંદ ઔષધિ,ધખતા ગ્રીષ્મેઅર્પે ઠંડક.
પંખુડીઓનીફોરમ ફોરેચોતરફ, છંટાયશીતળકારીગુલાબજળ.
પ્રીત ને મૈત્રીકેરૂં પ્રતિક,રૂડું ગુલાબ પુષ્પ,થાય અર્પણઈશ ચરણે.
પ્રકૃતિ શાહ “પ્રીત”
અમદાવાદ