ન્યૂઝ ઓફ ગાંધીનગર દૈનિક સાહિત્ય વિભાગ ગદ્ય.પદ્ય પરિણામ અને વિજેતા રચનાઓ નીચે મુજબ.
🌹🌹🌹🌹🌹
પદ્ય વિભાગ*
*૧)NG NO-0026*
*અંજના ગાંધી “મૌનું”*
*શીર્ષક -મોટો થવા દો*
🌹🌹🌹🌹🌹
*૨}NG NO-0078*
*શ્વેતા તલાટી*
*શીર્ષક -એક જૂનો ફોટો અને યાદો*
🌹🌹🌹🌹🌹
*૩)NG NO-0039*
*પ્રફુલ્લા પ્રસન્ના*
*શીર્ષક -કેમ રે રાખું તને*
🌹🌹🌹🌹🌹
*૪}NG No-0050*
*રાગિની શુકલા”રાગ”*
*શીર્ષક -સંતાન કરે અનુકરણ*
🌹🌹🌹🌹🌹
*૫)NG NO-0033*
*કૃણાલ ટેલર*
*શીર્ષક – આ સંતાકૂકડી*
*ગદ્ય વિભાગ*
*૧}NG NO–0026*
*ભાવના પટેલ “,વલસાડી વાદળ”*
*શીર્ષક- થપ્પો*
🌹🌹🌹🌹🌹
*૨}NG NO –0052*
*સંજય તરબદા “સાંજ”*
* *શીર્ષક – એકાએક*
🌹🌹🌹🌹🌹
*૩)NG NO-0044*
*વિભૂતિ દેસાઈ ઘાસવાલા*
*શીર્ષક- થપ્પો*
🌹🌹🌹🌹🌹
વિજેતા મિત્રોને ખૂબ ખૂબ અભિનંદન..એડમિન પેનલ
*****************†*************†*********
ન્યઝ ઓફ ગાંધીનગર
ચિત્ર પરથી સ્પધાૅ
NG – 0050
શીષૅક..
સંતાન કરે અનુકરણ.
………………………..
આપલે કરે છે બે તારલા મળે ત્યારે.. !
આંગળીનાં વેઢા પર રમે.
મન પાંચમનો મેળો જાણે.
સપનાંઓ જાણે નીંદરડી માંથી જાગીને.
લાગણીનું ધસમસતું સપનું…
ઉડતાં પંખીડાંનું ટોળું.
માયા લગાવે પ્યારની.
લંબાવે એ નાનકડા હાથ.
પ્રેમની ઉષ્મા દઉં.
એતો મારું જ પ્રતિબિંબ છે..
કારણ હું આપીશ અટલો વધુ પ્રેમએ આપશે.
શ્વાસની દોરી જોડાણી તારી સંગ..
કારણ તું જ મારું પ્રતિબંબ છોને.
બાળપણનો પ્યાર કેવો અજબનેા ?
કરે દરેક વસ્તુંનું અનુકરણ જાણે ..
કેવી કુતુહલતા લાગે..
છપ્પનની છાતી જાણે પિતા લાગેને.
હુંફ ને સદાય દે.
ચટ્ટાન ફોડી ને તોડી નાંખે.
પોતાનાં બાળક માટે..
જે આંખો ચાર મળી હવે.
વ્હાલથી થપ્પો આપે આજ..
દરિયાનાં મોજાની બલિહારી.
જેવો ઘસમસતો પ્યાર. બાળકને પીછાણ્યું એક સત્ય મેં…
જીવન એ બાળક સમું નિદોૅષતાથી ભરેલું..
રસ્તો પણ માગે છે શૈશવ ફરીથી.
સંજોગોને થપ્પેા દઈને..
મારે બાળપણમાં ગરક થઈને..
દિકરા સાથે રમવું છે.
બસ અમુલ્ય છે સમય હવે તમન્નાઓ સાથે રમવું
છે.
મારા દિકરાની સાથે..
ને કરવાે છે થપ્પેા મને અડવા તું આવ.
સ્મિત સદાયે રાખજે.
મુંખડું તારુ મલકતું
રાખજે.
મા-બાપનું અનુકરણ કરીને સદાય ઝળહળ
જે તું…
રાગીની શુકલ”રાગ”(મુંબઈ,કાંદિવલી.)
*********”***”*”””””*************************ન્યુઝ ઓફ ગાંધીનગર NG NO 0033
ગાંધીનગર. : પદ્ય વિભાગ
શીર્ષક : આ સંતાકૂકડી
બાળપણમાં મિત્રો સાથે રમતાં આ સંતાકૂકડી.
દીકરી મને રોજ રમાડે છે આ સંતાકૂકડી.
કોઇકવાર રિસાઇને મોઢું છુપાવી બેસી જતાં.
એક, બે, ત્રણ ગણાવા બેસી જતી આ સંતાકૂકડી.
મસ્ત નિખાલસ હાસ્યથી એક આંખે જોતી.
બાળપણની કરેલી એ ચીટિંગ યાદ અપાવતી આ સંતાકૂકડી.
આવું છું, શોધું છું, હમેશા કહેતી.
સામે મળતાં છપ્પો કરતી આ સંતાકૂકડી.
જીંદગીમાં ઘણી બધી છે અતરંગી.
દીકરીનાં મનથી મનરંગી કરાવતી આ સંતાકૂકડી.
ભટકી પડતો કોઇક વાર જિદગીમાં “કૃણાલ”.
દીકરીને જોઈ દુ:ખ છૂપાવતી આ સંતાકૂકડી.
ટેલર કૃણાલ શાંતિલાલ#kt
સુરત
*******************””””””””******
*NGOS ( vip ) Member grp*
*N G no. — 39*
*વિભાગ– ચિત્ર પરથી પદ્ય*
*પ્રકાર — અછાંદસ*
કેમ રે રાખું તને છાનો, દીકરા મારા,
કેમ રે રાખું તને છાનો?
નથી રે સુકાતા મારા આંસુ,લાડકા મારા,
કેમ રે રાખું તને છાનો?
આપણા ઘરની ખુશીઓ લૂંટાઈ ગઈ,
આખા ઘરને સૂનકારથી ભરી ગઈ!
કીધાં વગર એ તો જતી રહી!
માવડી તારી આપણને છોડી ગઈ,
ખૂણે ખૂણે વેરાણી એની યાદો,દીકરા મારા,
કેમ રે રાખું તને છાનો?
જીવન મધ્યે અધવચ્ચે છોડી ગઈ!
વાંક ગુના વગર કેમ રે રીંસાઈ ગઈ!
દિલનો ધબકાર તું, તને છોડી ગઈ!
ક્યાંય ના જડે એવી સંતાઈ ગઈ!
શોધી શોધીને હું તો થાક્યો વ્હાલા મારા
કેમ રે રાખું તને છાનો?
હું ને તું બે ય છીએ સમદુઃખીયા,
મારા સુખ દુઃખની સાથીદાર જતી રહી,
મારા દીકરાને નમાયો કરી ગઈ,
એના વગર બની ગયા કેવા નિરાધાર!
ક્યાંથી આપું તને દિલાસો,દીકરા મારા
કેમ રે રાખું હું તને છાનો!
*પ્રફુલ્લા”પ્રસન્ના”*અમદાવાદ
**†*********††********************
[8/12, 1:45 PM] Bombay Jigna. Narishakti Lekh: ન્યુઝ ઓફ ગાંધીનગર
N. G. NO/0026
વિષય – ચિત્ર પરથી સ્પર્ધા
શીર્ષક – મોટો થવા દો..
વિભાગ – પદ્ય
ગઝલ – લગાગા ૪ મુતકારિબ છંદ.
મને આપ થોડો તો મોટો થવા દો!
સમજ આ જહાંની મને લાગવા દો!
તમારા પછી સૌ હું દુઃખો હરી લઉં!
ગગનને મને એક દિ’આંબવા દો!!
ન મોઢું છુપાવીને ફરશું જગતમાં!
બધાંને હું શું છું? જરા પામવા દો!
ભલે છું હું નાનો છતાંયે કહું છું!
બનું હું શ્રવણ જેમ એવી દુઆ દો!
મને એક આશા તમારી પિતા છે!
તમે ખીલવાં બાગ સૌએ નવાં દો!
અંજના ગાંધી “મૌનું”
વડોદરા
ન્યુઝ ઓફ ગાંધીનગર
વિષય : ચિત્ર પરથી રચના.
ગદ્ય વિભાગ
શીર્ષક : થપ્પો.
NG 0020
ભાવના.’વલસાડી વાદળ.’
ગાંધીનગર.
” ૧..૨..૩..૧૦.. હું આવું છું હોં શોધવા. ક્યાં ગયો? ક્યાં ગયો? અરે દેખાતો નથી. હું તો થાકી ગયો.”
“હું તો આ રહ્યો પપ્પા! ડિયો, ડિયો! તમે મને શોધી જ નાં શક્યા.”
પપ્પા અને દીકરાની આ સંતાકુકડીની રમત જોઈ રમાબેન હરખાઈ રહ્યા.
” ચાલો, હવે રમીને થાક્યા હોય તો નાસ્તો કરવા આવી જાવ બંને જણા.” રમાબહેને એમની રમતને અટકાવી.
રાજેશભાઈ અને રમાબહેનનું એક માત્ર સંતાન એટલે શિવમ. એમના નાનકડા પરિવારનો આ નિત્યક્રમ. સાંજના છેડે સંતાકૂકડી રમવું.
રમાબહેનનો ચા નાસ્તા માટેનો સાદ પડે એટલે રમત પૂરી થાય.
સંતાકૂકડી રમતા રમતા સમય પણ દશ વર્ષનો ઠપ્પો કરીને ક્યારે પસાર થઈ ગયું ખબર જ નાં પડી.
“પપ્પા મારે આગળ ભણવા માટે વિદેશ જવું છે.” શિવમે પિતાને કૉલેજથી આવી કહ્યું.
સંતાનની ખુશી આગળ માતા પિતાને બીજુ શું જોઈએ? એમણે ખુશી ખુશી હા પાડી દીધી.
કેટલાય વર્ષોના વ્હાણા વાય ગયા. શિવમ શરૂઆતના વર્ષોમાં નિયમિત ફોન કરતો. ધીમે ધીમે તે અોછુ થતું ગયું.
“મા, પાપા મને અહીં એક છોકરી પસંદ પડી ગઈ છે.હું એની સાથે લગ્ન કરી અહીં જ સ્થાયી થવાનો છું.” શિવમની આ છેલ્લી વાતચીત હતી.
રમાબહેન અને રાજેશભાઈની જિંદગી થંભી ગઈ. સમય જાણે રિસામણે હોય એવું એમને લાગવા લાગ્યું.
એક દિવસ ૧..૨..૩…૧૦.. બેટા હું શોધું છું તને! પણ…તું મળતો જ નથી…ક્યાં થપ્પો કરું? એવી ચીસ સંભળાઈ અને રાજેશભાઈ પોતેજ હંમેશા માટે છુપાઈ ગયા.
ભાવના પટેલ.’વલસાડી વાદળ’
ગાંધીનગર.
[NG/0044
ચિત્ર સ્પર્ધા.
વિભાગ:- ગદ્ય.
વાર્તા.
શિર્ષક:- થપ્પો.
આજે રજાનો દિવસ.મોન્ટુના પિતા અનિલભાઈ થપ્પો રમવાના મૂડમાં.પત્ની હિના સંતાઈ જાય અને અનિલભાઈ શોધે.આ જોઈને નાનકડા મોન્ટુને પણ રમવાનું મન થયું.પિતાને કહે,” આપણે બે થઈને મમ્મીને શોધીશું.” મમ્મી સંતાઈ જાય અને શોધવા જાય ત્યાં તો મમ્મી આવીને થપ્પો મારી દે,ફરી પિતાને દાવ આપવો પડે.દીકરો પપ્પાને કહે” તમે આરામ કરો હું શોધીશ મમ્મીને.” થપ્પાની રમત રવિવારે નક્કી જ હોય.આમ હસી ખુશી જિંદગી જીવી રહ્યા હતા, ત્યાં જ કુદરતે આફતની છડી ઉગામી.
એક દિવસ અચાનક હિનાને ચક્કર આવતાં પડી ગઈ.ડોક્ટરે દવા આપી થોડા દિવસ સારું રહ્યું.ફરી પાછી એ જ રામાયણ થતાં ડોક્ટરે બ્લ્ડ ટેસ્ટ કરાવ્યો.રિપોર્ટ જોઈ ફેમિલી ડોક્ટર અવાક્ થઈ ગયા.કેમ કરીને કહેવું તે અવઢવમાં.
રિપોર્ટ લેવા આવેલા અનિલભાઈ ને હિંમત બંધાવી કહ્યું,” બ્લ્ડ કેન્સર છે, હિંમત રાખજો.” હિનાને આ વાતથી અજાણ રાખેલી.એક દિવસ હિના ફાઇલ જોઈ ગઈ, ખબર પડી પરંતુ જણાવા ન દીધું.
ડોક્ટરને ફોન પર પૂછ્યું,” કેટલો સમય છે મારી પાસે? આ વાત હું જાણું છું એ અનિલને ન જણાવશો.” માત્ર છ જ મહિના છે જાણી ખુબ રડી.મન મક્કમ કર્યું.અનિલ આવે ત્યાં સુધીમાં સ્વસ્થ થઈ ગઈ.
અનિલ ઓફિસ જાય પછી ડાયરી લખવાનું શરૂ કર્યું.કઈ વસ્તુ ક્યાં છે,રોજ દીકરાને અને અનિલને ભાવતી રસોઈ બનાવી ખવડાવે આને વીડિયો ઉતારતી ગઈ.સી.ડી.બનાવી ડોક્ટરને આપી કહ્યું,” મારા મૃત્યુ બાદ અનિલ સ્વસ્થ થાય પછી આ સી.ડી. આપજો.” સાથે પુત્રને દર વર્ષગાંઠ પર એક પત્ર મળે એ રીતે પત્રો લખીને આપ્યા. વર્ષગાંઠ પર પોસ્ટ કરવાનું અને કોઈને ન કહેવાનું વચન લીધું.
અંતે એક રવિવારે થપ્પો રમતાં હિનાએ અંતિમ શ્વાસ લીધા.દિકરો દાવ આપતો હતો, મમ્મી દર વખતે થપ્પો મારી દેતી આ વખતે ન આવતાં મમ્મી મમ્મી કરતો પપ્પા પાસે પંહોચ્યો તો મમ્મી પપ્પાના ખોળામાં સૂતેલી.પપ્પાએ રડતાં રડતાં કહ્યું,” દીકર, મમ્મી હંમેશ માટેનો થપ્પો મારી ગઈ ક્યારેય ન શોધાય.”
✍️ વિભૂતિ દેસાઈ ઘાસવાલા બિલીમોરા.
– પદ્ય
વિષય : ચિત્ર પરથી રચના
શીર્ષક : એક જૂનો ફોટો અને યાદો
છંદ : મિશ્ર (ગાગાલગા લગાલ લગાગાલ ગાલગા)
જેવું તમે કરો હું ય અદ્દલ કરું છુ%A