11052023 List for 10 Gdhay Rachana
11052023 List for 40 Pdhya Rachana
GN_200-11-5-23 Colour
******************************************
માતૃ વંદના સપ્તાહ ઉજવણી બીજો દિવસ (૧૧/૫/૨૦૨૩) 10 ગદ્ય.40 પદ્ય સાથે કુલ 50 રચનાઓ નીચે મુજબ છે.
14 મે,2023 ” વિશ્વ માતૃ દિવસ ”
સુજ્ઞ વાચકો,
વિશ્વ માતૃ દિવસે વિશ્વ ની હયાત અને સ્વર્ગે સિધાવેલ માતાઓ ને નત મસ્તક વંદન…..
જન ફરિયાદ દેશ વિદેશ સાપ્તાહિક 1996થી દેશ વિદેશના સમાચારો સાથે સાહિત્યિક સર્જકોની રચનાઓ ભારતીય સંસ્કૃતિ પરંપરાઓ અને વાર તહેવારે પ્રસિદ્ધ કરતું આવ્યું છે જેને ધ્યાનમાં લઈને કર્તવ્યના ભાગરૂપે વિશ્વ માતૃ દિવસે દેશ વિદેશના 250 થી વધારે સાહિત્યિક સર્જકોની રચનાઓ ની આ ઈ બુક અમો બહાર પાડી રહ્યા છીએ જે સૌ સાહિત્યિક સર્જકને માતૃ ઋણ અદા કરવાનો એક સુંદર અવસર મળશે અને વાચકો માટે પ્રેરણાદાયી સ્તોત્ર બની રહેશે..સાહિત્ય સંગીત નું વિશ્વ આયોજક કૌશિક શાહ,રાજુલ શાહ નું અમારા અખબારો માં સહયોગી સાહિત્યિક સર્જક પ્રસિદ્ધિ સહયોગી તરીકે, અવિરત આલેખન ને પ્રોત્સાહિત કરનારા સર્જકો નો આ માતૃ વંદના નો ગદ્ય.પદ્ય રચનાઓ નો ધોધ આ અમારી પ્રસિદ્ધ થઈ રહેલ બુક માં માતૃત્વ નો તરવરાટ ઊભો કરશે અને તમામ લેખકો માં એક નવો જોમ અને જુસ્સો આવી નવીન માતૃત્વ લેખમાળા બની રહેશે..દેશ વિદેશ ના નામી સર્જકો એ પોતાની કૃતિ અહી રજૂ કરી છે.. જેમાંના કેટલાક સર્જકો પોતાની વિડિયો રચના પણ અમોને અમારી યુ.ટ્યુબ ચેનલ ઉપર પ્રસારિત કરવા મોકલી છે..સૌ માતૃ પ્રેમી કર્તવ્ય નિષ્ઠ સર્જકો ને માતૃ કલમ માં પોતાના વિચારો ની સહી પૂરી સુંદર રચનાઓ આપવા બદલ સો સો સલામ….
NOG સાહિત્ય સરિતા ( ગાંધીનગર)
ગ્રુપ: આયોજક : પ્રદીપ રાવલ,મીનાક્ષી રાવલ
સાહિત્ય સંગીત નું વિશ્વ.(અમેરિકા)
ગ્રુપ : આયોજક : કૌશિક શાહ,રાજુલ શાહ
***************************************
ન્યૂઝ ઓફ ગાંધીનગર દૈનિક (૨૦૧૪)
જન ફરિયાદ દેશ વિદેશ સાપ્તાહિક(૧૯૯૬)
તંત્રી : પ્રદીપ રાવલ
મેનેજીંગ તંત્રી : મીનાક્ષી રાવલ
નિવાસી તંત્રી( અમેરિકા: કૌશિક શાહ
નિવાસી તંત્રી( ઓસ્ટ્રેલિયા : વૈભવી જોષી)
નિવાસી તંત્રી (કેનેડા)સુરેશ જાની
ઇન્ટરનેશનલ પ્રમોટર (નિવાસી તંત્રી યુ.કે : પૂજા રાવલ
(Janfariyadnews.com (ન્યૂઝ પોર્ટલ & યુ ટ્યુબ સોશિયલ મીડિયા ન્યૂઝ ચેનલ)
www. janfariyadnews.com
Regd.office,published : Guj.Govt Press Block : 677/2 ,GH Type, Sector – 8,Gandhinagar.Pincode : 382007(Gujarat.INDIA)
Email : prdpraval42@gmail.com
Email : prdpraval@yahoo.co.uk
Contact : +91 9824653073,9537656922
****************””””””*********************
11/05/2023 – List for 10 Gdhay Rachana
1) સરયૂ પરીખ (અમેરીકા)
ભાગીરથી મહેતા.
કવયિત્રી, ‘જાહ્નવી’; એક પ્રેરણાદાયી પાત્ર.
લેખિકાઃ દીકરી, સરયૂ મહેતા-પરીખ
મારી નજરે મારા બા, એક પ્રભાવશાળી વ્યક્તિ હતાં. એમના હાથથી કાગળ, પેન અને પુસ્તકો દૂર ન હોય. રસોઈ, ઘરકામ અને નોકરી ઉપરાંત, જાણીતા સાહિત્યકારો મહેમાન હોય. ઘણી વખત કવિ સંમેલનમાં કવિઓની વચ્ચે આ એક જ કવયિત્રી મંચ પર ઉપસ્થિત હોય. વહેલી સવારે ઘણીવાર બત્તી જલે ત્યારે ખબર પડે કે બાને કોઈ કવિતાએ જગાડી દીધાં.
બ્રિટિશ હકૂમતમાં ભાગીરથીનો જન્મ ભુવા નામના ગામમાં થયો હતો. એક વર્ષની નમાયી બાળકીનો સંયુક્ત પરિવારમાં ઉછેર થયો. ઘૂડી નિશાળમાં ચોથી ચોપડી ભણ્યાં પછી, ‘છોકરીને લખતાં વાચતાં આવડ્યું એટલે બસ.’ એમ કાકીના અને સમાજ સમર્થન સાથે ઘરકામમાં પળોટાયા. પિતાએ તેર વર્ષની દીકરીને કહ્યું, “તારા લગ્ન કોટડાના હરિશંકર મહેતા સાથે નક્કી કર્યા છે.” પતિ પ્રાથમિક શાળામાં શિક્ષક અને ભાગીરથી ઘર સંભાળતાં. સામાજિક અપમાનજનક રૂઢિઓથી અત્યંત સંતાપ થતો. પાંચ વર્ષના મનોમંથન અને ભાઈ કવિ નાથાલાલ દવે દ્વારા મળતા પુસ્તકોના અભ્યાસથી સમજાયું કે ‘મારું ભવિષ્ય મારે જ બનાવવાનું છે.’ બંને કુટુંબોના વિરોધોનો સામનો કરતાં, અઢાર વર્ષની ઉંમરે, ભાવનગરમાં રહીને ભણવાનો નિશ્ચય કર્યો. એમને દસમાં ધોરણમાં સીધા મુકવામાં આવ્યાં. હાઈસ્કૂલમાંથી ઉત્તીર્ણ થયા પછી, પાંચ વિદ્યાર્થીનીઓ સાથે શરૂ થયેલ કર્વે કોલેજમાં પ્રવેશ મેળવ્યો. ભુવા અને કોટડા ગામમાંથી પ્રથમ કોલેજ ગ્રેજ્યુએટ થયેલ નારીને એ સમયે…ઓટલે બેઠેલી બહેનો સંભળાવે, “એવો જમાનો આવશે કે ધન કમાશે બાયડી ને…”
ગાંધીયુગની અસરમાં વિલાયતી કપડાં અને ઘરેણાંનો ત્યાગ કરેલ. માજીરાજ ગર્લ્સ હાઈસ્કૂલમાં શિક્ષિકા અને સુરેન્દ્રનગરમાં આચાર્યા. પુત્ર પદ્મશ્રી મુનિભાઈ મહેતા અને સરયૂ. ભાગીરથીના તપ અને સમર્પણની સત્યતા જોઈ તપસ્વિની પૂજ્ય વિમલાતાઈએ પોતાના નાના સમુહમાં સ્વીકાર્યા અને “જાહ્ન્વી” તખલ્લુસ આપ્યું.
સ્વજનોનો સાથ હોય કે અસહકાર, મનમાં ઉગે એને પ્રકાશમાં લાવનાર એ વ્યક્તિત્વને ચાહવા અને વિરોધ કરવાવાળા સમુદાય સાથે સમતોલન કરી શકે તેવું ઉદાર દિલ હતું. અનેક બહેનોમાં સાહિત્યપ્રેમ અંકુરિત કરે છે તે, “જાહ્નવી સ્મૃતિ” કવયિત્રી સંમેલન, શિશુવિહાર સંસ્થા, ભાવનગરમાં દર વર્ષે યોજાય છે; જેમા કોઈ પણ બહેન ભાગ લઈ શકે છે.૧૯૯૪થી શરૂ થયેલ ભાગીરથીના સ્નેહનું ઝરણું હજુ પણ અસ્ખલિત વહે છે. આજે બાને યાદ કરતાં કલારસિકોને જોઉં છું, ત્યારે મને એ દિવસોની યાદ આવે છે જ્યારે કવિતાની રજૂઆત કરવા, બધી હિંમત ભેગી કરીને, સફેદ ખાદીની સાડી પહેરેલાં, જાજરમાન બહેન ભાગીરથી બોલવા ઊભા થતાં……
સરયૂ પરીખ (અમેરીકા)
2) વિશાખા મોઠિયા (મહુવા)
મધર ડે સ્પેશિયલ : માતૃ શક્તિ
માતા ઉપર કોઈ કંઈ પણ લખી કે બોલી શકે છે, એ જ માતાની સરળતા બતાવે છે. આમ તો સ્ત્રીઓને બહુ જ કોમ્પલીકેટેડ માનવામાં આવે છે, પરંતુ જો એની લાગણીને સમજો તો એના જેવું સરળ બીજું કોઈ જ નથી. સ્ત્રીનું કોઈ પણ સ્વરૂપ હોય, પણ આ બધાયમાં એક સમાન ગુણ હોય છે – એ છે કરુણા – મમતા. શાયદ એટલે જ દરેક સ્ત્રીને જન્મજાત માતા કહી છે.
સૃષ્ટિનાં સર્જનથી માંડીને ઘર પરિવારનું સર્જન “મા” થી જ શક્ય બન્યું છે. મા – શબ્દ એક અક્ષરી છે, પણ એ જાણે સમગ્ર બ્રહ્માંડ પોતાનામાં સમાવતું હોય એવી તાકાત ધરાવે છે. નાના એવા ઘરથી માંડીને સમગ્ર દુનિયાનું સંચાલન માતૃ શક્તિ જ કરી શકે છે, કારણ કે એ બધું અપનાવતા જાણે છે. સમગ્ર સૃષ્ટિની રચના માટે માતા આદિ પરાશક્તિની જરૂર પડી હતી, એટલે જ કહેવાય છે કે માતા વિના, માતૃ શક્તિ વિના બધું અશક્ય છે. દૈવીય સ્ત્રી હોય કે કોઈ સામાન્ય સ્ત્રી હોય, એની માતૃ શક્તિ હંમેશા અદ્વિતીય જ હોય છે. જે સર્જન કરવાનું પણ જાણે છે, લાલન પાલન કરવાનું પણ જાણે છે અને સમય આવે ત્યારે સંહાર કરવાનું પણ જાણે છે. આપણા ઐતિહાસિક માતૃ પાત્રોએ પોતાના કાર્યો દ્વારા માતૃ શક્તિનું શ્રેષ્ઠ ઉદાહરણ પૂરું પાડ્યું છે જેમ કે – રાણી લક્ષ્મી બાઈએ પીઠ પાછળ પોતાના બાળકને બાંધીને, ઘોડે ચડી યુદ્ધ લડવા ગયા હતા. માતા જીજાબાઈ જેણે શિવાજી મહારાજ જેવા વીર સપૂતને જન્મ આપીને ભારતને ધન્ય બનાવ્યું વગેરે. માતાનું હૃદય વિશાળ હોય છે, એ દરેક ઉપર તેની મમતાનો છાંયડો રાખે છે. મા અપનાવતા અને આશરો આપતાં જાણે છે, એટલે જ આપણા દેશને ભારત મા કહીને સંબોધવામાંઆવે છે. ભારતની ભૂમિ પર કેટલાય પરદેશીઓ આવ્યા, શરણાર્થીઓઆવ્યા અને અહીં હંમેશ માટે વસી ગયા. ભારતની ભૂમિ એ માતાનો ખોળો છે જે પોતાના દરેક સંતાનને મમતાનો અને સુરક્ષાનો અહેસાસ કરાવે છે. આપણી ભારતની ભૂમિ એ દરેક દેશમાંથી આવેલ લોકોને હરખભેર અપનાવ્યા છે અને આશરો આપ્યો છે. માતા ઘરની સાથે સાથે પોતાના પરિવાર, સમાજ તેમજ દેશ પ્રત્યે પણ પૂરી નિષ્ઠાથી યોગદાન આપે છે. એ બધી સ્ત્રીઓ વંદનીય છે. જે ઘર પણ ચલાવે છે અને દેશની પ્રગતિમાં પોતાનું યોગદાન પણ આપે છે.
આમ તો માતૃ શક્તિ વિશે, માતા વિશે લખવા માટે તો શબ્દોનાં શબ્દો અને પાનાં ને પાનાં ઓછા પડે. દરેક સ્ત્રી પોતાની રીતે એક શક્તિ સ્વરૂપા માતા છે. .
વિશાખા મોઠિયા (મહુવા)
3) ખ્યાતિ દેસાઈ (અમદાવાદ)
મધર્સ ડે
આજના માતૃપ્રેમના અવસરે જગતજનની
માભગવતી અને મારી જન્મદાત્રી એવી મારી ‘મા’ને સાદર નમન કરી મારા લેખની શરૂઆત કરું છું.
આમતો માતૃવંદનાનો દિવસ ના હોય… એતો રોજ હોય.. ઈશ્વર બધે નથી પહોંચી શકતો એટલે જ એણે પોતાના એક દેવદૂત તરીકે ‘મા’ની રચના કરી છે. પૃથ્વી પરના આપણા આગમનથી લઈ જ્યારે પણ આપણને જરૂર પડે છે ત્યારે નિસ્વાર્થભાવે જો કોઈ આપણી સાથે સંકળાયેલું હોય તો એ ફક્ત મા છે.
તમારી પ્રત્યેક ઇચ્છાની પરિપૂર્તિ માટે એ કાયમ તૈયાર હોય. ગમે તેવી પરિસ્થિતિ હોય, પોતાની શારીરિક તકલીફોને અવગણી, તમારી પડખે એક મજબૂત પર્વતની જેમ ઊભી રહેનાર એ ‘મા ‘છે. પોતાનાથી સવાયા બનાવવાની એની માનસિકતા તમને દરેક ક્ષેત્રમાં ટકોરા મારી-મારીને પારંગત બનાવે છે. દરેક ચિત્રકાર પોતાની કૃતિને છેડે પોતાનું નામ લખે છે, જ્યારે મા જ એક છે કે.. સર્જન કરી નામ પિતાનું લખે છે.
આપણી દરેક ચિંતામાંથી માર્ગ કાઢી આપતી મા ક્યારે ડાયાબિટીસનો શિકાર બની ગઈ તે ખ્યાલ ના રહ્યો. આપણી નાની મોટી આવશ્યકતાઓની પૂર્ણતા માટે ફૂદડીની જેમ ફરતી માતાના શરીરમાં ક્યારે દુઃખાવો ઘર કરી ગયો એ નજરમાંજ ન આવ્યો. આપણા મોજશોખને પોષવામાં એણે સિફતાઈથી પોતાના સફેદ વાળને છુપાવી દીધા એ.. આપણને દેખાયું જ નહીં.
આજે જ્યારે વિચારીએ ત્યારે સમજાય છે કે, મમ્મીએ આપણને કેટ- કેટલું આપ્યું. જીવનમાં આપણે સતત આગળ વધીએ એ માટે બધું કરી છૂટી. આજે નિયમસર કામ થઈ જવું જોઈએ એવી ચીવટ ધરાવતી માતા એમ કહે “બેટા રહેવાદે કામ તો થશે”… તું તારા ઘરે પણ કામ કરે જ છે.. ને..ત્યારે એક ઝણઝણાટી ઉત્પન્ન થઈ જાય છે. આપણી પસંદગીની દરેક વસ્તુની ખરીદી હોય કે, પછી મનભાવતી વાનગીની બનાવટ હોય, એની આપણને આપવાની હોશ નોંધનીય હોય છે, એને ખાવાનું ન હોય તોય આપણા માટે ફક્ત એ બનાવે અને ધરાઈએ નહીં ત્યાં સુધી ખવડાવે.. જે સાચ્ચેજ એક આનંદની અનુભૂતિ કરાવે એક સંતોષ આપે છે. જે આપણને ખરેખર ઘણું મોડું સમજાય છે. જ્યારે આપણી કોઈ પણ કાર્ય પ્રક્રિયાની પ્રશસ્તિ થાય ત્યારે મનોમન એના ઘડતરને વંદન થઈ જાય છે.
મા એટલે : જેના વગર જીવન સૂનું બની જાય, જેનો પ્રેમ અમૃતથીએ ઊંચો હોય, જેનું વહાલ ગોળથીય ગળ્યું હોય એ. તમે પદ પ્રતિષ્ઠા કે ઉંમરમાં ગમે તેટલા મોટા થાવ.. પણ એને મન તો તમે નાના જ રહેવાના. અંતે એટલું જ કહીશ કે જેના પ્રેમને પાનખર ન નડે એ મા. અસ્તુ.
ખ્યાતિ દેસાઈ (અમદાવાદ)
4) કથીરીયા પ્રવિણા”પવી” (નવસારી)
આપણે કાંઈ આકાશમાંથી પડીને ભૂમિનો આધાર મળતા જ ઊભા થયા નથી. આપણો જન્મ થયો તે પહેલાં પણ આ સમાજ હતો. આપણા આડોશીપાડોશી હતા. આપણાં મા -બાપ પણ હતાં. આ ચાલુ પ્રવાહમાં જ આપણો જન્મ થયો છે. આપણને મા એ અસહ્ય પ્રસુતિની પીડા સહન કરીને નવ મહિના સુધી પેટમાં રાખીને જન્મ આપ્યો છે. જ્યાં સુધી આપણે પોતાના પગ પર ઊભાં નથી થતા. ત્યાં સુધી ‘મા’ જ આપણી દેખભાળ કરે છે. ‘મા’ સ્વરૂપે એ શક્તિ છે..
માની તુલનામાં કોઈ બીજી સ્ત્રી ન આવી શકે ભલે તે ગમે એટલી રૂપાળી હોય, પૈસાવાળી હોય, પણ ‘મા’ જેવું વહાલ તો કોઈ ન કરી શકે, ‘મા’ તે ‘મા’ બીજા બધા વગડા વા. જેમ નદીને ક્યારેય રજા હોતી નથી. જેમ પવનને વિસામો હોતો નથી. જેમ સૂર્યને હંમેશા બળતા રહેવા સિવાય બીજી કોઈ પ્રવૃત્તિ હોતી નથી. એ જ પ્રમાણે ‘મા’ને પોતાના સંતાનોની સંભાળ લેવામાં ક્યારેય રજા હોતી નથી. સવારથી ઊઠે ત્યારથી તેને ઘરનું કામ, પછી બાળકને ઉઠાડી નાહીધોઈ તૈયાર કરી શાળાએ મુકવા જવું, તેને લેસન કરાવું. તેની સાથે રમવું, હરવું ,ફરવું. મા કોઈ પણ પ્રકારના સ્વાર્થ વગર નિસ્વાર્થ ભાવે સેવા કરતી હોય છે. જ્યારે કોઈ બાળક રિસાય છે. ત્યારે ‘મા’ વહાલથી પોતાના સંતાને મનાવી જ લે છે. જ્યારે તે પોતાના સંતાન ઉપર ગુસ્સો કરે છે ત્યારે તેનો આત્મા પણ કકળી ઊઠે છે. પોતે પણ ચોરીછુપી રડી ઊઠે છે. આપણી ‘મા’ની કિંમત આપણા કરતાં વધારે કોઈ નહીં કરે કારણ કે, આજનો જમાનો એટલે નાણાનો જમાનો. સુદામા ભગવાનની પાસે તાંદુર લઈને ગયા. એ મુઠ્ઠીભર પૌવાની કિંમત પૂરી એક પાઈ પણ ન હતી. પણ ભગવાનને મન તે અમૂલ્ય હતા કારણ તે પૌવામાં સુદામાનો ભક્તિભાવ હતો. એવી જ ભાવના આપણી ‘મા’ની આપણા માટે રગેરગમાં ભરેલી છે. ચલણની નોટોનું વજન કેટલું હોય છે. સળગાવીએ તો એક ટીપું પાણી પણ ગરમ નહીં થાય. નોટની કિંમત નથી પણ છાપની કિંમત છે. તેવી જ રીતે નાણાંની કિંમત નથી. પણ ‘મા’ની કિંમત અણમોલ છે. ‘મા’ તેની મહેકતી ફોરમ સંતાનો માટે છેલ્લા શ્વાસ સુધી વરસાવતી જ રહે છે.
કથીરીયા પ્રવિણા”પવી” (નવસારી)
5) પીના પટેલ “પિન્કી”(વિસનગર)
“કાકી મા”
“કિઆ બેટા ઊઠી જા, કિઆ ઊઠને”
કિઆ ઊંઘમાંથી ઊઠીને મોબાઈલનું એલાર્મ બંધ કરે છે. કેનેડાની ધરતી પર કિઆ તેની ‘મા’ના વિચારોમાં ખોવાઈ જાય છે.
જ્યારે તે નાની હતી ત્યારથી જ તો તેની કાકીને કાકી નહીં, ‘મા’ કહીને બોલાવતી. તેને તો કયાં ખબર જ હતી કે આ તેના કાકી મા છે? તેની માના મૃત્યુ પછી તેમણે જ તો તેનો પોતાની દીકરીની જેમ ઉછેર કર્યો હતો.
કાકી તેનો સારી રીતે ઉછેર કરી શકે તેથી જ પોતાનું બાળક પણ ન લાવ્યા.
જયારે કિઆ મોટી થઈ ત્યારે તેના દાદીએ કહ્યું કે “કિઆ આ તારી સગી મા નથી પણ કાકી મા છે.” તો તે માનવા તૈયાર નહોતી કે આ મારી મા નહીં કાકી મા છે તેને તો તેના કાકી મા પર ખૂબ જ ગર્વ થયેલો. તેના કાકી માએ યશોદામા બનીને નાનપણથી જ તેનું સરસ ઘડતર કરેલું. તેની એક એક વાતની ધ્યાન રાખતાં.
જયારે તે કિશોરી હતી તે વખતે તેનાથી ભૂલ થયેલી ત્યારે તેને વઢવાને બદલે પ્રેમથી સમજાવેલું કે પહેલા તારી કારકિર્દી બનાવ પછી તને ગમશે તે કરીશું અને સાચે જ તેમના લીધે જ તો હું કેનેડાની ધરતી પર છું. ખરેખર ‘માતા’નો પ્રેમ તો તે જીવે ત્યાં સુધી અસ્ખલિત વહયા જ કરે છે ” પરંતુ મને તો મા કરતા પણ વધારે મમતા મળી છે મારા કાકી મા જોડેથી.
એટલા મા તેના કાને મા…મા શબ્દ અથડાય છે અને તેની તંદ્રા તૂટે છે તેની દસ વર્ષની દીકરી એની તેને બોલાવી રહી છે. એની તેને ભેટી હેપી મધર્સ ડે કહે છે. કિઆની આંખ ભરાઈ જાય છે તે કહે છે હા બેટા ” પૃથ્વી પર આવ્યા પછી પ્રથમ આપણને સંભાળનાર મા જ હોય છે. હું જ્યારે બહાર નીકળું તો માના આશીર્વાદ હંમેશા મારી સાથે જ હોય છે.”
તે મોબાઈલ ખોલીને તેના કાકી માને વિડીયો કોલ કરે છે અને કહે છે. મા, માતૃદિવસની ખૂબ ખૂબ શુભેચ્છાઓ અને આજના દિવસની નાનકડી ભેટ સ્વીકાર કરજો.” તેના કાકીમા ખુશ થઈ જાય છે. તે કહે છે કે,
“મા તે મા હોય છે. તેની જોડ શોધી પણ જડે તેમ નથી. ભલે પછી તે જન્મ આપનાર હોય કે પાલનપોષણ કરી મોટી કરનાર હોય. પ્રેમ તો સરખો જ વહે છે.”
બંને બાજુ આંખ અને હૈયું બંને ભીનું થઈ જાય છે. લાગણી અને સ્નેહનો પ્રવાહ વહે છે.
પીના પટેલ “પિન્કી”(વિસનગર)
6) નયના પટેલ.નૈન.(વડોદરા)
મા..
14 મે વિશ્વ માતૃ દિવસ ! અરે માનો તો કાંઈ દિવસ હોય, માથી તો દિવસો હોય . એ જન્મ આપે ત્યારે આપણે આ જગતમાં આવીએ .જ્યારથી માનાં ગર્ભમાં રહીએ ત્યારથી દિવસો ગણાવા માંડે છે, બસો સિત્તેર દિવસ, પૂરા નવ મહિના માનાં ગર્ભમાં રહીએ ત્યારે બહાર આવવા માટે માજ ઈશ્વરને પ્રાર્થના કરે કે પ્રભુ હવે મારા બાળકને બહાર આવવાનો સમય થઈ ગયો છે મારી ડિલિવરી હેમખેમ થાય ને મારું બાળક સ્વસ્થ બહાર આવે તેવી કૃપા કરો ! બધાંની પ્રતીક્ષાનો અંત એ દિવસે આવે જ્યારે માતા પોતાનું પેટ ચીરીને એને બહાર લાવે .ઈશ્વરનું એ સર્જન જ્યારે એનાં હાથમાં આવે ત્યારે એને સાક્ષાત્ ભગવાન મળ્યાં જેટલો આનંદ થાય ને આખા કુટુંબને ખુશ કરે એક બાળકને જન્મ આપીને, આ છે મા!
તમે એક કિલોનો પથ્થર કે વજન ઊંચકીને થાકી જાવ તો વિચારો મા નવ મહિના સુધી પેટમાં ત્રણ કે ચાર કિલોનું વજન લઈને ફરે છે જેનો એને થાક નથી લાગતો, એને આનંદ છે, આ છે મા !
જન્મથી લઈ મૃત્યુ સુધી જેનો જીવ તમારામાં જ પરોવાયેલો હોય એવી નિઃસ્વાર્થ વ્યક્તિ એટલે મા . જેને પોતાનાં બાળક સિવાય દુનિયામાં કોઈ વસ્તુ પ્રત્યે પ્રેમ ના હોય.આ છે મા!
મા એટલે સૃષ્ટિનું સર્જન કરનાર દેવી. એનાં સર્જનથી મહાપુરુષોના જન્મ થયા છે . માનાં પેટમાં નવ મહિના રહો ત્યારે જે શીખવા મળે એ બહાર આવીને અનુસરો ત્યારે ખબર પડે કે માએ સાચા અર્થમાં એક યોદ્ધા એક સંન્યાસી કે એક મહાપુરુષને જન્મ આપ્યો છે . માતા ગર્ભમાંથીજ સંસ્કારનું સિંચન કરતી હોય છે,
આ છે મા !
દરેક માતાને મારા નમન .
નયના પટેલ.નૈન.(વડોદરા)
7) ભાસ્કર શુક્લ,’ રવિ ‘ (અમદાવાદ)
“માતૃ વંદના”
જીવન રૂપી આકાશમાં તેં ઊડતી કરી પાંખો ,
નજર સામે નથી તું મા…રડી જ પડે છે અમારી આંખો ,
દરેક પ્રસંગે ખટકશે ખોટ તમારી, પળભરમાં છેતરી ગયાં અમને તમે , માત્ર યાદગીરીના પુષ્પો અને વહેતાં આંસુના અભિષેક અર્પણ કરીએ છીએ આજે.
પ્રાર્થું પ્રભુને તમારાં દિવ્ય આત્માને શાંતિ અર્પે તેની કાજે પ્રાર્થના..
સો શિક્ષક બરાબર એક માતા.
શિક્ષકે એક દિવસ મજાકમાં કહ્યું ” કોઈ છે જે સ્વર્ગમાંથી માટી લાવી શકે? બીજા દિવસે એક બાળક થોડી માટી લઈ આવ્યો અને શિક્ષકને આપી. શિક્ષકે અને બીજાં બાળકોએ આશ્ચર્ય સાથે પૂછ્યું , “આ તું ક્યાંથી લાવ્યો? ” બાળકે ખૂબ સરસ જવાબ આપ્યો , “મારી માનાં પગ નીચેથી.”
માંગુ મા પાસે ખોબો ને ભરી દે છે દરિયો,
પ્રેમ તારો છે ગગન જેવો વિશાળ..
ધરા તારી, ગગન તારું,સ્વીકાર તું મારું નમન ,
અદ્રશ્ય છે બધે તું રહસ્ય કેવું તારું ગહન
જોઈ દશા મારી દિશા તારી કૃપા તારી કરું ભજન ,
પ્રાર્થના મારી, કૃપા તારી સ્વીકાર તું મારું નમન .
આજે લાઈટ ગઈ બા, તું યાદ આવી. તારું ફાનસ યાદ આવ્યું. ભરોસો એટલો કે બાએ કેરોસીન રાખ્યું હશે, ક્યાંક, ક્યાંક નહીં તેની યોગ્ય જગ્યાએ જ મળી ગયું અને તારો પ્રેમ પ્રકાશ રૂપે પામ્યાં . બા તું પાછી આવી અજવાળું બની , સર્વેનાં જીવનમાં પ્રેરણાનો પ્રકાશ પાથરજે.
ઊગતાં સોનેરી ભાનુનાં કિરણો આથમથી સંધ્યાએ ‘ રવિ ‘નાં સાચા હૃદયથી વંદન .
આજના માતૃ દિને તમામ માતાઓને સાચાં હૃદયથી શત શત વંદન !
ભાસ્કર શુક્લ,’ રવિ ‘ (અમદાવાદ)
ચીફ રિપોર્ટર જગત ન્યુઝ24,ગુજરાત અમદાવાદ.
8) હેમા ત્રિવેદી (અમદાવાદ)
મા એટલે મા!
મા એટલે મા એટલે મા…
આકાશ જેટલો કાગળ લઈને ગણપતિ લહિયો બનીને મા વિશે લખેને તોય કાગળ ટૂંકો પડે.
મા એટલે મા એટલે મા..
બર્થ સર્ટિફિકેટમાં જન્મતારીખ લખાય પણ મા માટે તમે પેટમાં રહ્યા ત્યારથી તમારૂં અસ્તિત્વ માણતી રહી.
મા એટલે મા એટલે મા.
‘ભીને પોઢી પોતે, સૂકામાં સુવાડે’ દલપતરામના કાવ્યમાં કે શિવાજીને વીરતાના પાઠ ભણાવતાં જીજાબાઇને મેઘાણીના હાલરડાંમાં કે નરસૈંયાના પ્રભાતિયાંમાં જાદવાને જગાડતી મા.. ..અરે , કાલુડી કૂતરીનાં ચાર કાબરાં ને ચાર ભૂરીયાં ગલૂડિયાં હોય..
જનનીની જોડ સખી નહી મળે રે લોલ કારણ
મા એટલે મા એટલે મા.
મધર ઈન્ડિયામાં નરગીસને ભૂખ્યાં, રડતાં કકળતાં બાળુડા માટે તળાવનાં કાદવમાં મૂળિયાં ફંફોસતી જોઈ છે ? એ સ્ત્રી સહજ બનીને અભિનય કરેછે. મધર ઈન્ડિયાને ઍવોર્ડ મળે જ મળે.
મા એટલે મા એટલે મા.
વાત થઈ જન્મ આપનારી માની..પણ આ દેશ ઋષિ મુનિઓનો છે ,વેદ અને ઉપનિષદનો છે.એ સંસ્કૃતિછે જ્યાં
ગંગા યમુના નર્મદા ગોદાવરી કાવેરી બધી જ નદીઓ માતા છે .
ગાય પણ માતા તરીકે પૂજાય છે.
પવિત્ર તુલસી પણ માતા છે.
મા એટલે મા એટલે મા.
દેવી દુર્ગા પણ માતા છે.એનાં બાળકોના રક્ષણ માટે રાક્ષસોને હણે છે..
દુષ્કાળમાં મરતી પ્રજા માટે શાકભાજી અને વનસ્પતિ ઉગાડી એમની ક્ષુધા સંતોષે છે એ માતા શાકંભરી મા છે.
મા એટલે મા એટલે મા
સકળ સૃષ્ટિનો ભાર ઝીલતી ધરતી પણ માતા છે.
સીતાજીએ ફરી અગ્નિ પરીક્ષાને બદલે ધરતી માતાનો ખોળો માંગ્યો.ધરતીએ જન્મ આપ્યો ધરતીમાં સમાઈ ગઈ…
મા એટલે મા એટલે મા..
મારી માભોમ, મારી ભારતમાતા…. જે હિમાલયનો મુગટ ધારણ કરીને, પૂર્વ પશ્ચિમ બાહુઓ ફેલાવી ઉભી છે. જેનાં ચરણ ત્રણ ત્રણ સાગર પખાળેછે એ રક્ષા કરેછે ચોમેરથી..
મા એટલે મા એટલે મા.
હેમા ત્રિવેદી (અમદાવાદ)
9) ઈશ્વરી ડૉક્ટર “ઈશ” (અમદાવાદ)
‘મા’ આ એકાક્ષરી શબ્દનું વર્ણન કરવા બેસીએ તો વર્ણમાલાનાં બધાં જ વર્ણ અને શબ્દકોશનાં બધાં જ શબ્દો ઓછા પડે.
સંતાનના મુખેથી બોલાયેલા ફક્ત એક શબ્દ ‘મા’ માં જ તેની દિવ્ય પરિભાષા છુપાયેલી છે. સર્જનહારે સજીવનાં સર્જનની ક્ષમતા ફક્ત માતાને આપેલી છે.
સૃષ્ટિનાં સર્જન પછી તેનું જતન અને પાલન કરવાનાં કઠિન કાર્યમાં સહભાગી બનાવવા સર્જનહારે માતાનું સર્જન કર્યું. માતાનું સ્થાન હંમેશા ભગવાનને સમકક્ષ રહ્યું છે.
ભગવાનનાં અસ્તિત્વ વિશે શંકાશીલ લોકોએ શું ક્યારેય માતાનાં અસ્તિત્વ વિશે શંકા કરી હશે?
માતાનાં ગર્ભમાં ગર્ભાશયની નાળ દ્વારા પોષણ પામતો ગર્ભ કોઈ અજાણ્યા સ્ત્રોત કે શક્તિ દ્વારા થતાં પોતાનાં સિંચન પર શંકા કરતો હશે?
જે શક્તિને પોતે ક્યારેય જોઈ નથી, તે શક્તિનો અવાજ તે ગર્ભમાં પણ સાંભળી શકતો હશે. પરંતુ માતાનું અસ્તિત્વ હોવા વિશેની શંકાનાં સમાધાન માટે તો તેણે આ દુનિયામાં અવતરવું જ પડે છે.
એ જ રીતે ભગવાનનાં અસ્તિત્વની શંકાનાં સમાધાન માટે, જીવે આ ફાની દુનિયા છોડીને ભગવાનની દિવ્ય દુનિયામાં જવું પડે.
ભગવાન અને માતાની સામ્યતા દર્શાવતી આ અદ્ભુત સમજણ અલૌકિક શક્તિનાં અસ્તિત્વ અને દિવ્યતાને સમજાવવા પૂરતી છે.
માતા પોતાનાં વ્હાલસોયા બાળકને શિક્ષણ મેળવવા માટે, હૃદય મજબૂત કરીને પણ પોતાની નજરોથી દૂર શાળાએ મોકલે છે. જીવન પણ એક શાળા છે. જેની દરેક કક્ષા એટલે કે ઉંમરની દરેક અવસ્થા મનુષ્યને કાંઈક નવું શીખવીને તેનું ઘડતર કરે છે.
શાળાએથી પાછા ફરતા બાળકને પોતાની બાથમાં સમાવી લેવા બેચેન માતાને તમે જોઈ છે?
જિંદગીની શાળામાં વ્યક્તિત્વ ઘડતર કરીને, શાળાનો સમય પૂરો થતાં જ,બીજી અજાણી દુનિયામાં પાછા ફરી રહેલા જીવને, પ્રેમથી ગળે વળગાડવા એક અદૃશ્ય શક્તિ કે જેને શ્રદ્ધા સાથે ભગવાનનું નામ આપવામાં આવ્યું છે, તે બેચેન ઊભી હોય છે. બસ, એ સમજવા માટે, એ શક્તિમાં વિશ્વાસ હોવો જરૂરી છે.
જે મનુષ્યને માતામાં વિશ્વાસ હોય તે પૂરી શ્રદ્ધાથી ભગવાનમાં પણ વિશ્વાસ રાખી શકે છે.
ઈશ્વરી ડૉક્ટર “ઈશ” (અમદાવાદ)
10) સુનિતા મહાજન.’સુનિ’ (આકોટ)
મારી વ્હાલસોયી મમ્મી,
કેમ છો તમે? આશા રાખું છું તમે મજામાં હશો.સ્વર્ગમાં મારા પ્રિય પપ્પાને મળીને બહુ ખુશ હશો.
જતીપુરામાં તમને અને મને ‘એપ્રિલ ફૂલ’ બનાવી યાત્રામાં જ પપ્પા તો અચાનક લીલામાં જતા રહ્યા હતા .તમારી જવાબદારી મને સોંપીને ગોલોકમાં જતા રહ્યા હતા.
તેમના ગયા પછી નવ વર્ષ તમે એમના વિના અમારી પાસે રહ્યાં હતાં.પરંતુ તમારું મન તો એ જ દિવસથી એમની પાસે જ હતું.
મારા પપ્પાનો અને તમારો પ્રેમ ખરેખર અદ્ભુત,અવિસ્મરણીય હતો. મેં કોશિશ બહુ કરી,પણ મારા પપ્પાનું સ્થાન તો ક્યારેય લઈ જ ના શકી. તમને કોઈની ઓશિયાળી જિંદગી ના જીવવી પડે એ માટે પપ્પા ખૂબ વ્યવસ્થા કરી ગયા હતા અને ખૂબ સારું પ્લાનિંગ હતું એમનું. ખરેખર એની જેટલી પ્રશંસા કરું એટલું ઓછું છે.
તમને ગયાંને દોઢ વર્ષ થઈ ગયું પણ તમારી બહુ યાદ આવે છે. તમારાં વિરહમાં અશ્રુ સિવાય બીજો કોઈ સહારો નથી
એક વાત કહું , તમારાં ગયાં પછી મારું તો પિયર જ છૂટી ગયું. ત્યાં કોઈ રહ્યું જ નથી.કોના માટે જવું? તમારાં અને પપ્પા વિનાનું એ ઘર એટલે હવે તો નીરવ શાંતિ સમાન, સ્મશાન જેવુ જ લાગે છે.
માની મમતાની ઓથ બીજે ક્યાંયે ના મળે. તમારાં વિના જીવન જીવવાની હું કલ્પના પણ કરી શકતી નહોતી પણ હું જીવી રહી છું. આજે તમારી વિદાયને પણ દોઢ વર્ષ થયું.
પ્રિય મમ્મી, તમે મને સાસરે વિદાય કરી હતી ત્યારે જે અમૂલ્ય શિખામણો આપી હતી એ બધાનું હું અવશ્ય પાલન કરું છું. તમારાં નામને હું જરૂર ઉજાળીશ. હું મારા બંને કુળને તારીશ એ વચન આપું છું તમને.
મારાં સાસુ,સસરા અને પતિની આજ્ઞાનું પાલન હું કરું છું. બધાં સાથે હળીમળીને રહું છું. મોટાંને આદર અને વિનયથી તથા નાનાંઓને હેતથી જીતી લીધાં જ છે.
*મિષ્ટભાષા એ મહાન વશીકરણ મંત્ર છે*
આપે શીખવેલો આ મંત્ર સાચે જ બહુ ઉપયોગી થયો છે મમ્મી.
તમે એકદમ સાચું જ શીખવ્યું હતું મને મમ્મી કે નારી ચાહે તો નારાયણી બની શકે છે, સ્વબળથી, આત્મશ્રદ્ધાથી . પ્રારબ્ધને પુરુષાર્થ વડે અંકુશમાં રાખ્યું છે પણ તમારી ખોટ કોણ પૂરશે, બોલોને, મારી જનની!
એજ લિ. આપની વ્હાલસોયી દીકરી, સુનિ, આપ વિના સુની.
સુનિતા મહાજન.’સુનિ’ (આકોટ)
*****************************************
11/05/2023 – List for 40 Padhay Rachana
1) रज़िया अकबर मिर्ज़ा”राज़” (અમદાવાદ)
वजूद
मैं चुराकर लाई हुं तेरी वो तस्वीर जो हमारे साथ तूने खींचवाई थी मेरे परदेस जाने पर।
में चुराकर लाई हुं तेरे हाथों के वो रुमाल जिससे तूं अपना चहेरा पोंछा करती थी।
मैं चुराकर लाई हुं वो तेरे कपडे जो तुं पहना करती थी।
मैं चुराकर लाई हुं पानी का वो प्याला, जो तु हम सब से अलग छूपाए रख़ती थी।
मैं चुराकर लाई हुं वो बिस्तर, जिस पर तूं सोया करती थी।
मैं चुराकर लाई हुं कुछ रुपये जिस पर तेरे पान ख़ाई उँगलीयों के नशाँ हैं।
मैं चुराकर लाई हुं तेरे सुफ़ेद बाल, जिससे मैं तेरी चोटी बनाया करती थी।
जी चाहता है उन सब चीज़ों को चुरा लाउं जिस जिस को तेरी उँगलीयों ने छुआ है।
हर दिवार, तेरे बोये हुए पौधे,तेरी तसबीह , तेरे सज़दे,तेरे ख़्वाब,तेरी दवाई, तेरी रज़ाई।
यहां तक की तेरी कलाई से उतारी गई वो, सुहागन चुडीयाँ, चुरा लाई हुं “माँ”।
घर आकर आईने के सामने अपने को तेरे कपडों में देख़ा तो,
मानों आईने के उस पार से तूं बोली, “बेटी कितनी यादोँ को समेटती रहोगी?
मैं तुझ में तो समाई हुई हुं।
“तुं ही तो मेरा वजूद है बेटी”
रज़िया अकबर मिर्ज़ा”राज़” (અમદાવાદ)
2) “मा, अब सियानी हो गई है तेरी ये लडकी..!”
“और कब तक सोना है, मेरी सोना को…?
चढ आया है सर पर अब तो सूरज भी!
काम पर नहीं जाना क्या?”
मुंह ढकी हुई रजई से निकलता दांया हाथ मां को
मेरे बिस्तर पर बैठने का करता है ईशारा
और मैं बंद आंखो से उसे देखती हुं, बैठी हुई मेरे सिराहाने पर..
सर उसकी गोदी में रखकर, बेल की तरह मैं उससे लिपट जाती हुं..
और वो? बाज कहां आयेगी अपने शिकवे -गिलों से..?
“बहुत हो गया लाड, कितने काम निपटाने हैं
चाय, नास्ता, तुम्हारा टिफिन….,
देख, सीटी बज रही है कूकर की, ईस्त्री भी हो गई होगी गरम..
कितने काम पडे हैं..चल, हो जा खडी…
हे, भगवान…. कब होगी सियानी ये लडकी…!”
और फिर, काम कर जाता है, बेड पर बिछई चद्दर खिंचकर
मुझे खडी करने का उसका फाईनल पैंतरा ……!
आज, कूकर की सिटी के धुंधलाये आवाज में और ईस्त्री से नीकलती भाप के आकार में
रोशनी बिखरती हर सुबह, उठ जाती हुं मैं, खुद ही!
अब जरूरत नहीं है, मुझे चद्दर खिंचकर जगाने की…
मा, अब सियानी हो गई है तेरी ये लडकी ……!
जयश्री विनु मरचंट (અમેરીકા)
3) સતીન દેસાઈ પરવેઝ દીપ્તિ”ગુરૂ” સેરેટોગા…કેલિફોર્નિયા.
પૂ.કુસુમબાને ગઝલાંજલી
વર્ષ સત્યાસીમાં જો કે માસ ત્રણ ચૂકી ગઈ.
સો વરસના પૂર્ણ એ ઉલ્લાસને પામી ગઈ.
એ જ ભીતરના ગુણો અકબંધ જાળવતી ગઈ.
ફૂલ અવતારી હતી, ખુશ્બુ રૂપે વ્યાપી ગઈ.
ભક્તિના ભાવો કદી માએ અલગ ક્યાં ચીતર્યા?
નાચી મીરાં જેમ નરસૈયા સમી ગાતી ગઈ.
લાગણીના સાત દરિયા એ અહીં હોવા છતાં,
પ્હાડ તૂટ્યા ભીતરે ને છેક પથરાતી ગઈ.
શ્હેર છો ને એ જ કહેતું સ્વર્ગવાસી એ થઈ,
ક્યાં ગઝલમાં એ પ્રમાણો મ્રુત્યુના આપી ગઈ?
લાકડી એની ખૂણામાં નિત્ય કરતી ડોકિયાં,
એને પણ બળ આપનારી મા જ ક્યાં ચાલી ગઈ?
મંદિરોમાં એથી મા પાણી ભરાયા કેડ લગ,
મૂર્તિઓ રડતી કે એની માત સંગાથી ગઈ.
જન્મજાતે આમ તો બન્ને સહેલીઓ હતી,
મા વહી દૂધીમતીમાં ગંગા તો કાશી ગઈ.
એના જાવાથી ય ઘરમાં ફેર ઝાઝો ક્યાં પડ્યો?
બેસતી મા જ્યાં હતી બસ ત્યાં છબી લાગી ગઈ.
રાહ જોતી ઉંબરે બેઠી’તી શણગારો કરી,
એ મરણના આખરે દ્વારે ઘડી આવી ગઈ.
આમ ટોળામાં ઊભી’તી જીવતી ને જાગતી,
આગ પોતાને પછી “પરવેઝ” એ ચાંપી ગઈ.
સતીન દેસાઈ પરવેઝ દીપ્તિ”ગુરૂ” સેરેટોગા…કેલિફોર્નિયા.
4) પ્રવિણા કડકિઆ (અમેરિકા) (અમેરિકા)
આંધળી માનો કાગળ આપણે વાંચ્યો છે.
તેમાં છુપાયેલા દર્દનો અહેસાસ અનુભવ્યો છે.
ચાલો માણીએ દેખતી માનો
૨૧મી સદીનો ઈ મેઈલ
*******************************
સ્નેહ ભરેલું અંતર જેનું
હૈયે ભરી હેતની હેલ
કમપ્યુટર પર આજે માવડી
લખતી દીકરાને ઈ મેઈલ ‘ગગો’ એનો અમેરિકા દેશે’નવા જમાનાની’ બૈરી સંગે
હરદમ મોકલે ઢગલે પૈસા
‘માવડી’ તું કરને જલસા
કર્યું હતું તે બાળપણમાં
ભૂલ્યો નથી એક શબ્દ ગગો એનો અમેરિકા દેશેનવા જમાનાની બૈરી સંગે
માવડી મારી ખૂબ વહાલી
કદી બોલીશના એક સવાલી
મુંગી રહેજે, જે જોઈએ તે કહેજે
પપ્પાનો ના ઉલ્લેખ કરજે ગગો એનો અમેરિકા દેશેનવા જમાનાની બરી સંગે
પપ્પા નથી કે નથી બહેનડી
‘હું’ છું તારે પડખે માવડી
શબ્દ મીઠા ક્યાંથી કહેવા
નથી મારી પાસે સમય ગગો એનો અમેરિકા દેશે નવા જમાનાની બૈરી સંગે
પૈસાનો હું કરું ઢગલો
હૈયે શાકાજે નથી ઉમંગ
માડી તારે કેટલા જોઈએ ?
બસ મુખેથી આંકડો કહેને ! ગગો એનો અમેરિકા દેશે નવા જમાનાની બૈરી સંગે
અંતરમાં ન ઢુંકવા કદી
મળે ગગાને ના ફુરસદ
માવડી ગુંગળાઈ મરે જોવા
ગગાને નથી તેની પરવા ગગો તેનો અમેરિકા દેશે નવા જમાનાની બૈરી સંગે
પૈસાના શું ભરું બચ્ચીઓ
અંતરમાં છું સદા ઉદાસી
મને મારા દીકરાના પપ્પા
બોલાવો હું આવું મળવા ગગો તેનો અમેરિકા દેશે નવા જમાનાની બૈરી સંગે
પ્યાર માટે વલખાં મારતી
જીવતર તેનું પુરું કરતી
મરે દેહનું દાન કરતી
દીકરાનો સમય ન બગાડતી ગગો એનો અમેરિકા દેશે નવા જમાનાની બૈરી સંગે
માડી આજે ચાલી શાંતીથી
પ્રિતમની મળવા ધીરે સરતી
ઈમેઈલની પ્રતિક્ષા ન કરતી
સંતોષનું સ્મિત લહેરાવતી. ગગા સુંદર સંસાર નિભાવજે પરિવાર સંગે લહેર કરજે
પ્રવિણા કડકિઆ (અમેરિકા)
5) અતુલ ગુસા઼ણી (દુબાઇ)
મા .
ઈશ્વર ના પહોંચી શક્યો જગ માં બધે;
એણે મા ના સ્વરૂપ માં હર ઘર માં સ્થાન લીધું,
ગંગા જમના ના પહોચી શક્યા જગ માં બધે;
એ મા સ્વરૂપે મમતા બની વહેતાં રહયાં,
છે ગુરુઓ માં શ્રેષ્ઠ મા નું સ્થાન;
કરાવ્યું છે સ્વર્ગ ના અમૃત નું પાન,
એ મા નુ કરવુ શુ ગુણ ગાન,
છે વિશ્વ માં એનું અનેરું સ્થાન;
ઈશ્વર ને તું ના શોધ, એ મુરખ ઇન્સાન;
મા ના સ્વરૂપ માં છે તે સાક્ષાત વિધ્યમાન,
શું સ્વર્ગ શુ નર્ક ની તું કરતો વાત;
પુણ્ય સલિલ છે માં ના ચારણો નું પાન,
દેવી દેવતાઓ પણ આતુર છે લેવા જન્મ ધરતી પર;
જો મળે મને મનુષ્ય રૂપ થકી એ જનનિ નું પય પાન,
ના મલ્યો છે ફરી, કે ના મલશે એ તું જાણ,
એ દેવી મા, ના ચરણામૃત નું પાન,
અતુલ ગુસા઼ણી (દુબાઇ)
6) જયદીપ કાનાણી (સુરત)
“મા”
માંની કેડે બાળક હોય રમતું,
મન જાણે જગ આખું ફરતું,
અંતરે ભલેને પડ્યો અકાળ,
દૂર ન રાખે માં એનો પંપાળ,
અતૂટ દોર પરોવે જો મોતીડાં,
કુટુંબ અકબંધ જોડે માતડી,
પંડની પીડા દવા જો ન મટાડે,
સુકુન સાચું માંના ખોળે જડે,
ભણતરના એકડે કાચુ ઘૂંટયું,
છતાં ચહેરે છૂપું પાક્કું વાંચ્યું,
જયદીપ કાનાણી (સુરત)
7) ક્રિઝા મોનપરા “કવિશા” (સુરત)
માતૃત્વનું અસ્તિત્વ માતૃત્વનો અસ્તિત્વ શું છે
આજ સુધી કોઈ જાણી શક્યું નથી,
જે માતા ની કદર ના કરે તે આ
અસ્તિત્વને કદી માણી શક્યું નથી.
પોતે ભીનામાં સૂઈ આપણને સૂકામાં સૂવડાવે,
એનો ઉલ્લેખ અને આજ સુધી કોઈ જાણી શક્યું નથી.
દુઃખમાં પણ પોતાનું હાસ્ય રાખી એ પોતાના સંતાનો ને સુખી જણાવે,
એવું વ્યક્તિત્વ આજ સુધી કોઈ લાવી શક્યું નથી.
કડવું બોલી સાચું સમજાવી દે અને મીઠું બોલી મનને મનાવી દે,
ક્રિઝા મોનપરા “કવિશા” (સુરત)
8) જલ્પા પંડ્યા દવે “જલરંગી” (વડોદરા).
નિર્વિકલ્પ ‘મા’
ધન્ય ધન્ય ‘મા’ તુજને, શું મૂલવું તુજ પ્રેમ?
બદલો તારા પ્રેમનો વાળી શકીશ હું કેમ?
‘મા’ નો કોઈ વિકલ્પ નથી, નથી શ્રેષ્ઠ દૈવત,
‘મા’ તારું શરણું ખરું, પછી નમું ભગવંત.
તુજ વચને આ વિશ્વમાં, નથી કશું અશક્ય,
તુજ અંતર આશિષ મુને બનાવે જગમાં ધન્ય.
જોઈ પીડા પુત્રની, ‘મા’ નું હૃદ્ કોરાય,
ક્ષેમ ભાળીને પુત્રનું, ‘મા’ નું હૃદ્ હરખાય.
ચાર શબ્દે શું વર્ણવું, ‘મા’ નેહ નીતરતું આભ,
‘મા’ ની મમતા પામવા, હરિ પણ આતુર થાય.
જલ્પા પંડ્યા દવે “જલરંગી” (વડોદરા).
9) કાસિમ અલામ (ગોધરા)
મા હું તારું ગુલાબનું ફૂલ,
મોંઘા તારી મ્હેક તણા મૂલ.
મા તું છો ત્યાં જન્નત મારી,
તારા વિનાની દુનિયા ધૂલ.
મનેય કરવી ગમતી તી બસ,
મા તારી આંખે ઝૂલાઝૂલ.
મા ઠપકો તારો મીઠો છે,
એથી કરતો હું કાયમ ભૂલ.
તારી મમતા માટે હું મા ,
હું તોડું છું દુનિયાના રૂલ.
કાસિમ અલામ (ગોધરા)
10) ભરત ટિટિયા | જય સોમનાથ.અમદાવાદ)
માં નાં ખોળા થી મોટુ
કોઈજ સ્વર્ગ નથી
માં નાં ધાવણ થી મોટું
કોઈજ અમૃત નથી.
માં નાં લોહી હાડ માંસ
થીજ બન્યો છે આપણો દેહ.
માં નાં ઋણ થી
મોટું કોઈજ ઋણ નથી.
માં તુજે પ્રણામ
હે માં તુજે સત સત પ્રણામ.
ભરત ટિટિયા | જય સોમનાથ.અમદાવાદ)
11) ચિરાગ શર્મા (ચિરંજીવ).:ખેડા
“મારી વ્હાલી મા”
સૌથી મોટી યુનિવર્સિટી ને શાળા છે માં,
જેનો સાદ સાંભળીને થયાં મોટાં એ માં,
નાની નાની વાતોની કાળજી લેતી એ માં,
સુખ દુઃખમાં સદાય સાથ રહેતી મારી માં,
રડતાં જ્યારે બાળપણમાં હસાવતી માં,
વગર બોલે આપણને સમજી જતી માં,
નિરાશામાં આપણી સાત્વનાં દેતી એ માં,
પ્રોત્સાહનભર્યા વેણથી ઊર્જા ભરતી માં,
હોય ભલે તું દૂર,તોય સદા હૃદયની પાસ મારી વ્હાલી માં,
પ્રાર્થના ઈશને,સદા તું ખુશને તંદુરસ્ત રહે મારી વ્હાલી માં.
ચિરાગ શર્મા (ચિરંજીવ).:ખેડા
12) અંકિત ઢોડીયા “હાસ્ય” (તાપી)
હું રડતો ત્યારે તું પણ રડતી મા.
ઘા મને લાગતાં દર્દ સાથે લડતી મા.
રાતો રાત જાગી મને સુવડાવતી,
પોતે ભૂખી રહી મને ખવડાવતી મા.
વ્હાલનો દરિયો ને ભગવાનનું રૂપ,
હેતની હેલી ને પ્રેમની મૂરતી મા.
હોય ગમે તેવું બાળક મા ને વ્હાલું,
મીઠાં શબ્દોની અમી વહેવડાવતી મા.
ભર તડકે જ્યારે બહાર નીકળતાં,
નાના પાલવથી સૂરજને હંફાવતી મા.
ગાંડપણ કરું તો કો’ક વાર મારતી,
હું રડીને સૂઈ જાવ પછી રડતી મા.
કઈ થાય તો ઘર આખું માથે લેતી,
મને સાજો રાખવાં માનતાં રાખતી મા.
હોય ભૂલ મારી ને જો કોઈ વઢે તો,
મારાં માટે તો લડવા તૈયાર રહેતી મા.
કેમ કરી ચુકવીશ તારાં હેતની કિંમત,
મીઠાં બોલે તુંજ તો હાલરડાં ગાતી મા.
તારાં ખોળે માથું નાખી જ્યારે સૂતો,
સ્વર્ગ મળ્યાંનો અનુભુતી કરાવતી મા.
મોટો થયો છું તો પણ હું નાનો જ છું,
આજે પણ સાચવીને જજે કહેતી મા.
અંકિત ઢોડીયા “હાસ્ય” (તાપી)
13) રક્ષા શાહ (મુબાઇ)
બાળકો જો”ભૂખ ઓછી છે,” કહે,
રોટલી ‘મા’ તું પછી મો….ટી વણે.
યાદમાં તો રોજ આવીને મળે,
કેમ માંનું દૂર મારી ‘મા’ રહે!
એટલે ચોખ્ખી હશે માની ક્ષમા!
આંસુથી ધોયા પછી આપે મને.
સારું છે કે પ્રેમની કિંમત નથી
હોત તો ધનવાન સૌની ‘મા’ મળે.
આંસુ એના એટલે રાત્રે નીકળે,
સૌ જુએ એ પાછું ‘મા’ને ક્યાં ગમે?
રક્ષા શાહ (મુબાઇ)
14) મૌલેશ બહાદુરશાહ પંડિત (અમદાવાદ)
“માતૃપ્રેમ”
સોસીયલ મીડિયા પર તો આજ માતૃપ્રેમ જોવા મળ્યો
જાણવા મળ્યું મધર્સ ડે છે, એટલે સૌને માતૃપ્રેમ ઊભરાયો
જોઇ મને પણ મા પ્રત્યે પ્રેમ જતાવા નો ઉમળકો જાગ્યો
મોબાઇલ બાજૂ મુકી, મા સાથે નો મારો ફોટો શોધવા લાગ્યો
પત્ની બાળકો મિત્રો સાથે ના ફોટાનો આલ્બમ જોવા મળ્યો
પણ ના જોવા મળ્યો એકેય ફોટો મા ની સાથે પડાવેલો
છેવટે તેના બેસણા માં રાખેલો ફોટો શોધવા લાગ્યો
બહુ મહેનત બાદ માળિયા માંથી શોધી કાઢ્યો
ઉપર જામેલી ધૂળ સાફ કરી ને મા નો ફોટો સાફ કર્યો
ને મા ના ફોટા ને હૈયે વળગાડી ને સેલ્ફી પાડ્યો
પાછો વચ્ચે ના નડે એટલે ફોટાને અભરાઈ એ ચઢાવ્યો
પછી સેલ્ફી ફોટા ને સોસીયલ મીડિયા માં મૂક્યો
ને “I love u , I miss u ma “ નો ક્વોટ લખ્યો
સાથે સાથે દુખ જતાવા રડતો ઇમોજી મુક્યો
પછી તો આખો દિ લાઇક કોમેન્ટ જોવા ટટળાયો
એટલો તો મા ના દેહાંત વખતે પણ નહતો ટટળાયો
મૌલેશ બહાદુરશાહ પંડિત (અમદાવાદ)
15) વિશાખા ભટ્ટ (અમદાવાદ)
હે માત
છીએ તારા ઋણી અમે,અને રહીશું ઋણી હંમેશ
ધન દોલત ના ઢગલા ધરીએ તવ ચરણે
તોય ફુટે ના તવ ઋણ ઓ માત.
શ્વાસે શ્વાસે છે તારું ઋણ ઓ માત,
શ્વાસમાં શ્વાસીએ તારી મમતા વળી ઉચ્છશ્વાસીએ તારા દિધેલ સંસ્કાર.
પાયા ધાવણ થકી તે અમને અમૃત કેરા પ્યાલા
વેઠી સઘળી નાદાનીઓ અમારી તે
પીધા કડવા ઘુંટ.
ઉછેર્યા અમને વેઠી સઘળા સંઘર્ષો ધરી હિંમતને ધીર તે બિછાવ્યા ફુલો અમ રાહ પર ઓ માત
છીએ આજ અમે જે કાંઈ એ શક્ય બન્યું
તારા ઉછેરને સંસ્કાર સિંચન થકી ઓ માત
વિશાખા ભટ્ટ (અમદાવાદ)
16) સુરભી પટેલ…(જામનગર)
માતૃવંદના…
તારા ચરણોમાં ચારો ધામ, ત્યાં જોતી શિવને શ્યામ,
માં નો મહિમા અપરંપાર, ત્યાં જોતી શિવને શ્યામ,
તારી કૃપાથી શ્ર્વાસ જ લેતી તારી કૃપાથી સૃષ્ટિ જોતી,
તારી અમી ભરેલી આંખ… ત્યાં જોતી શિવને શ્યામ,
તારા ચરણોમાં ચારો ધામ, ત્યાં જોતી શિવને શ્યામ,
માં નો મહિમા અપરંપાર,ત્યાં જોતી શિવને શ્યામ,
અગણિત કરતી ભુલો હું તો, પલમાં તું માફ જ કરતી,
તારી કરુણા અપરંપાર…. ત્યાં જોતી શિવને શ્યામ,
તારા ચરણોમાં ચારો ધામ, ત્યાં જોતી શિવને શ્યામ,
માં નો મહિમા અપરંપાર, ત્યાં જોતી શિવને શ્યામ,
હું હસ્તી તો હસ્તી રહેતી,હું રડતી તો રડતી,
મારા સુખદુઃખમાં તું સાથ…. ત્યાં જોતી શિવને શ્યામ,
તારા ચરણોમાં ચારો ધામ, ત્યાં જોતી શિવને શ્યામ,
માં નો મહિમા અપરંપાર,ત્યાં જોતી શિવને શ્યામ,
પથ્થર એટલા દેવ પુજીને, દુઃખડા મારા હરતી,
મારે મન તો તું ભગવાન… ત્યાં જોતી શિવને શ્યામ,
સુરભી પટેલ…(જામનગર)
17) ભાવિકા વ્યાસ “ભાવિ” (જૂનાગઢ)
ભાગ્ય જાગ્યા મારા, પીડા વેઠી જન્મ આપ્યો…
માં નાં રૂપમાં આંખ ખોલતા કર્યા પ્રભુનાં દર્શન…
અમૃત પાન કરાવી જોડ્યું પ્રેમનું અનેરું સગપણ…
હાલરડું ગાતાં આપતી રહી પ્રશાંતિ સમજણ…
હથેળીઓ કરતી ગિલોલ પા..પા..પગલીએ…
સ્પર્શની બારાખડી શીખવાડી કરતી હાસ્યનું કિલ્લોલ…
પાલવે બાંધીને ફરતી મારા દુઃખોની માયાજાળ…
જીવનના જીવલેણ ત્રાજવે બનતી મજબૂત ઢાલ…
મારી ઊણપને ઢાંકી ઉજવતી જીતનાં તણખાં હજાર…
ભાવિકા વ્યાસ “ભાવિ” (જૂનાગઢ)
18) કમલેશ.વી.પરીખ (વડોદરા)
સ્વપ્ન ભરી મનોહર મૂર્તિ જોઈ શયનભુવનમાં એ રાતડી,
અર્ધ જાગતા – અર્ધ મીચાતા લોચન કરતા મીઠ્ઠી વાતડી.
માતાની મમતા ભરી સુંદર શીતળ મસ્તકે હરતી આંખડી,
ચાલવું – દોડવું હું શીખ્યો પકડી માતા તમારી એ આંગળી.
ખણકી ઉઠે છે હજી ખણખણ કરતા એ કંગન તવ હસ્તના,
લહેરાતું જીવન – સ્નેહ સંગીત સાથે રમાડતી તું એ માવડી.
કોમલ – નિર્મળ બચપણ વીત્યું તવ પાલવ પકડી ને જકડી,
વિતાવી કંઇક ઘડીઓ; તવ નજર થી નજરાય છે એ રાતડી.
“કમલ” માન્યું – ચાહ્યું માતા થી માગ્યું સ્નેહ બંધન શુભ ઘડી,
માતૃ વંદના ગૌરવ શિલ છે ; નારી તું નારાયણી મારી માવડી.
કમલેશ.વી.પરીખ (વડોદરા)
18) ભાવના ભટ્ટ (અમદાવાદ)
“લખું ગુણ મા”
લખવા બેસું તો લખી ના શકુ ગુણ મા,
ભાવનાના હૈયાં તણો અહેસાસ છે મા.
પ્રેમાળ વ્યકિતત્વ લખું કેમ કરી મા,
તું તો મૌનની ભાષા પણ સમજે મા.
હૈયાની પ્રત્યેક ધડકનમાં નામ તારુ મા,
આ તારી મમતા થકી જ ધડકે હૃદય મા.
છલકાય છે તારો પ્રેમ રોમરોમમાં મા,
પણ તારા વગર બધું જ સૂનકાર મા.
તુજ વિન જીવન બહું આકરું લાગે મા,
કલ્પનામાં તારો હાથ માથે સદાય છે મા
*કોપી આરક્ષિત* *©*
ભાવના ભટ્ટ (અમદાવાદ)
19) હીના પટેલ (બારડોલી)
માતૃત્વ..
માતાને પોતાના બાળકને જોઈને આવે શ્વાસમાં શ્વાસ.
બાળકને મળે જગતના સર્વ સુખ એજ માતાની આસ.
બાળકના મૌન શબ્દો જેના હૃદયે પહોંચે એ માતા.
બાળકના જીવનમાં સૌથી કિંમતી માતાનો વિશ્વાસ.
બાળકનો ચહેરો જોઈ એને સમજી જાય, એ માતા.
માગ્યા વિના અપાતો બાળકને માતાના દિલમાં વાસ.
તેજ ધૂપમાં પોતાનો પાલવ ઢાંકી છાયો આપે એ માતા.
બાળકનો જન્મ એજ માતાના જીવનનો સુંદર અહેસાસ.
બાળકના જીવનમાં સુખ દુઃખનો પહેલો સાથી એ માતા.
બાળકનું પહેલું સ્મિત જોઈને માતાનું હ્દય રમતું રાસ.
માતૃત્વ દિવસની દરેક માતાને હાર્દિક શુભેચ્છાઓ..
હીના પટેલ (બારડોલી)
20) કવિ દશરથદાન ગઢવી (થરાદ)
માડી તારા ખોળલે..
સ્વર્ગ માણ્યુ મેં,
માડી તારા ખોળલે.
ઉપર આભ નીચે અંબર….
હું ઝુલે ઝુલ્યો તેદિ,
માડી તારે ખોળલે.
ભમે લઇ ભાલા ભમરીયા,
જીવો જગના સ્વાર્થી,
ત્યારે પણ કિલ્લોલ કલરવ…
માડી તારા ખોળલે.
મોંમા દઈ કોળિયા,
મા તેં મોટા કર્યા,
કેવી ગજબ હતી શાંતિ,
માડી તારા ખોળલે.
તું બડભાગી છો મા,
તેં સુખ આપ્યા ત્રિભુવન તણાં.
હું તો બિચારો આજ પણ,
માડી તારા ખોળલે.
કવિ દશરથદાન ગઢવી (થરાદ)
21) દીપકસિંહ સોલંકી “દીપ” આણંદ
આવવું છે પણ નહિ આવી શકું હું દીકરા.
વ્હાલ ખોબામાં નહિ લાવી શકું હું દીકરા.
તું મજામાં હોય તો હું પણ મજામાં હોઉં છું,
આ બધું તો નહિ જ સમજાવી શકું હું દીકરા.
સ્નેહના વાદળ છવાયા મારા મન પર છે છતાં,
ઝાપટું તો નહિ જ વરસાવી શકું હું દીકરા.
કાળજામાં થાય ઠંડક એક આલિંગનથી પણ,
ત્યાં સુધી નહિ હાથ લંબાવી શકું હું દીકરા.
આવ મળવા એકવખત, પાછો પછી ચાલ્યો જજે,
તું જશે તો નહિ જ અટકાવી શકું હું દીકરા.
જીવતેજીવત તું મળ, અંતિમ ઈચ્છા એક છે,
મોતને તો નહિ જ અટકાવી શકું હું દીકરા.
“દીપ” છે તું રોશની જગમાં તારી ફેલાવજે,
તેજ મારું નહિ જ ફેલાવી શકું હું દીકરા.
દીપકસિંહ સોલંકી “દીપ” આણંદ
22) દિવ્યા દેઢિયા’દિવ્ય’(મુંબઈ)
મા….
શીખ ઉત્તમ આપતું એવો અમૂલ્ય ગ્રંથ છે મા.
પ્રાર્થના કે ગીત શીખવતો મનોહર છંદ છે મા.
પાનખર મજબૂર થઈને નીકળે પગલે જ પાછી.
બાળકોની જિંદગીમાં ફોરતી બસ વસંત છે મા.
છાંયડી આપી સદા સંતાનનું ઈચ્છે ભલું એ.
વીરડી મમતા તણી યાદો મહીં જીવંત છે મા.
પૂર્ણ નિર્મળ પ્રેમ મૂરત ઘૂઘવે જ્યાં વ્હાલ સાગર.
પાર મઝધારે કરાવે શાંત ચિત્ત અનંત છે મા.
સરળતા સ્વભાવની વાત્સલ્ય મીઠું ઝરણ જે.
પ્હાડ સુખ-દુખના ચડે ધીરજ શ્રદ્ધાને ખંત છે મા.
ના લગીરે સ્વાર્થ જે પરિવારના મણકા પરોવે.
છોડવાનું શીખવે એ’દિવ્ય’ત્યાગી સંત છે મા.
દિવ્યા દેઢિયા’દિવ્ય’(મુંબઈ)
23) વર્ષા ભટ્ટ “વૃંદા” (અંજાર)
મા…..
એ મીઠી સી ડાટ ફટકાર
એ પ્યારથી ગળે લગાડવું
એ નાજુક હાથનો સ્પર્શ
જેણે આપ્યો મને જન્મ
પોતાના લોહીથી સીંચીને
વેદના વેઠીને હાસ્ય આપ્યુ મને
એ જ છે મારી “મા”આજ એક
દિવસ યાદ કરવાથી કંઈ નહીં વળે. અરે! “મા”તું તો મારા રોમ રોમ માં વસેલી છે. “મા”ની વાતો ત્યારે જ સમજો જયારે તમે ખુદ “મા” બનો.
માતૃત્વનું ઝરણું અવિરત વહેતું રહે. દિલની કોમળ લાગણીઓ
સમજે જે અને મહેસૂસ કરે એ
છે મારી મા…..
વર્ષા ભટ્ટ “વૃંદા” (અંજાર)
24) કેતનકુમાર કાંતિલાલ બગથરિયા”રાહી”(રાજકોટ)
“મા સંસાર ચલાવે”
માનાં ઉર તણાં અજવાળે,
બાળ દેહ જીવન પ્રગટાવે,
પાલન પોષણ કરી જગ શણગારે,
મા અનેક રૂપા બાળ લાડ લડાવે,
નિસ્વાર્થ પ્રેમ મા જગાડે,
જીવન જ્યોતિ જગમાં પ્રગટાવે,
સ્વર્ગની અનુભૂતી માને ખોળે,
જગ જીવન ઋણી મા સંસાર ચલાવે,
ઈશ્વર ના દિશે જગમાં,
મા ભાવ ધરી જગદીશ આવે.
કેતનકુમાર કાંતિલાલ બગથરિયા”રાહી”(રાજકોટ)
25) છાયા શાહ (મુંબઈ)
લખું છું શબ્દ જ્યારે ‘મા’
હુંફ મળી જાય છે એના અહેસાસ માં..
જોઉં છું એની આંખોમાં,
ભીંજાય જવાય છે એની લાગણીમાં..
‘મા’ તારા પ્રેમના હિસાબ માં ,
નથી ગોઠવાતાં આંકડા ગણિત માં..
‘મા’ ઘણા ઉપકાર છે તારા જન્મ આપવામાં..
બધું ભૂલી જઈશ પણ તું
ધબકશે સદા શ્વાસમાં..
ગોતું છું શબ્દો તારા વર્ણન માં,
આ સૃષ્ટિ માં નથી કોઈ તારી તુલનામાં..
‘મા’ ફક્ત આ એક જ શબ્દમાં,
જગત સમાયું છે તારા ખોળામાં..
છાયા શાહ (મુંબઈ)
26) પ્રજાપતિ મેહુલ (ભુજ-કચ્છ)
વીતેલાં એ દિવસોની સાલ હજુય યાદ છે,
મમતાથી ભર્યો ‘મા’ નો એ વ્હાલ હજુય યાદ છે,
કેવાં ઓરતાં સેવ્યાં હશે!એ જીવ ઉદરેથી અવતરે,
કઠણાઈનું કામઠું તે સહન કર્યું હશે,હજુય યાદ છે,
ના જોયો ‘મા’ તડકો;કે ના જોઈ શીતળ છાંય,
રમતાં-પડતાં મોટો થઈ જશે,એ વે’ણ હજુય યાદ છે,
‘મા’ ના ખોળામાં વહે છે સાગર સરીખો રૂડો સ્નેહ,
સુંવાળા હાથે શીશ મારુ પંપાળ્યું હજુય યાદ છે,
કોઈના આવે ‘મા’ શબ્દના તોલે,એ જ મારા સુખ-દુઃખનો છે આયનો,
કલમમાં વહેતો લખું શબ્દ ‘મા’,મને હજુય યાદ છે
-સૂરશબ્દ.
પ્રજાપતિ મેહુલ (ભુજ-કચ્છ)
27) દિલીપ સી સોની (અમદાવાદ).
બા તારી છબી જોઈ… .. ને
ના રંગ છે, ના પીંછી,સદાય મનમાં તારો ચિતાર,
લાગણીનો ઉભાર છે,વ્યક્તતાનો કરું છું વિચાર,
મનમાં સદા રહે છે,બા,તારી મુખાકૃતિ સ્નેહાળ,
તારું હાસ્ય, સદા યાદ,જાણે ભાવભરી કવિતા,
હાથ ફરતા હતા પ્રેમથી તારા, શીર પર મારા,
તારે ખોળે માથું મૂક્યું, જાણે ઈશની શરણાગતિ,
પ્રેમરૂપી સ્પર્શ જ તારો,જાણે અલૌકિક આનંદ,
ક્ષણ જ થંભી ગઈ,જાણે દ્રશ્યમાં થઈ એકાકાર,
તારા પ્રાણથી પણ પ્યારો,ગણ્યો મને દિલથી,
જાણે પ્રેમરૂપી દુલારથી,ખૂબ સજાવ્યો મને,
ઋણ તારું ક્યાંથી ચૂકવાશે,જન્મોજનમથી,
ઋણી તારો રહીશ,ખુદના આત્માની ભીતરમાં,
દિલીપ સી સોની (અમદાવાદ).
28) રોનક ચંદ્રકાન્તભાઈ જોષી (ક્લોલા)
વાદળ બની એ વચ્ચે આવી જાય છે,
કોઈ જયારે લાલ આંખ કરવા જાય છે.
વાંક મારો છે કે સામેવાળાનો પછી જુએ છે,
પહેલા તો મારી પડખે ઉભી રહી જાય છે.
વાસ્તવિકતાને વાર્તા સાથે એવી રીતે જોડે,
ભાવ,અભાવ,સ્વભાવને સમજાવી જાય છે.
એકલતાનાં આઘાતમાં પણ હું બોલું “મા”,
ત્યાં તો પ્રેમભર્યા વાદળ બની વરસી જાય છે.
હોય પાસે કે ના હોય, “મા” શબ્દ જ કાફી છે,
ઉદાસીને ઉડાડી નવી ઉજાસ કરી જાય છે.
રોનક ચંદ્રકાન્તભાઈ જોષી (ક્લોલા)
29) દિનેશ નાયક “અક્ષર” (સરડોઇ)
માની યાદ આવે છે
હર ઘડી હર પળ અક્સર માની યાદ આવે છે,
મમતા – ઝંખનાનો અવસર માની યાદ આવે છે.
મા વિના જીવન ખારું ઝેર સમાન બની જાય છે,
હાલરડાં સાથે ઘડતર માની યાદ આવે છે.
હઠ કરીને હું જે માંગુ તે હસતાં હસતાં આપે,
મમતા વૈભવ નવતર માની યાદ આવે છે.
જિંદગીભર પેટે પાટા બાંધી સંતાનો મોટા કર્યા,
મુશ્કેલીનું જે ગણતર માની યાદ આવે છે.
મા તો છે દયાવાન અને વાત્સલ્યની સાક્ષાત દેવી,
મા છે ઈશ્વરનું સાક્ષાત અંતર માની યાદ આવે છે.
દિનેશ નાયક “અક્ષર” (સરડોઇ)
30) પૂર્વી સુનીલ પટેલ. “ઈશાની” (વલસાડ)
” મા ” તારાં પગલે
વાત્સલ્યની મૂર્તિ બની વહાલ તું વરસાવતી,
કરૂણાની દાત્રી બની આશ્રય સૌને અપાવતી,
સહનશીલતાની મૂર્તિ તું ઢાલ બની બચાવતી,
અન્નપૂર્ણાની દેવી તું મધુર ભોજન પકાવતી,
મમતાની મૂરત બની સ્નેહથી સૌને જમાડતી,
કુશળ ગૃહિણી તું ઘરની ધરોહર સંભાળતી,
સ્ત્રી છે તું બબ્બે કુટુંબને લાગણીથી જોડતી,
સુખે-દુ:ખે સમ રહેવાની કોશિશ સદા કરતી.
બાળનાં રક્ષણ કાજે પ્રભુને હરપળ પ્રાર્થતી.
મા, શું કહું તને ! તું તો વહાલની સરિતા છો !
મા, હું પણ તારાં પગલે ચાલી,
મા બનીને જીવનનાં બધાં કિરદાર નિભાવતી.
પૂર્વી સુનીલ પટેલ. “ઈશાની” (વલસાડ)
31) હરીશ જસદણવાળા (રાજકોટ)
હેતના નીરથી ભીંજવે એક મા,
ઘાવને સ્પર્શથી રૂઝવે એક મા.
આંગણું, પારણું, ઓરડૉ ખૂશ છે,
રોજ સૌને સમય ફાળવે એક મા.
શિશુને રોજ એ કૈં નવું શીખવે,
એકડો ઘૂંટતા શીખવે એક મા !
ઘર અહીં બાગ છે, મા અહીં ફૂલ છે,
નિત્ય સુવાસ જો ઠાલવે એક મા!
એક મા ખૂબ વિશાળ છે એટલે,
ઘર સમા વિશ્વને સાચવે એક મા !
હરીશ જસદણવાળા (રાજકોટ)
32) ભરતસિંહ જેઠવા (કચ્છ)
।। મા ।।
મા તો ઈશ્વર સમ થઈને મળી,
સર્વ બાધાઓ એથીજ ટળી છે.
જીવન, તાપ કે મુશળધાર વર્ષા,
છત્ર કવચ થઈ જન્મે જ મળી છે.
મોક્ષની બાળકને ક્યાં કઈ પડી,
મોક્ષથી મીઠી એણે ચૂમીઓ ભરી છે.
યાદ જ્યારે પણ મા તારી થઈ આવી,
આંખમાં ગંગાજળ, તું વહેતી મળી છે.
મા મંત્ર આ જગમાં છે સૌથી મોટો,
આવે દોડી, સાધના સર્વ ફિક્કી પડી છે.
ભરતસિંહ જેઠવા (કચ્છ)
33) દિપકભાઈ મકવાણા”દીપ” (ભાવનગર)
*જનનીનું નામ જોડશે કોણ?*
માનું નામ તો કહેવાય માનભર્યું નામ,
રામ કૌશલ્યા નામ લખશે કોણ રામ?
આપ્યું જગતમાં જનનીએ પુત્રનું નામ,
પોતાનાં નામ સાથે જનનીને જોડશે કોણ?
દેવકીનો છે દ્વારકાધીશ પર ઘણો ઉપકાર,
દેવકી નંદન કાન કહેવા પહેલ કરશે કોણ?
પૂર્યો પુત્રનો ઉદરમાં માતાએ પ્રાણ,
માનાં ઋણનાં હપ્તા ચૂકવશે કોણ?
પિતાનો હોય ભલેને અંગમાં અંશ “દીપ”,
પરંપરા તોડી માતાને આગળ ધરશે કોણ?
દિપકભાઈ મકવાણા”દીપ” (ભાવનગર)
34) પ્રફુલ્લા “પ્રસન્ના”(અમદાવાદ)
શીર્ષક – મારી મા
વહી ગયાં વર્ષો તને અહીંથી ગયાને,
વહી ગયો સમય રેતની જેમ સરકીને,
વહેતી રહી યાદો નદીના પ્રવાહની જેમ,
“મા” તું ના ભુલાઈ ક્યારેય એક રતીભર!
દરેક કામમાં ઝાંખી થયાં કરે તારી!
દરેક ભોજનમાં તારો સ્વાદ અનુભવું!
ડગલે ને પગલે હું તને જ નિહાળું!
અત્ર, તત્ર, સર્વત્ર સઘળે તને જ હું પામું!
સમય પણ લાચાર “મા”ની યાદ આગળ!
ઈશ્વરેય અધૂરો “મા”ની મહાનતા આગળ!
નહિ જડે જગમાં જોટો “મા” તારાં જેવો!
પ્રેમની પૂતળી આગળ પરમાત્મા પણ નમતો!
ક્યારેક ઉથાપી હશે વાત મેં તારી માવડી!
ક્યારેક રડાવી હશે નાની એવી વાતે માડી!
ના જાણી શકી મૂલ તારાં અસ્તિત્વનાં,
ના તાગી શકી નિ:સ્વાર્થ સ્નેહ ભરેલું હૈયું,
પળે પળ બની છે તારું અમૂલ્ય સંભારણું,
ક્ષણેક્ષણ થાય એહસાસ મૌન તર્પણનો,
આજે ય સાવ અધૂરી તારાં વગર હું “મા”!
નથી રહેવાતું જીવંત તને ગુમાવીને!
પ્રફુલ્લા “પ્રસન્ના”(અમદાવાદ)
35) પારૂલ ત્રિવેદી “પારુ” (હિંમતનગર)
*મારી મા*
તનમાં હ્રદયનાં તારનો ધબકાર છે મારી મા,
પ્રાણો ટકે એ શ્વાસને ભરનાર છે મારી મા.
ગમની કરચલી ક્યાં મુખે સજવા દે છે મને ?
અણમોલ મીઠા સ્મિતને ઘડનાર છે મારી મા.
મા લાગણીના ધોધનું અણમોલ સત રત્ન છે,
હર હર ક્ષણે એ હેતને સજનાર છે મારી મા.
જોજન દૂરી હો ભલે ઢાલ કાયમ બને,
મમ કોડને શક્ય તો કરનાર છે મારી મા.
ક્યારેય ના અર્પી શકું એ ઋણનાં મોલને,
ઈશ્વરથી તો અણમોલ કિરદાર છે મારી મા.
પારૂલ ત્રિવેદી “પારુ” (હિંમતનગર)
36) રાજેશભાઇ એસ વ્યાસ ” રાજ ” (મોરબી)
તું હી હૈ ભગવાન
માઁ તું હી મેરા તીર્થ હૈ, તું હી હૈ મમ ભગવાન,
તું હી હૈ ગુરુ ,ઔર તું હી મેરી પહેચાન,
અડસઠ તીરથ ઘુમકે આયા, માઁ તુજ દર્શન કી આશ,
આકર ખડા નિજ દ્વાર પે ,, દીઠી સકલ જગત કી માત
બહોત કષ્ટ સહા તુમને, તું હી હૈ સર્જન હાર,
જીત હમારી ચાહતી સદા, પસંદ નહી તુજે હાર
તું હી શિક્ષક,તું હી હૈ ડોક્ટર હૈ તુજ મે સબ અવતાર,
કૃપા તેરી બરસે મૈયા , ” રાજ ” રોક શકે ન કિરતાર
રાજેશભાઇ એસ વ્યાસ ” રાજ ” (મોરબી)
37) નિરંજન શાહ “નીર”(ગાધીનગર)
મા..
વ્હાલપનો દરિયો છે જેનાં બે નયન,
બોલો,કેમ લખું? એ મા પર હું કવન.
ઝેર પચાવી લઈ દુનિયાનાં સઘળાં,
કાયમ હસતું રાખે છે માત, વદન.
જોખમ ઉઠાવી ખુદની જાનનું એ,
નવ માસ સુધી બાળકનું કરે છે જતન.
ભૂલી જાય પ્રસૂતિની પીડા પળમાં,
સાંભળતી જ્યાં બાળનું એ પ્હેલું રુદન.
શ્વાસે શ્વાસે ધબકે છે માનો પ્યાર,
માની મમતાનું રૂણી છે આખું જીવન.
નિરંજન શાહ “નીર”(ગાધીનગર)
38) જય હો બિપીન જોશી (રજકોટ)
માં તું જિંદગી છો તુંજ જીવન બંદગી છો
માં તને સાદર નમન મારી શ્રધ્ધા અર્પણ
માં બધું ભૂલી શકું છું હું બસ તને નહીં,
મારી મુસ્કુરાહટ ની વજહ માં તુંજ છો,
મારા તરવરાટ ની વજહ માં તુંજ છો,
મારી હંસી ખુશી ની વજહ માં તુંજ છો,
મારા સ્વાસ્થ્ય ની વજહ માં તુંજ છો,
મારી સશક્ત મન ની વજહ માં તુંજ છો,
આજ હું જેપણ છું માં વજહ તુંજ છો,
મારી સફળતા ની વજહ માં તુંજ છો,
માં તું મારૂં જીવન છો તું મારૂં ઉપવન છો,
તું મમતા ની મૂર્તિ છો ક્ષમતા ની પૂર્તિ છો,
માં તું ખુબ પ્યારી છો તું સૌથી ન્યારી છો,
માં તું સ્નેહ નું ફૂલ છો આનંદ નું મૂળ છો,
માં તું જિંદગી છો તુંજ જીવન બંદગી છો,
જય હો બિપીન જોશી (રજકોટ)
39) નિતેશ પ્રજાપતિ “નિહર્ષ” (રાજકોટ)
“મા”
જવાબદારી અનેક પણ પાત્ર એક જ “મા”,
સભ્યો અનેક પણ ઘરનું ઘરેણું એક જ “મા”.
ભરપૂર વહાલને સ્મિત નો દરિયો છે “મા”,
આંસુનો કિનારો ને સહનશીલતાની મુરત “મા”.
પિતાનો ધબકારો “મા”, દીકરાનો હાશકારો “મા”,
દીકરીનો સથવારો “મા”, પરિવારનો ઉજાસ “મા”.
સંસ્કારનો પાઠ “મા”, હુંફ નો ખોળો “મા”,
પ્રેમનો પર્યાય “મા”, લાગણી નો દરિયો “મા”.
સુખની અનુભૂતિ “મા”, મમતાની મૂર્તિ “મા”,
સૃષ્ટિ નો ઉપહાર “મા”, ભગવાન નો અવતાર “મા”.
નિતેશ પ્રજાપતિ “નિહર્ષ” (રાજકોટ)
40) મુકુલ દવે “સનમ”.(અમદાવાદ)
એક એવી ઉષ્મા જેના વિના થીજી રહ્યો છું.
સદા, સતત હું તેના સ્મરણમાં ઝૂરી રહ્યો છું.
નિરાંતની નીંદર જ્યારેય આવી જાય કદીક,
લાગે ત્યારે કે ‘મા’ના જ ખોળે ઉંઘી રહ્યો છું.
માળા ફરે ભલે રામ, કૃષ્ણ કે શિવના નામની.
ફરતા દરેક મણકે નામ ‘મા’નું જાપી રહ્યો છું.
તું જ છે મમતાનો પર્યાય આખાય જગતમાં.
તારી કરુણાનો તાગ આજે હું પામી રહ્યો છું.
કોણ કહે છે કે હવે ‘મા’ નથી રહી દુનિયામાં.
એના આશિષથી તો ‘સનમ’ જીવી રહ્યો છું.
મુકુલ દવે “સનમ”.(અમદાવાદ)
દેશ વિદેશ ના સાહિત્યિક સર્જકો ની માતૃ વંદના સપ્તાહ ઉજવણી ના બીજા દિવસે કુલ 50 રચનાઓ ઉપર પ્રસ્તુત કરવામાં આવી છે..ખૂબ ભાવ પૂર્વક રચનાઓ લખવા બદલ સૌ સર્જકો ને ખૂબ ખૂબ અભિનંદન..
આજના ન્યૂઝ ઓફ ગાંધીનગર દૈનિક માં પણ રચનાઓ ને સ્થાન અપાય છે સાહિત્ય સંગીતનું વિશ્વ ગ્રુપના આયોજક કૌશિક પૈસા દ્વારા પણ સર્જકોના કોલાજ બનાવીને ગ્રુપમાં મૂકવામાં આવે છે.
સાથે સાથે વિડીયો રચનાઓ પણ બનાવીને જન ફરિયાદ ન્યુઝ ચેનલમાં પ્રસાદી કરવામાં આવે છે.
સંચાલક તંત્રી : પ્રદીપ રાવલ