[2/9, 1:37 AM] Pradip: NOGSS/0044
વિષય:- પ્રેમ સંબંધમાં ચણતર,પ્લાસ્ટરમાં હસ્તાક્ષર
પ્રકાર:- પદ્ય( તાન્કા)
શીર્ષક:- દિલનાં હસ્તાક્ષર
શબ્દ સંખ્યા:- ૨૪
પ્રેમ સંબંધ
કેરું ચણું મકાન
કરવા મારે
પ્રેમ કેરાં પ્લાસ્ટરે
દિલનાં હસ્તાક્ષર.
પ્રેમ સંબંધ
મા-બાપ સંતાનોનો
રહે અતૂટ
પ્રેમ કેરાં પ્લાસ્ટરે
દિલનાં હસ્તાક્ષરે.
✍️ વિભૂતિ દેસાઈ ઘાસવાલા બિલીમોરા.
[2/9, 1:37 AM] Pradip: *નામ*- ડો. મનીષા વ્યાસ
*NOG SS NO-* 0088
*વિષય શબ્દ*- પ્રેમ સંબંધમાં ચણતર અને પ્લાસ્ટરમાં હસ્તાક્ષર..
*પ્રકાર*- પદ્ય
*શીર્ષક*- ક્રોંક્રીટની કોટડી!
****************************
પ્રેમની ઊઠતી સરવાણી ત્યાં રાત જાગે છે રંગીન થઈ..
હુતો-હુતી ઘર-ઘર રમતાં રીસામણાં મનામણાં કરતાં કંઈ..
સાથે ઓફિસ આવતાં જાતાં ગુસપુસ વાતો કરતાં કાંઈ..
નાનકાં પેલાં મુન્નો-મુન્ની ઘરની કોટડીમાં રહ્યાં એકલાં પુરાઈ…
બારી બહાર તાકીને જોતાં, એ તો વારંવાર કરતાં રીપીટ..
બાઈ બેસીને ટીવી જુએ ને રામો બેઠો ફોન કરે રિસીવ..
મહારાજ બેઠો માવો ખાવા ને મેળીયું ઘસે ઘિસપિસ..
નાનકાં ભૂખે ખૂબ ટળવળતાં રોઈ કરતાં ચીસાચીસ..
વૃદ્ધાશ્રમે બુઢાં મા-બાપ બેઠાં, મનમાં રાખી ઘણીરે પ્રીત..
રાત આખી આશા ગૂંથે, સૂતાં છોકરાં બાથમાં ભરીને લઇ..
રાત અંધારી વિતશે આપણી છૈયાં ભણીને થાશે મોટાં તૈ..
ઘર ચણ્યું છે મજબૂત કોંક્રિટે પણ એમાં હૂંફની ઇંટો નહીં..
સમયના વહેણમાં વલખતાં બાળપણને લાગણીનાં હસ્તાક્ષર નહીં..
નામ – *ડો. મનીષા વ્યાસ* ✍️
*અમદાવાદ*
[2/9, 1:37 AM] Pradip: NOG SS No.111
વિષય: પ્રેમસંબંધમાં ચણતર/પ્લાસ્ટર માં હસ્તાક્ષર
પ્રકાર: ગદ્ય /વાર્તા
શીર્ષક: લાગણીની ચોપાટ
લેખિકા: ભાવના દેસાઈ ‘ભાવુ’
સ્નેહા અને સંવેદ એટલે યૌવનના જોમથી છલકાતાં બે હૈયાં. બંને સફળ કારકિર્દી ધરાવતાં હતાં. બંને એકબીજાને મન મૂકીને પ્રેમ કરતાં હતાં અને મધુર દાંપત્યજીવન માણી રહ્યા હતાં.બંનેને જોઈને થાયકે સાચેજ, પ્રેમ એટલે બે હ્રદય- મનનું સાયુજ્ય.ભીતર રહેલી સંવેદનાઓના હસ્તાક્ષર.પ્રેમની લાગણી સમજાય ત્યાં વાચાની પણ જરૂર રહેતી નથી.
ટૂંક સમયમાં સ્નેહાને તેની કંપની તરફથી અમેરિકા જવાની તક મળી.આઈટી ક્ષેત્રે ઉજ્જવળ ભવિષ્ય નાં દ્વાર ખૂલ્લાં હતાં. સ્નેહા દ્વિધામાં પડી. સંવેદ વિનાનું જીવન તો તે કલ્પી શકે તેમ ન હતી. સાથે ડર પણ હતો કે બે ખંડ વચ્ચે નું અંતર અંગતજીવન માં બાધારૂપ ન બને.આમ હ્રદયનાં સ્પંદનો વચ્ચે વેદના તરફડતી હતી.તેની મનોસ્થિતિ પારખી સંવેદે તેને નિર્ણય લેવામાં સાથ આપી જવા માટે તૈયાર કરી.બંને જણાંને શું ખબર હતી કે બે વર્ષનાં વિરહમાં બંધાઈને દુનિયાનાં અલગ ખંડમાં રહેવાનું થશે !
કહેછે ને પ્રેમની ઈમારતના પાયામાં આપસી સહયોગ, વિશ્વાસ નું ચણતર મુખ્ય છે. સ્નેહા અને સંવેદ બે ખંડ વચ્ચે રહેલાં સમયનાં તફાવતને ધ્યાનમાં રાખીને એકબીજાંને સાચવી લેતાં હતાં. હિંમત આપતાં હતાં આસાન ન હતું.ખૂબ યાદ આવતી,મન વ્યાકુળ થઈ જતું.સ્નેહા કબૂલતી હતી કે તે સંપૂર્ણપણે સંવેદ પર નિર્ભર થઈ ગઈ હતી.સંવેદ તેની હિંમત તૂટવા ન દેતો.આગળ વધવાનું જોમ પૂરું પાડી જુસ્સો વધારતો હતો .તેનો વિકાસ સંવેદને કારણે શક્ય બન્યો હતો.
સંવેદ પોતાની કારકિર્દી ને કારણે સ્નેહા સાથે તો રહી ન સકતો પણ શક્ય હોય ત્યારે બંને એકબીજાને અલ્પ સમય માટે પણ મળી જતાં. બે દેશ વચ્ચેનું અંતર અંગતજીવન માં બાધારૂપ ન બન્યું ઉલ્ટું બંનેનો પ્રેમ ગાઢ બન્યો, વિરહમાં પણ બંધાઈ રહેવું શીખી ગયાં. પ્રેમની ઉર્મિથી સિંચાઇ, જન્મોજન્મ એકબીજાનાં પૂરક થઈ જીવીએ તે કામના સાથે લાગણીની ચોપાટ ઢાળી, પ્રેમનાં પ્યાદા સાથે ચણતરમાં હસ્તાક્ષર અંકિત કરી સ્નેહા અને સંવેદે જીવનમાં પ્રેમની ઈમારતને નવો ઓપ આપી દીધો.
✍️ ભાવના દેસાઈ ‘ભાવુ’
૦૮/૦૨/૨૦૨૨
[2/9, 1:37 AM] Pradip: N O G S S N 0089
વિષય પ્રેમ સંબંધની દિવાલ
પર/ પ્લાસ્ટર ના હસ્તાક્ષર
શીર્ષક પ્રેમના બંધનો પાયો
ગદ્ય
પ્રવિણા અવિનાશ
—-
પૂછીને થાય એને પ્રેમ નહી સોદો કહેવાય. પ્રેમ થાય
પછી તેમાં ભરતી જ હોય. ઓટનું નામો નિશાન ન જણાય. પ્રેમ પવિત્ર છે. પર્વતમાંથી નીકળતી નદી સમાન ન ખબર હોય તેને ગતિ કે દિશાની . બસ ગાંડીતૂર દરિયાને મળવા વહેતી હોય.
બસ આવો પ્રેમ હતો અનેરી અને વિકાસ વચ્ચે . બાળપણમાં સાથે રમીને મોટા થયા હતા. અચાનક અનેરીને અકસ્માત થયો , બંને પગે દાઝી ગઈ હતી. વિકાસ તેનું શાળાનું ઘરકામ લાવે. અનેરી ગણિત અને અંગ્રેજી
ના વર્ગમાં પાછળ ન રહી જાય તેનું ધ્યાન રાખે.
બચપનનો નિર્દોષ પ્રેમ બંધ પાયામાંથી જ મજબૂત હતો.
કૌમાર્ય આવ્યું , નજીક આવ્યા અને કોલેજકાળ દરમિયાન પાંગર્યો.
અચાનક અનેરીની માતા અકસ્માતમાં દેવલોક પામે છે. નાની બહેન અને ભાઈની દેખરેખ માટે અનેરી અભ્યાસ અડધેથી છોડી ઘર સાચવવામાં વ્યસ્ત થઈ ગઈ.
વિકાસને મળવાનું લગભગ બંધ થઈ ગયું . વિકાસના બધા પ્રયત્ન વ્યર્થ ગયા. અનેરી સમજતી હતી પણ જવાબદારીનું ભાન હતું.
વિકાસ અભ્યાસ પુરો કરી , અમેરિકા આગળ ભણવા ઉપડી ગયો. કાગળ લખી અનેરીને જાણ કરી. ત્યાંથી
ઘણા પ્રયત્ન કર્યા.
અનેરી શાંત રહી . દિલમાં વિકાસને ચાહતી હતી. કશું કરવા સમર્થ ન હતી. માને ગયાને બે વર્ષ થયા પછી અનેરીએ કોલેજનો અભ્યાસ પૂરો કર્યો.
પાંચ વર્ષ પછી વિકાસ પાછો આવ્યો . નાની બહેન કોલેજનાં હતી. ભાઈ નોકરીની તલાશમાં હતો. અનેરીની પિતાજી પોતાના કામમાં મશગુલ રહી ઘરગૃહસથી ચલાવી રહ્યા હતા.
વિકાસ પાછો આવ્યો એ સમાચાર અનેરીને મળ્યા હતા. અનેરી મનોમન વિકાસને પોતાનો પતિ માની ચૂકી હતી. અનેરીને ખબર ન હતી કે વિકાસ એકલો પાછો આવ્યો છે કે પરણીને?
અનેરી રાહ જોઈ રહી હતી, વિકાસ મળવા આવે છે કે નહી. પાંચ વર્ષે પાછો આવ્યો હતો . અનેરી વિશે કોઈ સમાચાર ન હતા. અનેરી મળવા ન ગઈ.
ભલે ભાઈ , બહેન અને પિતાજીને સાચવતી હતી પણ વિકાસ પલ ભર વિસરાયો ન હતો . વિકાસની યાદોનું કવચ બનાવીને જીવતી હતી .
અંતરમાં વિશ્વાસ હતો. આ બાજુ વિકાસ અમેરિકા ગયા પછી અનેરીને પલભર ભૂલ્યો નહોતો. પ્રેમની જ્વાલા બંને બાજુ ભભૂકતી હતી .
બે દિવસ પછી વિકાસ અનેરીના ઘર આંગણે આવી ઊભો. નાની બહેન કોલેજથી આવી ગઈ હતી.
અનેરી બજારમાં ગઈ હતી. ઘરે પાછી આવી તેના પગ બારણામાં જડાઈ ગયા. વિકાસ તેની બહેનના હાથની ચા પી રહ્યા હતા.
અનેરીના હાથમાં થી થેલી છૂટી ગઈ. આંખોથી વાત થઈ ગઈ. આખી પ્રેમની નવલકથા વંચાઈ ગઈ.
સંમતિના હસ્તાક્ષર લખાઈ ગયા !!!!!
[2/9, 1:37 AM] Pradip: NOG SS No : 0001
પ્રકાર : ગદ્ય
વિષય : પ્રેમ સંબંધ દીવાલ ઉપર ચણતર.પ્લાસ્તરમાં હસ્તાક્ષર.
શિર્ષક : હવે એ આંખો કદી નહિ ખૂલે..
એ સાલ હતી,વાર હતો,મહિનો હતો,જ્યારે સવારે સ્કૂલ પોશાક માં સ્કૂલે આવતી….
એ સ્મિત હતું જ્યારે તે માન થી કહેતી કેમ્ છો…
એ મુસ્કાન હતી જ્યારે બેન્ચ ઉપર ચાલુ ક્લાસે એક હાથ ગાલ ઉપર મૂકી આંખ ફેરવી હળવું હાસ્ય કરી જ્યારે મનોમન ભાવી જીવન ના સ્વપ્ન પરસ્પર જોતાં…અને રિષેશ માં જ્યારે હું પૂછતો કે કેમ શું થયું..?..ત્યારે જવાબ મળતો આજે સુંદર ભાવી જીવન ની સ્વપ્ન લીલા સામે બ્લેક બોર્ડ ઉપર સાહેબે લખેલા ગણિત ના દાખલા માં માણી..
જ્યારે હોમવર્ક બુક ની આપ લે થતી……અક્ષરો ના આયનામાં માં જાણે ભાવી જીવન નો લેખ વાંચતા હોય તેવો ભાસ થતો…આમ ને આમ આખી પ્રાયમરી,હાઇસ્કુલ બાળ ભવન માં વિતાવ્યા….અને અંતે એક દિવસ સાચેજ જીવન સ્વપ્ન માં જ જાણે વિતાવાના કોલ હોય તેમ કોલેજ તો અધૂરી રહી અને એકાએક શું થયું કે ત્રીજા માળ ની દીવાલ ઉપરથી મને બોલાવી નીચે ઊભો રાખી….હું આવું જ છું તેમ આકાશ માથી પરી ની જેમ સુંદર સ્કૂલ ના જ પોશાક માં જ એવી છલાંગ મારીને કૂદી કેભુ કઈક વિચારું તે પહેલાં ત્રીજા માળ ની અગાસી ની પાળી ના ચણતર,પ્લાસ્ટર ઉખડેલા તેની સાથે નીચે આવ્યા….તે મુખ ને જોતા જોતા લોહી લુહાણ શરીર ના જ્યારે તૂટેલા શરીરે ખોળા માં લઇ છેલ્લી નિશાની આપવા બેઠો…ત્યારે મો માં થી છેલ્લા શબ્દો નીકળી ગયા….પ્રેમ સંબંધ ની દીવાલ ઉપર આ તે કેવા ચણતર,પ્લાસ્ટર માં હસ્તાક્ષર રહી ગયા…જતા જતા સ્વપ્ન સંદેશ દેતી ગઈ…..જયશ્રી સાચે જ જય “શ્રી” બની ગઈ…હવે તે આંખો કદી નહિ ખૂલે…(સત્ય ઘટના)
આજે તેજ તારીખ,તેજ મહિનો…ખાલી સાલ જુદી રહી ગઇ…
પ્રદીપ રાવલ : સંચાલક