[2/8, 1:06 AM] Pradip: NOG. SS. No. 0097
વિષય: પ્રેમ સંબંધમાં ચણતર, પ્લાસ્ટરમાં હસ્તાક્ષર
પ્રકાર: ગદ્ય
શીર્ષક : પાનખરને ફૂટી કૂંપણ
૭૦વરસના મધુકરભાઈ ૧૫દિવસથી કાશીવિશ્વેશ્વર ના દર્શનાર્થે આવ્યા છે. મૂળ ગામ તો દક્ષિણ ગુંજ.નું અમલસાડ ગામ. સાવ ગામડું નહીં. ખાસ્સું વિકસિત. મામલતદાર તરીકે નિવૃત થયા બાદ બંને દીકરા હોંગકોંગ રહેતા હોય,શિક્ષિકા પત્નીવિશાખાબેન સાથે હોંગકોંગ જ રહેતા હતા.ખુબ સરસ જીવન જીવતા હતા.અચાનક જ બે્રઇન હેમરજથી વિશાખાબેન સાથ છોડી ગયા. મધુકરભાઈ એક વરસ પછી કાશી વિશ્વેશ્વર અને ચારધામ યાત્રાએ આવ્યા.ચાર દિવસથી કાશીમાં જુદા જુદા મંદિરોમાં દર્શન કરીને મનની શાંતિ અને સ્વસ્થતા મેળવવા પ્રયત્ન કરી રહ્યા છે.
આજે સોમવતી અમાસે સાંજે ગંગા આરતી માટે ઓવારે બેઠા છે. આરતી શરુ થવાને વાર છે. બાજુમાં એક જાજરમાન વયસ્ક શારીરિક તંદુરસ્ત મહિલા પોતાના દીકરા વહુ સાથે આવે છે. મધુકર થોડા ખસીને જગ્યા આપેછે. દીકરા મનોજ સાથે વાત કરતાં જાણવા મળ્યું કે, એ પણ મમી લીનાબેન સાથે પપાના એક વરસ બાદ તર્પણ કરવા આવ્યા છે.
લીનાબેનને વરસો પછી જાણીતો અવાજ સંભળાયો.
થોડા વળીને જોયું તો જાણીતો ચહેરો લાગ્યો. નામ યાદ આવતું નહોતું. મધુકરભાઈને બધું યાદ આવ્યું. નજીકના ગામ ગણદેવીથી કોલેજમાં ભણવા આવતી એ જ આ લીના.બંનેએ ખુબ વાતો કરી. હજુ બંને બે દિવસ કાશીમાં રોકાવાના હતા.મો.નં.ની આપ લે થઈ.
બીજે દિવસે સાંજે મધુકરભાઈએ લીનાબેન પાસે કાયમ માટે મિત્ર ભાવે સાથે રહેવાનો પ્રસ્તાવ મૂક્યો. લીનાબેને વિચારીને જણાવવા કહ્યું. લીનાબેને દીકરા વહુ સાથે ઉંડાણથી ચર્ચા કરી.જેનું સુખદ પરિણામ આવ્યું.
સાંજે એજ ઓવારે બધા મળ્યા.
મંગળવારના શુભ દિવસે ગંગામૈયાના ખોળે પાનખરને કૂંપણો ફૂટી. મધુકરભાઈ અને લીનાબેનના જીવનમાં ઢળતી સંધ્યાએ સૂર્યોદય થયો.
વર્ષાબેન દેસાઈ
એડવોકેટ
વડોદરા.હાલ-સિડની
તા.૬/૨/૨૨
[2/8, 1:06 AM] Pradip: Nog.ss.no.73
વિષય.પ્રેમ સબંધમાં ચણતર, પ્લાસ્ટરમાં હસ્તાક્ષર.
પ્રકાર.ગદ્ય.
શીર્ષક..પ્રેમમાં લાગણીનું ચણતર.
એક ઘર બનાવવા માટે ઈટો રેતી કપચી
સિમેન્ટની જરૂર પડે છે એવુંજ પ્રેમમાં પણ છે એમ લાગણીનું ચણતર કરવું પડે છે,એમ ઈટો તરીકે અહમને મુકવો પડે છે,સિમેન્ટ જેવું મજબૂત બનવું પડે છે,અને કપચી તરીકે આવતા કાંકરાઓ ને નજર અંદાજ કરવા પડે છે,તોજ એકબીજાના પ્રેમનું મંદિર મજબૂત બને છે,અને એમાં થાય છે લાગણીઓના હસ્તાક્ષર,કોઈને પણ પ્રેમ કરો તો દિલથી કરો ,કારણકે
ઈશ્વરે રહદય કોમળ બનાવ્યું છે,કારણકે એ લાગણીની ભાષા સમજે છે,અને એટલેજ લાગણીઓ દુભાય ત્યારે રહદયને ઠેસ પહોંચે છે,
ઘરતો નાનું મોટું બધા બનાવીલે પણ ઘરને ઘર ત્યારેજ કહેવાય જ્યારે એમાં રહેનારી દરેક વ્યક્તિ સુખથી શાંતિથી અને સુમેળથી રહેતી હોય,
ઈટો રેતી કપચીના મકાનની દીવાલોને પણ ચુમવાનું મનથાય જ્યારે એમાં રહેનારી દરેક વ્યક્તિના ચહેરા પર કાયમ હાસ્ય અને પોતાનાંઓથી સંતોષ હોય…સાચા અર્થમાં એ ઘર પ્રેમ અને લાગણીઓ ભરેલું હોય…
નયના પટેલ.નૈન.
[2/8, 1:06 AM] Pradip: NOG ss no.0007
વિષય :પ્રેમ સંબંધમાં ચણતર, પ્લાસ્ટરમાં હસ્તાક્ષર
પ્રકાર : ગદ્ય ટૂંકી વાર્તા
શીર્ષક : રોઝ
બાર વર્ષની રોઝ એનાં મમ્મી-પપ્પા સાથે કેનેડામાં રહેતી હતી.ભણવામાં ખૂબ જ હોંશિયાર, ચબરાક, એનું વાક્ચાતુર્ય ભલભલાને પાણી પીવડાવે એવું,કેનવાસ પર રંગોની એટલી સુંદર કૃતિ રચે કે એ ચિત્ર સજીવન ભાસે.શાળાના ટેલેન્ટ શૉમાં રોઝનો ગિટાર સાથે એક લાઈવ કોન્સર્ટ તો હોય જ.પતંગિયા જેવી રોઝ ખળ ખળ વહેતાં ઝરણાં જેવી હતી.જ્યાંથી પણ પસાર થાય ત્યાં એ પોતાનું સંગીત રેલાવતી જાય.એનાં મમ્મી પપ્પા થી લઈને મિત્રવર્તુળ, શાળાના શિક્ષકો બધાંની લાડકી એવી રોઝ છેલ્લાં ઘણાં સમયથી ગુમસુમ થઈ ગઈ હતી.મમ્મી પપ્પા બંને નોકરી કરતાં હોવાથી સવારથી ઘરની બહાર નીકળી જાય.રોઝ ઘરમાં એક કૅરટેકર જે જૂની કૅરટેકરની બદલીમાં આવી હતી એની સાથે રહેતી હતી.શરૂઆતમાં રોઝના માતા-પિતાને ખ્યાલ જ ન આવ્યો કે દીકરી રોઝ કોઈક મુંઝવણમાં છે.એક દિવસ રોઝના રૂમની સાફસફાઈ કરતાં કરતાં અચાનક એક ચિત્ર રોઝની મમ્મીના હાથમાં આવ્યું.જે જોઈને રોઝના મમ્મી પપ્પા બંને ચોંકી ગયા.ચિત્રમાં રોઝે એક એની જ ઉંમરની છોકરી દોરી હતી.જે અંધારામાં એકલી બેઠી છે. અને એ છોકરીની બાજુમાં તીક્ષ્ણ નહોર વાળી એક સ્ત્રી ટેબલ પર જમવાની થાળી સાથે બેઠી છે. રોઝને ચિત્ર વિશે પૂછતાં શરુઆતમાં તો એણે જવાબ આપવાનું ટાળ્યું.પરંતુ એની મમ્મીએ રોઝને છાતી સરસી ચાંપી ખૂબજ વ્હાલથી એને પૂછ્યું ત્યારે રોઝે જે કહ્યું તે સાંભળીને રોઝના માતા પિતાનાં પગ તળેથી જમીન સરકી ગઈ.રોઝે હકીકત જણાવતાં કહ્યું કે જ્યારે તેઓ કામ પર જતાં રહેતાં પછી જે નવી કૅરટેકર સાથે રહેતી હતી તે એની સાથે ખરાબ વર્તન કરતી હતી.રોઝને ડાઇનિંગ ટેબલ પર જમવાનું આપી એ એની સાથે બાજુમાં જ બેસી જતી અને રોઝના શરીર સાથે છેડછાડ કરતી.રોઝ સ્હેજ પણ રડે કે આનાકાની કરે તો એ સ્ત્રી પોતાના હાથની આંગળીઓના મોટાં મોટાં નહોર મારવાંની ધમકી આપતી જેથી રોઝ ડરી જતી.રોઝના માનસ પર એની ઊંડી અસર થઈ.રોઝના માતા-પિતા એ એ કૅરટેકરને તો પોલીસના હવાલે કરી દીધી પરંતુ આહત પામેલું રોઝનું મન કેમે કરીને શાંત ન થયું ત્યારે એનાં માતા-પિતા એને લઈને ભારત આવ્યાં.જ્યાં રોઝના દાદાદાદીએ એનાં ઘવાયેલાં મન પર હૂંફ,પ્રેમ અને લાગણીનું પ્લાસ્ટર લગાવ્યું.જેને લીધે રોઝ પાછી ખળ ખળ વહેતાં ઝરણાં જેવી થઈ ગઈ.ગિટારના તારોએ ફરીથી સુરીલા સૂર છેડ્યા.સફેદ રહી ગયેલું કેનવાસ રોઝની પીંછીથી પાછું રંગાઈ ગયું.
લેખિકા : આરતી મરચંટ
મુંબઈ : કાંદિવલી
[2/8, 1:06 AM] Pradip: Nog’સાહિત્ય સરિતા ગ્રુપ’
Nog ss. No.106
——
વિષય:- પ્રેમ,સંબંધની દિવાલ પર ચણતર/પ્લાસ્ટર ના હસ્તાક્ષર
—-
શીર્ષક”-“ઝેરને પણ
અમૃત બનાવી દે..,
તેનું નામ પ્રેમ…!”
———-
મુક્તિદા કુમાર.
‘રુપલી’
———-‘
મીરા ઝેરનો પ્યાલો ઘટઘટાવી ગઈ!! અને એ અમૃત બની ગયું! એ તો જગ જાણીતી વાત છે જ..
તમે નક્કી જ કરી લીધું છે કે”દ્રાક્ષ બહુ ખાટી છે! તમે એને ચાખી જ નથી, તો દ્રાક્ષ ગમે તેટલી મીઠી હોય! શું ફરક પડવાનો?
લોખંડના પતરાને ઘાટ આપવો હોય ત્યારે લુહાર એને અગ્નિ ઉપર રાખી ખૂબ ગરમ કરે, પોતાની ધમણથી ખૂબ હવા આપે અને સતત ગરમી માટે અગ્નિને પ્રજ્વલિત રાખે, જેથી પે’લુ પતરું ઠંડું ના પડે! હથોડીથી ટીપે, આકાર આપે..
મનના ભાવનું પણ એવું જ છે. કોઈના ઘેરે જાવ ત્યાં એક મોટો ડાઘિયો કૂતરો હોય,જે પહેલાં તો તમને જોઈને એવો તો ભોંકે કે તમે ડરી જાવ.પણ આ જોઈને કૂતરાનો માલિક કૂતરાને શાંત કરે,થપથપાવે-પટાવે અને છેવટે બાંધી દે! થોડી વાર પછી, એ જ કૂતરો તમને વા’લો થવા માંડે.
કારણકે એના માલિકે સમજાવી દીધું કે “આ આપણો માણસ છે.” અને તમે પણ એ કૂતરા તરફ વહાલથી(પ્રેમથી) વર્તન કરવા લાગ્યા. તમે તમારા મનમાંથી ભય દૂર કર્યો કે “આ કૂતરો કરડશે તો?”
ઘરની અંદર, નવીવહુ આવે ત્યારે,એને પ્રેમ પૂર્વક આદર-સન્માન મળવાના બદલે “તું જે જગ્યાએથી આવી છો એ તો કચરો જગ્યા હતી. એવું વારે ઘડીએ “વર્તન”થી સાબિત કરવામાં આવે, તો .. એ જે નવી આવેલી “વહુ” છે તે “નવી” જ રહેશે! તેને ક્યારેય સાસરું”પોતાનું” નહિ લાગે.
સરકસમાં ભયંકર સિંહને એના માલિક સામે નાચ નાચતો જોયો છે? માલિક એને માત્ર મારતો જ નથી, એને થાબડે છે, પ્રેમ કરે છે, ખવડાવે છે.
કોઈના મન “હૃદય” સુધી પહોંચવા માટે,’પ્રેમનોભાવ’ હોવો બહુ જરૂરી છે.
તમે નક્કી જ કરી લીધું હશે કે “આ તો મારો દુશ્મન છે” તો તમે જાતે જ એના સુધી પહોંચવા માટેના દરવાજા બંધ કરી દીધા છે! તમારો”ભાવ” શું છે? એ બહુજ મહત્વનું છે. કોઈના હૃદય સુધી પહોંચવાનું અઘરું તો જરાય નથી. પણ એ હૃદય સુધી પહોંચવા માટે તમે,જે રસ્તે ચાલ્યા છો,તેને તમે કાંટાળો તો નથી બનાવ્યો ને???
GIVE LOVE RECEIVE LOVE.
મુક્તિદા કુમાર
‘રુપલી’
[2/8, 1:06 AM] Pradip: nog સાહિત્ય સરિતા ગ્રુપ
nog ss. no. 106
——
વિષય:- પ્રેમ સંબંધની દિવાલ પરચણતર/પ્લાસ્ટરના હસ્તાક્ષર
————–
શીર્ષક:-“માના ધાવણથી અવિરત વહેતા પ્રેમને ‘ચણતર’ની જરૂર નથી જ”
——————
મુક્તિદા કુમાર
‘રુપલી’
—————–
“લાગણીઓના કોઈ ચણતર ના હોય!
ચલન ના હોય,
ત્યાં તો સામા
પડઘાઓથી જ બંધેજ થાય ! એતો નજરથી જ, ભાવથી જ બંધાઈ જાય!
..અ..ને ..
આ “પ્રેમ” એટલે માત્ર ‘અખિયાં મિલાને કા રોગ’ કે પછી..સંભોગ તો નહિ જ .. અહીં તો..’પ્લેટોનિક લવ’ની પણ ગણતરી કરી સંબંધોનું ચણતર કરી શકાય.??! મહાબળેશ્વરમાં, એક’પિકનિકપોઈન્ટ’છે, જ્યાં ઊભા રહી,
રાડ પાડીને કશું પણ બોલો તેનો પડઘો પડે! ..
જિંદગીમાં,સંસારમાં પૈસાનો વિનિમય,પડઘો–
સામાન્ય વહેવારમાં ચોક્કસ છે જ છે,અને જરૂરી પણ છે.
પણ વાત જ્યારે લાગણીઓની,પ્રેમની આવે તેમાં પૈસાનો વિનિમય કામ નથી કરતો.કારણ….
અહીં લાગણીઓનું બઝાર નથી ભરાતું,
બુધવારે’ગુજરી’પણ નથી ભરાતી..
કે “થાલડાંવાળા’..”એ..ઓયે.. કોઈ..’લાગણી’. લઈલો.. પ્રેમ લઈ લો..
સવાપાંચ રૂપીયે શેર છે!
લો લઈ લો, લઈલો..
રસ્તેકા માલ સસ્તેમેં.. સાંજનો સમય છે..બોલી શું કરવી’તી.?.જા લઈ જા.. કાઢવાનો ભાવ છે!!” લાગણી બઝારુ વસ્તુ કે જણસ નથી! કે
એના ભાવ-તાલ હોય? કે એનું બંધારણ હોય?એ તો”ભાવ”છે.
‘ભાવના’ છે….!
નદીની જેમ વહેતી,એક ધારા છે..
નદીનો પ્રવાહ હંમેશાં દરિયા તરફ જ વહેવાનો,
એવી જ રીતે પ્રેમ!!?.. સંબંધોની દિવાલ પર ચણતર જરૂર છે જ. પણ એના માટે કોઈ કોશીશ કરવાની જરૂર તો નથી જ લાગતી.
“એ તો થઈ જાય છે”. અને સંબંધની દિવાલ પર પ્રેમ રૂપી પ્લાસ્ટર બનીને,
સંબંધની દિવાલની ઈંટોને સાંકળી રાખી,
સોનાના અક્ષરે છપાઈ જાય છે. ‘સીદીબાઈને સીદકાં વહાલાં!’ એ આપણી દૃષ્ટિએ,ગમે તેટલાં કદરૂપાં હોય,પણ એકમેકમાં ખૂબજ પ્રેમ જતાવતાં હોય છે. LOVE IS BLIND
પ્રેમ જોતો નથી..કે તમે કોણ છો? શું કરો છો?વગેરેવગેરે. “ભાવ”(પ્રેમ),સ્વાર્થને આરામથી જોઈ શકતો હોય છે. ત્યારે તે BLIND થવાના બદલે farsighted!!! (દૂરંદેશી)થઈ જાય છે.
સાચી લાગણીનું(પ્રેમનું)મૂલ્ય તો,ન જ આંકી શકાય!
કે બંધારણ કે ચણતર પણ ના થઈ શકે.! ચીરહરણ વખતે દ્રૌપદીએ માત્ર આંખ બંધ કરી,અને પ્રિયસખા કૃષ્ણને બોલાવ્યા..એ પુકાર સાંભળવાની પણ રાહ જોવાની જરૂર ના પડી.. અને..
“ચીર પૂરતી” થતી જ રહી.થતી જ રહી.. ત્યારે… વડીલો,ભીષ્મપિતામહ,
અર્જુન,પાંડવો બધાજ (કહેવાતા સગાઓ અને વડીલો) હાજર હતા!તો અહીં માન,મર્યાદા,પ્રેમ અને લાગણી ક્યાં ખોવાઈ ગયાં?(આ સંબંધોનો કેવો પ્રેમ હતો?”) *માને”ધાવણ” કેટલા ‘રૂપીયે લીટર આપ્યું’? આમ બાળક પૂછશે ????
દાદા/દાદી બાળકને કહેશે? “ત્રણ- કલાક રમાડવાના ત્રણસો રૂપિયા લઈશું?! માના ધાવણ(પ્રેમ)ની કિંમત તો બાળકની આંખોમાં જ વર્તાય.!!! ‘સંબંધ સારા’ કરવા પ્રેમ કરવો શક્ય નથી.
પ્રેમ તો બાળકની આંખો જેવો નિખાલસ/નિર્દોષ છે.
મુક્તિદા કુમાર
‘રુપલી’
[2/8, 1:06 AM] Pradip: *NOGSS No.0081*
*પ્રકાર: ગદ્ય*
*વિષય :પ્રેમ સંબંધમાં ચણતર, પ્લાસ્ટરમાં હસ્તાક્ષર*
*શીર્ષક : ભાઈ મોટો કે બહેન!*
*શબ્દ સંખ્યા:૩૪૬*
સંબંધ પોતાનાં હોય કે પારકાંની સાથે , એનાં ચણતર પર સ્નેહનાં હસ્તાક્ષર જરૂરી છે.સૌમ્યા મોસાળમાં અને પપ્પાના પરિવારમાં પહેલું સંતાન તેથી ખૂબ લાડ પામી.એનાં જન્મ પછી લગભગ નવ વર્ષે જન્મેલો બધાંને વહાલો લાગતો કરન એને પ્રેમમાં ભાગ પડાવનારો લાગતો પણ કરન સૌમ્યા પાછળ દીદી દીદી કહી દોડતો રહેતો .
કરન હવે કિશોર બનતાં દસમા બાદ ભણવા હોસ્ટેલ જવુું પડ્યું . મોબાઈલે જીવન સહેલું કરી નાખ્યું હતું એટલે ફોન પર મમ્મી પપ્પા સાથે વાતો કરી લેવાતી પણ દીદી સાથે ભાગ્યે જ વાત થતી.
સૌમ્યાનાં પપ્પાનું અચાનક નિધન બધું હચમચાવી ગયું. ઘરે આવે ત્યારે મમ્મીનાં કહેવાથી સૌમ્યા ઉદાસ કરનને આશ્વાસન આપતી.એવામાં સૌમ્યાનાં લગ્ન લેવાયાં.કરને જવાબદારી સંભાળી લીધી,સજળ નયને દીદીને વળાવતા મમ્મીનું ધ્યાન રાખવાની ખાત્રી આપી.
એકવાર સાસરેથી આવેલ સૌમ્યાએ મમ્મીને પોતાની માટે બનાવેલ વાનગીઓનાં ફોટા પાડવામાં વ્યસ્ત જોઈ. પોતાનાં અનુભવો કહેવા તલપાપડ સૌમ્યા થોડી ચીડથી એની હાલચાલ નીરખી રહી.મમ્મી આ બધી વાનગીઓનાં ફોટા કરનને મોકલી રહી હતી.
જાણવા મળ્યું કે કરનને હોસ્ટેલનું ખાવાનું ભાવતું નહીં તેથી રોજ એની ફરમાઈશ પ્રમાણે મમ્મી વાનગીઓ બનાવી ફોટા મોકલતી જેથી કરનને ત્યાં ખાવાનું ગળે ઊતરે.સૌમ્યાને આ બહુ વિચિત્ર લાગ્યું .એણે અશક્ત થયેલી મા પર થતાં આવાં અત્યાચાર માટે કરનને ફોન કર્યો પણ કોલેજમાં હોવાથી રાત્રે ફોન કરવા જણાવ્યું.
રાત્રે કરનનો ફોન ન આવતાં વળી દીદી ઊકળી પડી.એનો ઊભરો શાંત થતાં કરને કહ્યું ,” દીદી, તમારાં લગ્ન બાદ મમ્મી સાવ હતાશ થઈ ગયાં હતાં.હું એકાદ વાર આંટો મારવા આવી જાઉં ત્યારે ખુશ , પછી એ જ ગુમસુમ મા.ડોકટર સાથે પણ વાત કરી તો કોઈ કારણ ન મળ્યું એમની કૃશ કાયા માટે.એકવાર ઘરકામ કરવા આવતી સરુબાઈ બોલી ગઈ કે
ભાભી ખાતી જ નથી ,બસ, તમને યાદ કર્યા કરે છે.તેથી મારે આવી યુક્તિ કરવી પડી.શશશશ..તમે કશું બોલશો નહીં દીદી,એ બધું બનાવે છે હોંશે હોંશે અને વચ્ચે વચ્ચે મારો ખાસ દોસ્ત વિકી જઈ એમની સાથે જમી પણ આવે છે હં કે! તમે સાસરે મમ્મીની જરાય ચિંતા ન કરશો. આવતું એક વર્ષ છે પછી તો હું મમ્મી પાસે જ રહીશ.”
સૌમ્યા તો ચોધાર આંસુડે રડતી આ વાત સાંભળતી રહી.એના સ્નેહના ચણતરમાં ખામી હતી પણ કરને તો એનાં પર ફરજ અને વહાલનું મજબૂત પ્લાસ્ટર કરી સુખનાં હસ્તાક્ષર કરી દીધાં હતાં.સૌમ્યા મોં ધોઈ આવી મમ્મીને વળગી પડી.
#©️માયા દેસાઈ
મુંબઈ ભારત.
[2/8, 1:06 AM] Pradip: NOG SS NO -0050
પ્રકાર – પદ્ય
વિષય – પ્રેમ સંબંધમાં ચણતર,
પ્લાસ્ટર હસ્તાક્ષર
શીર્ષક – ચણતરનું પહેલું પગથિયું.
તા – ૭/૨/૨૦૨૨ .
………………………………..
જાણે ધરતી ઓઢી હરિયાળી ચુંદડી ચોતરફ જાણે..!
ફૂટી નીકળી એક પ્રેમની કૂપણ
મુંજ હૈયે જાણે…!
કેસુડો ફાગ લઈ લહેરાય..!
હૃદય ધબકારા સાથે લાગણીઓ ગોરંભાય છે…!
તુજને પામવાનું હરખ છવાયેલો મુજમાં…!
મને યાદ છે તારી દરેક ગોષ્ઠીઓ..!
તારી આંખલડીમાં મારું મુખડું રમે..!
તમે આવો ત્યારે પગલે પગલે બહાર આવે…!
તારી લાગણીનો અહેસાસ થાય મને ..!
એક મુસ્કુરાહટ પાછળ નું દર્દ સમજ ..!
ઝૂકતી પાંપણ મારી સમજીલેને..!
હૈયાની હેલી વરસી પડી છે..! હજારોની ભીડમાં પણ તું જ યાદ આવે ..!
ખુશ થાવું છું છતાં પણ આંખો રડે છે..!
મળવું છે, ચાહું છે,
હસવું છે…!
મને તો માત્ર તારા સમાવું છે..! કાજલ બની તારા હૃદય રહેવું છે..!
તારાં હર હ્રદયનાં ધબકારા માં વસવું છે…!
તારાં પ્રેમ સંબંધનાં ચણતરનું પહેલું પગથિયું થાવું છે..!
પ્રેમની લાગણીઓનો અહેસાસ..!
એક સ્પંદનમાં જાગે તમન્નાઓ તુંજ માટે…!
મારો એક એવો સંબંધ જેમાં સ્વાર્થ નહીં પણ પ્રેમ જ પ્રેમ છેને…!
મારી ખુલ્લી આંખોથી મળવાનો વાયદો…!
કશું જોઈએ છે..!
તેવી માંગણી નહી..!
પણ કૂરબાન થવા તારી તમન્નાઓમાં જીવન સાર્થક બનાવું…!
તારી ને મારી મમીઠી લાગણીઓ સાથે ,
પ્રેમનાં ચણતર ચડીએ..!
રાગીની શુક્લ “રાગ”
મુંબઈ , કાંદિવલી.