[12/15, 10:42 PM] Pradip: NOG SS No. 0064
વિષય : સાસરિયું પિયરિયું
પ્રકાર : પદ્ય
શીર્ષક : નવોઢા
પોતીકાં પાનેતર પર પારકી ચંદેરી,
જનકના વાત્સલ્યે તનુજા હિરણ્યે મઢી.
પામરિયું બંધાયું ચંદેરીનાં છેડલે,
જનનીની શીખ લઇ દુહિતા મંડપે ચડી.
ચોરીનાં ફેરા ચાર; અનલની સાક્ષી એ,
પિયર છોડી જવાની વ્યથા હિલ્લોડે ચડી.
પિયુજીની બંગલીમાં કુમકુમનાં પગલાં,
નિયતિની પમરાટ મહેંદીની ભાતમાં ભળી.
સુખ-દુઃખમાં સાથના હેતે અપાયા વેણ,
કૌમુદીનાં ઉજાશે વલ્લભા વલ્લભમાં ભળી.
પ્રારબ્ધે નવોઢાનાં લખાયાં રૂપેરી લેખ,
પિયુના સ્નેહની મહેંક નિયતિમાં ભળી.
નેહા બગથરીયા
[12/15, 10:43 PM] Pradip: N. O. G. SS NO 0026.
વિષય -, સાસરિયું પિયરયું.
શીર્ષક – નવા વરસાદે પલળવાનું છે!
બનાવી પારકાને પોતાના, નવા રંગમાં જ રંગાવાનું છે!
સમયની માંગ છે કે સાસરિયામાં ઢળવાનું છે!
એક ખોબો વહાલનો પામીને પિયુરાજનો,
પ્રેમરસ સીંચીને કળીઓથી જીવનબાગને ખિલવવાનું છે!
પિયરની યાદ ક્યાં ભૂલાય,? બસ થોડી સમજ સાથે,
નવા રિશ્તે, નવા સ્થાને, નવા રુપે ઉઘડવાનું છે!
મારા પિયરની મોટી વાતો, મારું મોટું ખોરડું,
ભૂલીને એ બધી વાતો, નવા કુળમાં સરવાનું છે!
પિયરયું તો પિયર રહેશે, આ ભવમાં મોહ રહેવાનો,
રહી સઘ્યસ્નાતા, નવા સંબંધે, નવા વરસાદે પલળવાનું છે!
અંજના ગાંધી “મૌનુ”
વડોદરા
(હાલ અમેરિકા)
[12/15, 10:43 PM] Pradip: N O G S S no 0079
વિષય સાસરિયું પિયરયું
ગદ્ય
શીર્ષક
બંને પ્યારા રળિયામણા
પ્રવિણા કડકિઆ
———
સાસરિયું વહાલું કે પિયરિયું? કેવો સવાલ છે? આંખ વહાલી થે કે કાન ? આપો જવાબ? છે તમારી પાસે ?
જનમ્યા ત્યારથી સાસરે સિધાવ્યા ત્યાં સુધીના દિવસોની યાદ તો અંતિમ શ્વાસ સુધી રહેવાની. ભલે એ સાદો ધૂંધળી થઈ જાય. કદી ભુંસાઈ ન શકે. કારણ વ્યાજબી છે. જિંદગીના શરુઆતના વર્ષો બચપન ના તોફાન અને ધિંગામસ્તી માં ગાળ્યા.
સારા સંસ્કાર પામ્યા અને જીવનનો મૂળ હેતુ ભણી ને મોટા થયા. નિત નવું શીખવામાં ઉમંગભેર કુટુંબનો પ્યાર પામી સમજણ આવે ત્યાં શરણાઈના સૂર રેલાયા.
મનનો મોરલો કળા કરતો હોય એન નૃત્ય કરવા લાગ્યો. જુવાનીએ સાદ દીધો. પ્રીતમનો પ્યાર સાંપડ્યો. હાથ ઝાલી સાસરીમાં પ્રવેશ પામી. સહુ એ કંકુ ચોખાથી વધાવ્યા.
ઘર બદલાયું, વાતાવરણમાં આસમાન જમીનનો ફરક વર્તાયો. પ્રેમાળ પતિએ હાથ ઝાલ્યો હતો. મન માની ગયું. પ્રેમ હોય પછી પૂછવું શું ? શાની કમી જણાય?
સાસરિયામાં સહુથી નાની હતી. ખોબલો ભરીને પ્રેમ પામી. પાછો આપવામાં જરા પણ કંજૂસાઈ ન કરી. સહુની આમન્યા જાળવી . દૂધમાં સાકર ભળે તેમ ભળી ગઈ.
પિયરિયાંમાં પિતાની લાડકી હતી. સદા માતા તેમજ ભાઈ બહેનનો પ્યાર મળતો. એમાં સાસરિયાનો પ્રેમ ઉમેરાયો.
જો જીવનમાં સુખ પામવું હોય તો પતિ આગળ ક્યારેય તેના કુટુંબી જનની ફરિયાદ ન કરવી. પિયરના બણગાં ન ફૂંકવા. બને ત્યાં સુધી કાનનો ઉપયોગ કરવો. જીભને મુખની ડાબલીમાં સલામત રાખવી.
પરિણામ સાસરીમાં જીવન રસમય અને ઉલ્લાસ મય બનશે. પિયરમાં માતા તરફથી મળેલી શિક્ષા અગત્ય નો ભાગ ભજવે છે. કદાચ કોઈ બે શબ્દ બોલે તો “ઘા” પડતા નથી.
ખાનગી વાત કહું , બી.એ.માં હતી ત્યારે મુંબઈની વિલસન કોલેજમાં ‘મેરેજ સેમિનાર’ માં ભાગ લીધો હતો. એક અઠવાડિયું અમે ત્રણ બહેનપણીઓ ગઈ હતી. ખૂબ શાનદાર વ્યક્તિઓના વિચાર તેમજ અનુભવ વિશે સાંભળ્યું હતું . તેની અસર દિલ દિમાગ પર છવાઈ હતી .
કયારે પણ પિયરમાં પાછા જવા સાસરીમાં અપમાનિત થઈ ઘર ત્યજવું નહી. માન નહી મળે. સાસરેથી દીકરી હસતી રમતી આવે ત્યારે પિયરમાં પૂજાય . માતા , પિતા, ભાઈ , બહેન સહુ હેત વરસાવે . તેમને ગર્વ થાય.
કુટુંબનું નામ ઉજાળ્યા નો ગર્વ જણાય.
સાસરિયાનું વહાલ એ તો સ્ત્રીનું ધન છે. સાસરિયમાં , પિયરિયાંમાં નામ ઉજાળ્યું એ અહેસાસ અનેરો છે.
પિયર અને સાસરું એ બંને સ્થળ કોઈ પણ સ્ત્રી માટે અગત્યના છે. બંનેની ગરિમા જળવાય તે આવશ્યક છે.
બાકી સાસરિયા દુખ આપે એ વાતમાં તથ્ય નથી . એ વિચારનો તિલાંજલિ આપો. પિયરમાં મા મારે તો ચાલે, સાસરીમાં , સાસુ મને કહેનાર કોણ ?
હૈયે કોતર્યો” સાસુ પ્રાણથી પ્યારા પતિની મા છે “.
જનમ્યા ત્યારે પિયર પામ્યા .
લગ્ન પછી પતિના પ્યારમાં પાગલ થઈ સાસરે સિધાવ્યા .
[12/15, 10:45 PM] Pradip: NOG. SSNO:0032
વિષય: સાસરિયું પિયરિયું
શીર્ષક: *મારા પિયુ ઘેર ચાલી*
નવરંગ ચુંદડી ઓઢી મારા પિયુ ઘેર ચાલી,
હરખાણી મલકાણી મારા પિયુ ઘેર ચાલી .
ઘૂંઘટમાં શરમાતી મારા પિયુ ઘેર ચાલી ,
પગમાં પાયલ છનકાવતી મારા પિયુ ઘેર ચાલી.
પિયુ સંગ રંગાઈ મારા પિયુ ઘેર ચાલી ,
જેમ ઉડ્યો નવરંગ ગુલાલ મારા પિયુ ઘેર ચાલી.
એમ થાઉં હું શરમથી લાલ મારા પિયુ ઘેર ચાલી
ઝીલું છુ તારું નમણું વહાલ. મારા પિયુ ઘેર ચાલી
સાસરિયામાં પાડી નવરંગ ભાત મારા પિયુ ઘેર ચાલી,
મારો પિયુ બહુ હરખાય મારા પિયુ ઘેર ચાલી.
*મીના માંગરોલીયા મીનું*
*અમદાવાદ*
15/12/2021
[12/15, 10:45 PM] Pradip: NOG SSNO 0067
વિષય : સાસરિયું પિયરિયું
શીર્ષકઃ દીકરીનું ઘર ….
સાસરિયું તારું સાચું ઘર,પિયરમાં છે મહેમાન, એમ કહીને માતા-પિતાએ,વળાવી દીકરીને આજ.
સાસરિયામાં જઈ પોંખાઈ, ગણાઈ પારકી જણ, જીતવા સહુનાં દિલડા, કરતી એ મથામણ.
ખોવાયું અસ્તિત્વ એનું, સપનાં તિતરબિતર,
છે હોંઠો પર મુસ્કાનને ,આંસુ આંખો ભીતર.
બની મા એ દીકરીની, ને લીધું પ્રણ આજ ,
તું છે મારી લાડલી, હું સદા નિભાવીશ સાથ.
ભલે સાસરિયું છે તારું ઘર, પણ પિયરમાં નથી મહેમાન ,ખુલ્લા રાખીશ મારા દ્વાર દીકરી તારે કાજ..
રૂપલ શાહ
ગાંધીનગર
15/12/21