ન્યૂઝ ઓફ ગાંધીનગર દૈનિક આયોજિત સાહિત્ય સરિતા ગ્રુપ મા આજે સભ્યો ની પાંચ ગદ્ય રચનાઓ પ્રસિદ્ધ કરવામાં આવી છે.
વિષય : સવાર.બપોર.સાંજ.રાત
..સંપર્ક સૂત્રો…….
www.janfariyadnews.com
Email: prdpraval42@gmail.com
What’s up calling No : 9824653073
સર્જક,લેખકો : વિભૂતિ દેસાઈ,.લીના વછરાજની,કલ્પના ત્રિવેદી,
જયશ્રી પટેલ,પ્રફુલ્લ પ્રસન્ના
તંત્રી/સંચાલક : પ્રદીપ રાવલ
મુખ્ય નિર્ણાયક : જયશ્રી પટેલ
યુ ટ્યુબ ચેનલ : janfariyadnews
ન્યૂઝ પોર્ટલ : janfariyadnews
NOG SS No : 0044
પ્રકાર :- ગદ્ય
વિષય:- સવાર,બપોર, સાંજ.
શીર્ષક:- અંધકાર.
રવિવારની સવારનાં ખુશનુમા વાતાવરણમાં પત્ની મોના અને માવતર સાથે ચાની ચૂસકી લેતાં લેતાં નિલેશે પિક્ચર જોવાનો પ્રોગ્રામ બનાવ્યો.સહુ આનંદમાં હતાં, ત્યાં જ ભરબપોરે મધ્યાને સૂર્ય તપી રહ્યો હતો, ત્યારે જ ઈશ્વરે , ભરયુવાનીમાં લાડકવાયાનાં શ્વાસ પર પૂર્ણવિરામ મૂકી દીધું, ને ઘરમાં મૃત્યુની કાલીમા ફેલાવી અંધકાર સર્જી દીધો.યુવાન પત્ની અને વૃધ્ધ માવતર અવાક્! કોણ કોને આશ્વાસન આપે? પત્ની મોનાએ આ કારમો ઘા ભીતરે ભંડારી સગાં સંબંધીઓને જાણ કરી.વૃધ્ધ સાસુ-સસરાને શાંત કરવાનો પ્રયત્ન કરતાં આશ્વાસન આપતાં કહ્યું,” મમ્મી-પપ્પા હું આજથી આપનો દીકરો બનીને આધાર બનીશ.આ ઘર છોડીને ક્યાંય નહિ જાઉં.” સમય જતાં વહુને બીજા લગ્ન કરવા સમજાવી પરંતુ વહુ એકની બે ન જ થઈ.સાસુ-સસરાનો આધાર બની રહી.સાસુ-સસરા બોલી ઉઠ્યાં,” દીકરાની અંતિમ વિદાય ટાણે વહુએ આશ્વાસન આપેલું ત્યારે અમને વિશ્વાસ નહોતો, પરંતુ વહુ એ આપેલું વચન સાર્થક કરી, અમારાં ઘડપણનો આધારસ્તંભ બની અમારી આંતરડી ઠારી, અમારી જીવનસંધ્યા સાચવી.”
વિભૂતિ દેસાઈ ઘાસવાલા બીલીમોરા.
તારીખ:- ૧૯-૨-૨૦૨૧
***************”****””*********************
NOG. સાહિત્ય સરિતા (૧)
NOG SS. No. 0029
વિભાગ:ગદ્ય
થીમ: સવાર બપોર સાંજ રાત
વાર્તા શીર્ષક : “એકલો ઈશ્વર”
“એકલો ઈશ્વર”
સવારે સ્વામી તારકેશ મરિયમનાં બકરીનાં બચ્ચાંને કતલખાનેથી છોડાવીને લઈ આવ્યા એમાં તો ખોબા જેવડા ગામમાં હોહા થઈ ગઈ. અને આ કંઈ પહેલી વાર નહોતું બન્યું. સ્વામી તારકેશ ક્યારેક નગરશેઠના નેપાલી ચોકીદારને ઉકાળા બનાવીને પીવડાવતા, ક્યારેક ગામના એક માત્ર ચર્ચની બહાર ભીખ માંગતા જોસેફને પોતાની સાથે જમવા લઈ જતા.
આવી દરેક ઘટનાનો ગામમાં જોરશોરથી વિરોધ થતો કે,
ભગતડો બધી જાતપાત ભેગી કરીને ભ્રષ્ટ થઈ ગયો છે.
આ વખતે પણ બપોરે ગામની પંચાયતમાં ધર્મ વિશે ચર્ચા ચાલી,
“બીજી જાતિની બકરીને બચાવવાની શું જરૂર ?”
“અરે! બકરીનાં એ બચ્ચાની જાત નક્કી કરવાવાળાં આપણે કોણ? એ અબોલની ફરિયાદ કોણ સમજે?”
સ્વામીજીની દલીલ કોઇને ગમી નહીં પણ સ્વામીજી પોતે જ ધર્મના પ્રખર જાણકાર હતાં એટલે પંચાયતે બે હાથ જોડીને તારકેશને ઠંડા શબ્દોમાં ચેતવણી આપીને ઘટના પર પડદો પાડી દીધો.
એ સાંજે ગંગોત્રીનાં પ્રચંડ
પ્રવાહમાં રુદ્રાક્ષની માળા સાથે માનવીય સંબંધોના બંધન પધરાવતાં સ્વામી તારકેશ સ્વગત્ બોલ્યા..
“જેનાથી માણસની જાતપાત ઓળખાય છે એવી દરેક ઓળખને આજથી હું તિલાંજલી આપું છું. હું માનવ છું અને મારે એટલી જ ઓળખ રાખવી છે. મારો એક જ ધર્મ- હું માનવ છું..”
બીજે દિવસે સવારની આરતીમાં ભેગા થયેલા ભક્તોએ મંદિરમાં સૂનકાર જોયો..
ઈશ્વર આજ એકલો હતો.
– લીના વછરાજાની.
********†********************************
NOG.SS No. 0019
નામ…કલ્પનાબેન ત્રિવેદી
વિષય… સવાર,બપોર,સાંજ
પ્રકાર…ગદ્ય
શીર્ષક….સ્ત્રીનું જીવન
=====%%%===%%==
સ્ત્રીની સવાર…
અરે, આ ઉઠવામાં મોડું થયું. દૂધવાળો આવી ગયો હશે, ફટાફટ ચા મૂકી ,મારું કામ પતાવું.
ચા, નાસ્તા સાથે ઝડપી રસોઈની તૈયારી,માનસિક કામ સાથોસાથ ચાલુ જ!
બધાની સગવડ સાચવી અગિયાર વાગે થોડો શ્વાસ ધીમો થાય.વળી શાકભાજી,કરિયાણું,સાફસફાઈ,,, આટોપી ત્યાં એની બપોર શરૂ.
બપોર…
થોડી અલપઝલપ ઊંઘ લઇ બા -બાપુજીને દવા,ચા,નાસ્તો આપી કોઈ વ્યવહાર સાચવવાનો હોય. મનમાં ઘણી ગડમથલ થતી હોય કે ઘણાં સમયથી ઢીંચણ દુઃખે છે તો બતાવવો જોઈએ..પણ. ત્યાં યાદ આવે કે નાનકાનું ટ્યુશન નક્કી કરવાનું છે કાલે જઈશ,એ કાલ કદી પડતી જ નથી ,ત્યાં જીવનની સાંજ પડી જાય છે.
સાંજ
સાંજે થાક હોવાં છતાં સૌની ફરમાઈશ પૂરી થાય.સૌ સંતોષનો આસ્વાદ લઈ પોતપોતાનાં રૂમમાં.
એને બધાં સાથે વાત કરવી છે. તકલીફો જણાવવી છે. કોઈ પોતાની સાથે રહી વહાલ આપે,કે ખાલી સ્મિત જ કરે,પણ કોઈનું ધ્યાન નથી જતું.
જીવનની ઘટમાળ આમ જ ચાલતી જાય છે.
અને અચાનક જ રાત પડી જાય છે.
કલ્પનાબેન ત્રિવેદી
******************************************
NOG SS NO:0004
વિષય: સવાર બપોર સાંજ રાત્રી
વિભાગ :ગદ્ય
*શીર્ષક: જીવનચક્ર*(લેખ)
સવાર એટલે નભમાં આદિત્યનારાયણનું આગમન, રંગોની છાંટ નદી, સમુદ્રને પહાડો, વનો અને સિમેન્ટ કોંન્ક્રેટનાં શહેરોનું આળસ મરડી ઊઠવું. પંખીઓનો કલરવ ને મીઠી મધુરી પ્રભાતિયાની રેડિયો પર વહેતી સરવાણી.
જાગને જાદવા..પણ અહીં ક્યાં? અહીંતો દોડો દોડો ઓફિસ જવાનું મોડું થાય છે નો કલરવ, પાણીનાં નળ પર પાણીની તંગી અને રસ્તા પર વેરાયેલા કાગડાને પક્ષીઓ માટેનાં ગાંઠિયાનાં ઢગલાં..ચારે તરફ પાનની પિચકારી ને રસ્તા પર કચરાના ઢગલાંમાંથી પાલ્સટિક શોધતી મેલી ઘેલી પ્રજા.જિંદગીનાં મૂલ્યવાન ચાળીશ વર્ષ આ દ્રશ્ય જોઈ ખુશનુમા સવાર ભૂલાઈ જ ગઈ.કેવું આ જીવનચક્ર!
બપોર પણ ક્યાંતો વાતાનુકૂલિત ઓરડામાં , ક્યાંતો દિવાનખાનામાં ઉભરતી કીટીપાર્ટી ને પેલી તીનપત્તી જે જૂગટું ખેલતા ખેલતા હાર્યો જુગારી બમણું રમે તેમ રમત ને સમય ક્યાં રેતની જેમ સરી જાય અને બાળક બિચારા શાળા, ઘરે અને ટ્યૂશને,પુરુષો દફ્તરમાં ક્યાંતો કારકુની,ક્યાં શેઠની વાતાનુકૂલિત કાર્યશાલામાં હા સાહેબ ! ના સાહેબની! હજૂરીમાં.તો ધનાઢ્ય પુરુષ એશોઆરામ દેવું કરી ઘી પીને ચાલતી પોતાની ભવ્ય ઓફિસોમાં..કંટાળાજનક સમયની વહારે, મોંઘીદાટ ઘડિયાળમાં પાંચ વાગ્યાની રાહ જોવામાં ગાળે.
આવી બપોરે ક્યાં ઘટાદાર લીમડો કે પીપળો યાદ આવે? દોડતી ભાંગતી જિંદગી ને પેલા બેન્કબેંલેંસનાં લેખા જોખામાં ઝાડ નીચે ઊભેલી ભવ્ય કાર પર પડેલી પક્ષીઓની અઘાર જોઈ મોઢું બગાડતા ગાડી ચાલકો અને તેથી ઝાડને કાપવાની વાત કરી રાજી થતાં માનવ વર્ગને આપણે શું કહીએ..?
ગુંજતાં ઘડિયાળનાં ટકોરા શેઠને ઘરે જવાની ઉતાવળ સાંજને રંગીન બનાવાનાં સ્વપ્ન, કારકુન ને હજૂરિયા શેઠનાં ગયા પછી એકબીજાનાં ટેબલ પરની ગપ્પાગોષ્ટીમાં, કિસકે બાપકી દિવાળી તે મશીનની કોફી અને ચા પીને જ છ વાગે કે ધડાધડ ઘર તરફની દોટ. સ્ત્રીઓ પણ પચાસ ટકા એમાં સામેલ અને ઘરે પહોંચી પેલી સિરિયલોનાં સમય પહેલાં રાંધી નાંખવું કે તૈયાર ભોજન મંગાવી જમી લેવું. દોઢ થી ત્રણ કલાક સોફા પર રીમોટ માટે કંકાસ કરી સૂઈ જવું કારણ સવારે પાછી ભાગદોડમાં સામેલ થવાનું તેની ચિંતા લઈ સૂવું..ક્યારેક પ્રેમ ભરી રાત ક્યારેક કંકાશ..આમાં પેલા સૂરજ દેવતા તો ક્યાંય અસ્ત પામે ને પૂનમથી અમાસ સુધીની રાતો આમજ પસાર થઈ જાય તો ક્યાં પેલો ચાંદ વધઘટ કરી ને છૂપાય પણ જાય ને પાછો નીકળી પડે..પણ ક્યાં અટકશે આ જીવનચક્ર?
માનવ જીવનનાં ચક્રમાં થોડો સમય આ સવાર બપોર સાંજ અને રાત માટે ક્યારે વિચારશે?શું એની પાસે સમય છે ખરો?
જયશ્રી પટેલ..મુખ્ય નિર્ણાયક શ્રી
૨૦/૧/૨૧
******************************************
*NOG સાહિત્ય સરિતા*
*NOG SS No – 0039*
*વિષય- સવાર બપોર સાંજ રાત*
*શીર્ષક – આંગળિયાત*
*શબ્દો – ૩૨૫*
*પ્રકાર – ગદ્ય – લેખ*
*તારીખ – ૨૦-૨-૨૧*
*શનિવાર*
સવારની આંગળી પકડીને બપોર, બપોરની આંગળી પકડીને સાંજ, સાંજની આંગળી પકડીને રાત અને વળી રાતની આંગળી પકડીને સવાર આવવા માટે તૈયાર. આમ સવાર, બપોર, સાંજ અને રાત એકબીજાના આંગળીયાત કહેવાય.
*જગ ઉજીયારા છાયે, મનકા અંધેરા જાયે*
*કિરનોકી રાની ગાયે, જાગો હે..મેરે મન..મોહન પ્યારે જાગો.*
પ્હોં ફાટી છે, ગોધુલીની વેળા થઈ રહી છે.ગોવાળિયો ઢોરને દોહીને એના ઘણને લઈને નદીકિનારે ચરાવવા નીકળી પડ્યો છે. પનિહારીઓનાં ઝાંઝર સરખી સહિયરો સંગે કૂવા તરફ રુમઝુમ જઈ રહ્યાં છે. નાના ગામમાં સવારનાં પહોરમાં બેડાના અને દોણાંના અવાજો દરેક ઘરમાંથી આવી રહ્યાં છે.પૂર્વ દિશામાંથી સૂર્યદેવ સાત અશ્વની અસવારીએ ડોકું કાઢી રહ્યાં છે.પક્ષીઓ ચણ મેળવવા માળામાંથી સમૂહમાં નભમાં પ્રવાસે નીકળી ગયાં છે અને ટીવીમાં જાગતે રહો ફિલ્મનું ઊપરનું સુંદર પ્રભાતિયાં જેવું ગીત ગુંજી રહ્યું છે.
શહેરનો માણસ કમનસીબ છે. પ્હોં ફાટવાની વેળા, સૂરજના ઉગવાની ઘડી, પશુ પક્ષીઓની હિલચાલ એના નસીબે નથી. શહેરમાં રહેવું બહુ મોંઘું છે.રોજી રોટી કમાવા દૂર જવું પડે છે.ભરણપોષણની લાહ્યમાં એ પ્રકૃતિથી દૂર થઈ ગયો છે.થાકીને ચૂર થઈ ગયેલા એને સૂર્યોદયની કે સૂર્યાસ્તની સુંદરતા જોવા માટે પૈસા ખર્ચીને હિલસ્ટેશન પર જવું પડે છે.
સવાર ધીમે ધીમે આગળ વધતી જાય છે, શિયાળામાં હૂંફાળી, ઉનાળામાં ગરમ અને ચોમાસામાં વાદળછાઈ વરસાદી બપોર પણ ગામડાની અલગ અને શહેરની અલગ.ગામડાનો માણસ પ્રકૃતિની સાથે સમય વિતાવે છે.ત્યાં લાઈટ ના હોય, ગરમી સખત હોય, ધોધમાર વરસાદ હોય, માણસ બધું વેઠી લે છે.શહેરમાં ગરમી માટે એ.સી. ઠંડી માટે હિટર અને વરસાદમાં ચાર દિવાલ.શહેરનો માણસ પ્રકૃતિનાં બધાં જ લક્ષણો સહન નથી કરી શકતો!
બપોર વહેતી જાય છે ને સાંજ આવે છે. સાંજની આંગળી પકડીને સંધ્યા આવે છે.નદી કે સાગર કિનારાની સંઘ્યા અલૌકિક, મનને ખુશીઓથી ભરી દે છે.ગામડાની સાંજ, સંધ્યા ખૂબ સુંદર હોય છે.શહેરમાં ઊંચા ઊંચા મકાનો, પ્રદૂષણ, નોકરી ધંધાને કારણે સાંજ કે સંધ્યાને માણી શકાતી નથી. ઘેર આવે ત્યાં જ રાત પડી જાય છે.
ગામડામાં ફળિયામાં કે ધાબા ઉપર સૂઈને રાતની અદ્ભૂત સુંદરતા માણી શકાય છે.અંધારિયાની કાળી રાતોમાં અગણ્ય તારલા અને નક્ષત્રોને નિહાળવાની મજા અકલ્પનિય છે.રાત જો અજવાળી હોય તો ચંદ્રમાનું અજવાળું મનને ખુશીઓથી પ્રકાશિત કરે છે.રોજ રોજ વધતાં અને ઘટતા ચંદ્રને જોઈએ ખગોળીય ચમત્કાર અનુભવાય છે.
*પ્રફુલ્લા’પ્રસન્ના”*
અમદાવાદ