( ઉપર મુજબ ની બંને લિંક ઉપર ક્લિક કરવાથી બંને પેપર ખોલી ને વાચી શકશો.)
છેલ્લા બે દિવસ બાકી….
ન્યૂઝ ઓફ ગાંધીનગર સાહિત્ય વિભાગ ની મેમ્બર્ શિપ ૩૧/૧૨/૨૦૨૧ સુધી મેળવવા માત્ર રૂ ૨૦૦ ભરી મેળવી શકાશે…ત્યારબાદ ₹ ૫૦૦ ફી ભરવી પડશે…..તંત્રી.પ્રદીપ રાવલ (9824653073) અથવા એડમીન ટીમ.સંચાલક નો સંપર્ક સાધો…
..
ન્યૂઝ ઓફ ગાંધીનગર સાહિત્ય વિભાગ મા આજની કૃતિઓ……ગદ્ય વિભાગ
વિભાગ: ગદ્ય
શીર્ષક : પ્રભાત.
*******************
શ્રેયા માટે એ રસ્તો હંમેશા રહસ્યમય રહ્યો હતો, બંને બાજુ છવાયેલી વનરાજી..કતારબંધ વૃક્ષો..કોઈ અગમ અગોચર નાદ ગૂંજતો હોય તેમ તેને સાદ કરતાં.
એક દિવસ તેણે મમ્મીને પણ પૂછ્યું ,” મમ્મી , આ રસ્તાને પેલે પાર છે શું? “
જાણે વીંછી કરડ્યો હોય તેમ મમ્મી ચોંકી ઉઠી..
હવે એ અબૂધ બાળકીને કેમ સમજાવે કે ત્યાં આખા ગામના ઉતાર અને સરપંચ એવા દુર્જન સિંહનો રંગ મહેલ છે, જ્યાં તે કંઇક કુમળી કળીઓને ચુંથી નાખતો..
સમય જતાં યુવાન બનેલી શ્રેયાને આ વાત સમજતા વાર ન લાગી. એક દિવસ તે દુર્જનની નજર શ્રેયા પર પડી, તેને કેટલાયે પ્રલોભનો આપ્યા અને શ્રેયાને તેના રંગમહેલ પર આવવા મનાવી.
શ્રેયા પણ ચાલી નીકળી … એ રસ્તે જે રસ્તો હંમેશા તેને બોલાવતો..
એ..એક….રાત વીતી ગઈ….
બીજા દિવસે વહેલી પ્રભાતે તે એ જ રસ્તા પર ચાલી રહી હતી,પોલીસ સમક્ષ આત્મ સમર્પણ કરવા કારણ કે તેણે એ રાક્ષસ…નો નાશ કરી દીધી હતો,તેની આંખોમાં અનેરી ચમક હતી,
પ્રભાતનો સૂર્ય તેના વધામણાં કરતો હતો.
શ્રદ્ધા ભટ્ટ…વાપી
*******************************
વિભાગ -ગદ્ય
શીર્ષક-“મક્કમ નિર્ધાર”
આજ તો સમીરે હેવાનિયતની હદ પાર કરી દીધી હતી. બિઝનેસ મીટીંગના બહાને કંપનીની સેક્રેટરી સાથે(ફાર્મહાઉસમાં) રંગરેલીયા મનાવતો રંગે હાથે પકડાયો હતો. (ઘણાં સમય થયા સમીરના વર્તન અંગે સુહાનીને સમાચાર તો મળતાં હતાં અને પોતે અનુભવતી પણ હતી)
પોતાની ભૂલ સ્વીકારવાને બદલે મારા પર આક્ષેપ? ફૂડ એન્ડ ન્યુટ્રીશન સાથે મેં કરેલું હોમસાયન્સનું ભણતર એ ઘરેલુ ભણતર? એનાં, ગુના છાવરવાની બદલે પ્રતિકાર કર્યો તો હું મિડલ ક્લાસ મેન્ટાલિટી? નથી બનવું મારે મોટી કંપનીના માલિકની પત્ની કે જેને હંમેશા પતિની આવી હરકતો સહન કરી બહાર સુખી હોવાનું નાટક કરવું પડે.
બસ હવે બહુ થયું ઘણા વર્ષો સહન કર્યું. સુખી હોવાનું નાટક કરી કરીને હું થાકી, આજે તો આ બે કામ પાર પાડવા જ છે. એક તો વકીલને મળી છૂટાછેડાની કાર્યવાહી કરવી અને બીજું સારા એરિયામાં નાનકડી જગ્યા શોધી ફૂડ-પાર્લર ચાલુ કરવા માટે લોનની પ્રોસીઝર માટે પણ વિચારવું અને તેને દેખાડી દઉં કે ઘરેલુ ભણતરની શું કિંમત છે. ભૂલી ગયો? તારા બિઝનેસની દરેક મીટીંગમાં મારાં બનાવેલા ફૂડના કેટલાં વખાણ થતાં? હવે તો એ મારાં સ્વાભિમાન અને જીવનનિર્વાહનો આધાર બનશે માટે ક્યાંય બાંધછોડ થોડી કરીશ?
આમ, વિચારી ધીમા પગલે મક્કમ નિર્ધાર સાથે ફાર્મહાઉસની બહાર નીકળેલી સુહાનીના નિર્ણયને, જાણે બંને બાજુ હાર બંધ ઉભેલા વાંસના વૃક્ષોએ પણ વધાવ્યો હોય એવું લાગી રહ્યું હતું.
પૂજા(અલકા)કાનાણી.મીઠાપુર.
****************************†**
*ન્યુઝ ઓફ ગાંધીનગર*
*વિભાગ- ગદ્ય*
*ટાસ્ક: ચિત્ર પરથી રચના*
*શીર્ષક: મિશન- પ્રકૃતિ*
પ્રકૃતિનને પાંચ વર્ષ પુરા થયા એટલે છઠ્ઠા વર્ષે ગામની શાળામાં પ્રવેશ માટે આકાશભાઈ લઈ ગયા. શાળાને પાંચ છોડ ભેટ આપતા કહ્યું કે,” દર વર્ષે મારી પ્રકૃતિએ એક છોડ વાવેલ છે. હાલ આપની શાળાને પાંચ છોડ ભેટ આપું છું.”
આ વાત સાંભળી આચાર્ય સાહેબને ખૂબ જ આનંદ થયો. આકાશભાઈનાં મિશન પ્રકૃતિ અંતર્ગત પ્રિન્સિપાલે છોડ ભેટ આપ્યો. આમ, છઠ્ઠા વર્ષે છ છોડ…. સાતમું વર્ષે સાત.. આઠ વર્ષ…ચૌદ વર્ષની પ્રકૃતિ થતાં શાળામાં દરેક જાતનાં વૃક્ષો મોટા થઈ ગયા હતા.
શાળા આજે રણમાંથી જાણે કે એક બગીચો ખીલી ગયો હોય.
ધીમે ધીમે પ્રકૃતિ મોટી થતાં ભણી-ગણીને કોલેજ કરીને જી.પી.એસ.સીની પરીક્ષા પાસ કરીને પોતાના જ તાલુકામાં મામલતદાર તરીકેની નોકરી મળે છે. ત્યાં આ જ પ્રમાણે પ્રકૃતિ દર જન્મદિવસે તેની ઉંમર મુજબ વૃક્ષારોપણ કરતી અને બીજા છોડ દાનમાં લેતી.
આ વાત આખા તાલુકામાં પ્રસરી ગઇ. પ્રકૃતિનાં મિશનને સૌ લોકોએ ઉત્સાહભેર ઉપાડી લીધું. પોતાના તાલુકાનાં રણપ્રદેશમાં બે લાખ વૃક્ષો વાવીને વિશ્વ રેકોર્ડ બનાવ્યો. તેની કામગીરીને જોઈને તેને જિલ્લામાં અને પછી રાજ્યમાં મૂકવામાં આવી.
રાજ્યમાં એવી જગ્યાએ મૂકવામાં આવી કે જ્યાં વૃક્ષો તો હતા. પણ કપાતા ઘણા, લોકોને વૃક્ષો પ્રત્યે પ્રેમ ન હોતો. ત્યાં વૃક્ષો એક આવકનું સાધન થઈ ગયું હતું. પ્રકૃતિએ ત્યાં જઈને લોકોને સમજાવ્યા મિટીંગો, સંમેલનો ,નાટકો, ભવાઈ કરી ચોપાનિયા ,પેપરોમાં ,સમાચાર, ટીવી, રેડિયોમા તથા દરેક ગામની શાળાઓમાં ,પંચાયતની કચેરીઓમાં, જાહેર સરકારી કચેરીઓમાં વૃક્ષો વાવો ને ઈનામ મેળવવાની તથા મિશનની વાત સમજાવી.
આમ ધીમે ધીમે ત્રણ વર્ષ પછી એ જગ્યા નંદનવન થઈ ગઈ. લોકો વૃક્ષને આવકનું સાધન માનતા હતા .પરંતુ કાપીને નહીં ,પરંતુ એનું જતન કરીને.