[12/18, 7:26 PM] Bhavna Mistry.Mem.-2: NOG.SS No: 0099
વિષય સાસરીયું ને પિયરિયું
પ્રકાર: પદ્ય
સાસરિયામાં સુખ મને મળ્યું ઝાઝેરું,
પિયરયું છે હવે મારાથી ઘણું આઘેરું,
હો રાજ! મને પિયરિયું નથી ગમતું.
કંથ મળ્યો સદનસીબે મને સખા સમાન,
સંભાળીએ સમજદારીથી ઘરની કમાન,
પ્રેમની દોરી લાંબી રાખી, વિવાદની ટૂંકી,
માગીએ ભૂલની માફી, પરસ્પર ઝૂકી,
હો રાજ! મને પિયરિયું નથી ગમતું.
સંબંધોમાં હૂંફથી વિશ્વાસને વાવીએ,
સાહસના પગથિયે, સૌને વધાવીએ,
શ્વસુરપક્ષનો ‘અહો’ પ્રેમ મળ્યો અમાપ,
સ્નેહની શાતા થકી, થયો દૂર સંતાપ,
હો રાજ! મને પિયરિયું નથી ગમતું.
🖋️ ભાવનાબેન મિસ્ત્રી “અભય” વલસાડ
[12/18, 8:02 PM] Jyotindra Maheta.MeM.NOG: NG/022
વિષય: સાસરિયું – પિયરિયું
પ્રકાર: ગદ્ય
શીર્ષક: કોશોટો
પિતૃગૃહે મુક્ત પતંગિયાની જેમ ઉડતી રહેતી અને પંખીડાની જેમ કલરવ કરતી અલકા શ્વસુરગૃહે પહોંચતાં જ એકદમ શાંત થઈ ગઈ. પંદર દિવસ થઈ ગયા હતા, પણ ન જાણે કેમ અલકાને ત્યાં ગોઠી રહ્યું નહોતું.
લગ્ન પહેલાં તેની નણંદ પ્રિયાના લગ્ન વખતે બે દિવસ માટે રહી ચૂકી હતી, પણ તે વખતે જે રીતે મુક્ત રીતે વર્તી શકતી હતી, એવું આ વખતે શક્ય બન્યું ન હતું. તે જાણે કોશોટોમાં પુરાઇ ગઈ હતી. તે ચાહીને પણ તેમાંથી નીકળી શકી નહી.
શરૂઆતમાં તેનાં સાસુ સરલાબેનને લાગ્યું કે ઘર બદલાયું છે, તેથી ગોઠવાતાં વાર લાગશે અને તત્સમ સાથે હનીમૂન ઉપર જઈ આવશે એટલે સામાન્ય થઈ જશે. તે પોતે પણ ક્યારેક વહુ બનીને આવ્યાં હતાં, પણ તેમની આશા ઠગારી નીવડી, હનીમૂન માટે વીસ દિવસ માઉન્ટ આબુ જઈ આવ્યા પછી પણ અલકાના મનની ભીતી દૂર ન થઈ.
તેને હર ક્ષણે બીક સતાવતી રહેતી કે તેનાથી કોઈ ભૂલ થશે એટલે તરત પિયર પાછી મોકલવામાં આવશે, તેની બહેનપણી સાગરિકા પણ આ રીતે જ તો સાસરેથી પાછી આવી હતી. તેની બહેન દિપ્તીને પણ એક બે વાર તેની ભૂલ માટે સાસરેથી પાછી મોકલી હતી અને તેને મમ્મી-પપ્પાએ ખખડાવી હતી.
તે બહુ સંયમ અને કાળજીપૂર્વક સાસરે વર્તી રહી હતી. તે દિવસભર કામ કરતી રહેતી અને સાસુ સસરા કંઈ પૂછે તો ફક્ત હા કે ના અથવા માથું હલાવીને જવાબ આપતી. સરલાબેન પણ મુંઝાવા લાગ્યા. અંતે તેમણે પોતાના પતિ સાથે ચર્ચા કરીને અલકા સાથે વાત કરવાનું નક્કી કર્યું.
તેમનો દીકરો અને પતિ કામ ઉપર ગયા પછી અલકાને પાસે બેસાડી અને માથે હાથ ફેરવીને પૂછ્યું, “બેટા, અહીં તને કંઈ ખૂટે છે? તું આમ દબાઈને કેમ રહે છે? મેં તને તત્સુ માટે તારો મુક્ત સ્વભાવ જોઈને પસંદ કરી હતી.”
આંખમાં આંસું સાથે અલકાએ કહ્યું, “હું મારાથી બનતો પ્રયત્ન કરું છું, પણ મારાથી કોઈ ભૂલ થઈ જાય કે કંઈ બોલાઈ જાય તો મારે પિયર જવું પડશે.” તે પછી સાગરિકા અને દિપ્તી સાથે થયેલ ઘટનાઓની વાત કરી.
સરલાબેને લાગણીસભર અવાજમાં કહ્યું, “મારા માટે તું વહુ નહીં મારી દીકરી જ છે, પ્રિયાની જેમ. હવે પ્રિયા તો સાસરે ગઈ અને તું જો દીકરીની જેમ નહીં રહે અને ભૂલો નહીં કરે તો કોની સાથે ઝગડીશ.”એટલું કહીને હસી પડ્યાં અને અલકા પણ. તેના મનની આસપાસનું આવરણ દૂર થઈ ગયું હતું. કોશોટોમાંથી પતંગિયું બહાર નીકળ્યું હતું.
જ્યોતિન્દ્ર દિનેશચંદ્ર મહેતા, પાલઘર
[12/19, 1:19 PM] Jayshree Patel. Sahityakar: *NOG NO :004*
*વિષયઃ પિયરિયું સાસરિયું*
*શબ્દઃ ૨૪૭*
*શિર્ષકઃસહિષ્ણુતા*
*સહિષ્ણુતા.*
પિયરમાં તો દરેક બાળકી પ્રેમ જ પ્રેમ પામે . ઘણીવાર પિયરમાં મળતાં લાડકોડ દીકરીઓને સાસરિયામાં નથી મળતાં. દીકરી તો દરેક જગ્યાએ અનુકૂળ થઈ રહેવા લાગે.મારી જિંદગીમાં પણ ખૂબ ખૂબ લાડ કોડ મળ્યાં. મોટી થતી ગઈ ને ભણતરનાં પગથિયા ચઢતાં ચઢતાં એમ.એ પૂરું થવાને આરે જ હતું ને ભણતાં ભણતાં અંતિમ તબક્કે ફરી જિંદગીએ વળાંક લીધોને સ્કૂલમિત્રને ભૂલી ,માપાપાની પસંદગી પર મહોર વાગીને મુંબઈનાં સારા ઘરમાં વિદાઈ થઈ.પરીક્ષા બાકી હતીને ,સપનું પણ બાકી હતું ને શુ થશે નો વિરાટ પ્રશ્ન પણ..!
મિલન સારા મિત્ર બન્યાં પણ હક કરનાર પતિદેવ..પરીક્ષા શબ્દ બોલવા જાઉ ને વાક્યરચનાને પૂર્ણવિરામ.શું જરૂર છે?નોકરી કયા કરવી છે??વગૈરે..માબાપ જેવા સાસુસસરા મળ્યા હતાં.બધુ સુખ પણ ભણતર રખડી પડશે.!કિનારે પહોંચેલી નાવ ડૂબી જશે?ને એક દિવસ “*સહિષ્ણુતા* તૂટી ગઈ જે બે વરસથી પડેલી તકલીફો ને સંઘર્ષ યાદ આવતા અશ્રુ રૂપી વહેવા લાગ્યાં.પિતાતુલ્ય સસરાની અનુભવી આંખો સમજી ગઈને તેઓ એ પરીક્ષા આપવા જવા માટે વિમાન ની ટિકિટ કઢાવીને પતિદેવના અબોલા લઈને પંદરદિવસમાં આવનાર અંતિમ પરીક્ષાને સર કરવા પહોંચી ગઈ.
ધન્ય એ તાતને જેણે સસરા નહિ પિતા બની મારી સહિષ્ણુતા ને સમજીને મને મારા જીવન સાથે જોડી દીધી..એજ
પિતાતુલ્ય સસરાએ પછીના વરસોમાં મને દ્રઢને મક્કમ બનાવીને મિલનના રથની સારથી બનવાનું શીખવી ગયા.માની ભણાવાની સહજતા ને સસરાની દ્રઢતા મને આખરે એમ.એ. પાસ કરવામાં અને સાહિત્યને કલમની સંગી બનાવી દીધી.
આમ પિયરિયું ને સાસરિયું કોઈ રીતે જુદા નહોતા રહ્યાં , દીકરી જો ગયેલા ઘરને પોતાનું માને તો આ બન્ને શબ્દો જિંદગીમાં વહેતા સમયમાં ઓગળી જાય ને મીઠા સંભારણા લઈ દીકરી જીવનને જીવી જાય.
પિયરની વાટ
વિસરી જઈ,
સાસરરિયું કરે,
નિજનું સુતા,
સુખ પામે તે.
જયશ્રી પટેલ
૧૯/૧૨/૨૧
[12/19, 1:41 PM] Mina Mangroliya.MeM.NOG: NOG. SS.NO:-0032
વિષય:-સાસરિયું પિયરિયું
શીર્ષક:- *દીકરી સાસરિયે ચાલી*
લાગણીના બંધનમાં બાંધી
દીકરી સાસરીયે ચાલી.
જવાબદારીઓ પાલવે બાંધી
દીકરી સાસરિયે ચાલી.
ભાઇબહેનનું હેત સાથે બાંધી,
દીકરી સાસરિયે ચાલી.
સખીઓની પ્રીત સાથે બાંધી,
દીકરી સાસરિયે ચાલી.
મા બાપુનું ઋણ સાથે બાંધી,
દીકરી સાસરિયે ચાલી.
સબંધીઓનો પ્યાર સાથે બાંધી,
દીકરી સાસરિયે ચાલી.
સંસ્કારનું પોટલું સાથે બાંધી,
દીકરી સાસરિયે ચાલી.
મીના માંગરોલીયા મીનુ
અમદાવાદ
19/12/2021
[12/19, 2:26 PM] Rutumbhara Thakkar.MeM.NOG: *NOG/77*
*વિભાગ:ગદ્ય, મૌલિક*
*વિષય:સાસરિયું/પિયરિયું*
*શબ્દ:375*
*શીર્ષક:પુત્રથી વધુ*
આ બહુજ ગુંચવણભર્યો વિષય છે.એમાં બંને અથવા બેમાંથી એકની મૂલવણી કરવી ઘણી અઘરી છે.
આમતો આ સાસરીયું શબ્દ તો દીકરી- દીકરાબંને માટે વપરાય ,પણ પિયરીયું ફક્ત અને ફક્ત દીકરીને જ મળે કે લાગુ પડે…!એવું કેમ એ હજુ મને નથી સમજાયું…!!
સાસરિયું આ શબ્દ દીકરી અને દીકરા બંનેને માટે વપરાતો શબ્દ છે.
પણ દીકરી સંદર્ભે બહોળા પરીવેશમાં વપરાય છે એ વાત જ સાવ જુદી છે.
ખાસ કરીને આપણી ભારતીય સંસ્કૃતિમાં તો ખાસ. અહીંપુરુષ પ્રધાન સમાજે કે જેમાં મોટા ભાગનાં નીતિ નિયમો એમણે જ ઘડ્યાં હશે એટલે એનો સ્વીકાર કરે રાખવો અને એને પોષવો એ આપણી કહેવાતી ભારતીય સંસ્કૃતિનો એક ભાગ બની ગયો છે.એનો વિરોધ કરવો કે કરાવવો એ કદાચ અહીં અસંસ્કારીતામાં ખપે છે.
સાસરીયાંનો સ્વીકાર એનાં રીતિરીવાજો બધું જ વહુઓ દીકરીઓ માટે જ કેમ?
એક જગ્યાએ નાનપણથી બીજરુપે અંકૂરીત થઈ સરસ વટવૃક્ષ બની હોય અને એ સરસ રીતે ફાલેલાં વૃક્ષને આખેઆખાં મૂળ સમેત ધરાર ઉખેડી બીજે ઠેકાણે રોપી દેવાનું અને એમાંય એને ત્યાં ફરીથી પનપવાનો સમય અને સ્થિતિ અનુકૂળ થાય એટલી પણ રાહ નહીં જોવાની..?!
આ ક્યાંનો ન્યાય..?
સમજો , કુદરત અને પ્રકૃતિ પણ એનાં સર્જનને માવજત અને હૂંફથી જાળવી સંવર્ધન કરે છે.એને જોઈતો સમય આપે છે તો આપણે કેમ નહીં…?
દીકરીની સાસરીનાં લોકો,એમનાં રહેણી કરણી એમનાં સ્વભાવ જોડે સમાયોજન સાંધે એટલી તો ધીરજ તો સાસરી વાળાએ રાખવી જ પડે…!
હાલમાં તો દીકરીઓ આગળ ભણતી હોય છે એમની કારકિર્દી માટે પણ એટલી જ સચેત હોય છે એટલે એમની પોતાનાં ભવિષ્યને માટે પણ એમને મદદરુપ થવું એ સાસરીયાંઓની ફરજ બનવી જોઈએ.
તમે જેવું વાવશો એવું જ લણશો..!
ઈશ્વરે દરેક દીકરીઓમાં અખૂટ ધીરજ, સહીષ્ણુતા ,સંવેદના,સમજણ,હિંમત અને હોશિયારી લખલૂંટ આપી જ હોય છે.આ બધાં જ ગુણોને એ ધરબી રાખતી હોય છે .કોઈએક ચિનકારી એને આ બધાં ગુણોથી પરિચય કરાવતી હોય છે.
આ ચિનગારીઓ પ્રગટાવવાનું કામ આપણાંમાંથી કોઈ એકે કરવું જ પડે છે.હાલમાં પણ ઘણાંય સાસરીયાઓ એવાં આપણાં સહુ વચ્ચે મોજુદ હજુય છે જેઓ એમની વહુઓને વિકસવા માટે મોકળું મેદાન આપે છે.
ધન્યવાદ એવાં સાસરીયાઓનો..!
સમાજનાં એકેએક વ્યક્તિઓને મારી નમ્ર અપીલ છે તમારાં ઘરે આવતી પુત્ર વધુ કોઈની દીકરી જ છે ,એનાં માવતરે ઘણાં માવજતથી જતનથી ઉછેરીને તમને સુપ્રત કરી છે તો એને પુત્રથી વધુ ગણી પ્રેમ આપી તો જુઓ..!
વ્યક્તિગત વિભિન્નતાઓ તો ખુદનાં પરીવારમાં પણ ક્યાં નથી હોતી ?
તો આ તો આખેઆખું બાકીનું જીવતર તમારી સાથે વિતાવવાં આવી છે .થોડીક એને સમજો,એને સમય આપો ,પ્રેમ આપો એનો સહજ સ્વીકાર કરો..!
આફ્ટરઓલ તમારી કે તમારાં દીકરાની જ પસંદગીનો સવાલ છે..!!!
-ૠતંભરા વિશ્વજીત
*ૠત્વિશ્વ*
[12/19, 2:46 PM] Vibhitiben Desai: NOGSS/0044
વિષય:- પિયરિયું સાસરિયું
પ્રકાર:- ગદ્ય
શીર્ષક:- હસ્તમેળાપ.
મહિયરમાં લાડકોડથી ઉછરેલી દીકરી એટલે મહિયરનાં ઉપવનની કળી. પ્રેમ અને હેતથી સિંચેલી આ કળી નવજીવનની કેડી કંડારવા શરમાતી શરમાતી માંડવડે પધારે અને પિયુનાં હાથમાં હાથ મૂકીને હસ્તમેળાપ થાય.
હસ્તમેળાપ થતાં જ દીકરી જાણે કળી મટી ફૂલ થઈ જાય અને પિયુ સંગ સ્વગૃહે પ્રયાણ કરે.
સાસરીમાં ફુલરૂપી પુત્રવધૂ બની સાસરું મહેકાવે.
લગ્ન કરી દીકરી પિયરનાં સંસ્કારો થકી સારૂં દિપાવે.આવી દીકરી પિયરથી દૂર છતાં હ્રદયથી પિયર સાથે જ હોય.
પ્રસંગોપાત જ દીકરીથી પિયર જવાય એવું નહીં પરંતુ ઈચ્છા થાય ત્યારે પિયર જઈ શકે એવાં સાસરિયાં હોવા જોઈએ.
દીકરી દૂર રહીને પણ પિયરનું ક્ષેમ કુશળ જ ઈચ્છે એટલે જ તો લગ્ન પછી ભીંતે કંકુનાં થાપા દઈ આશીર્વાદ રૂપી છાપ મૂકી જાય અને સંદેશો આપે કે હું ક્યારેય તમારાથી અળગી થતી નથી.હું તો હંમેશની તમારી સાથ.
વિભૂતિ દેસાઈ ઘાસવાલા બિલીમોરા.