ન્યૂઝ ઓફ ગાંધીનગર દૈનિક આયોજિત સાહિત્ય સરિતા ગ્રુપ મા આજેે
પાંચ ગદ્ય રચના પ્રસિદ્ધ કરવામાં આવી છે.
વિષય : સ્ત્રી . નારી ના નવલાં રૂપ
..સંપર્ક સૂત્રો….
www.janfariyadnews.com
Email: prdpraval42@gmail.com
What’s up calling No : 9824653073
તંત્રી/સંચાલક : પ્રદીપ રાવલ
મુખ્ય નિર્ણાયક : જયશ્રી પટેલ
યુ ટ્યુબ ચેનલ : janfariyadnews
ન્યૂઝ પોર્ટલ : janfariyanews
NOG SS :-0038
વિભાગ :- ગદ્ય
શીર્ષક :- સ્ત્રી
આઝાદ ભારતમાં આજે પણ ઘણી સ્ત્રીઓ ગુલામીની જંજીરોમાં જકડાયેલી છે.શહેરની અને ગામડાની ભણેલી સ્ત્રીઓ ને બાદ કરતાં આપણા દેશના અંતરિયાળ ગામડાઓમાં સ્ત્રી આજે પણ ગુલામી વેઠી રહી છે.
બાપ દીકરીને છોકરાવાળા જોડેથી પૈસા લઈને પરણાવે છે…જાણે વેચી દે છે. આખી જિંદગી એજ પૈસાના બોજ નીચે દીકરી દબાયેલી રહે છે.
ખેતરમાં અસહ્ય ગરમીમાં કામ કરતી ઘણી સ્ત્રીઓ આજે પણ ઘૂંઘટમાં રહે છે. ઘરમાં કોઈની સામે મન ખોલી બોલી શકતી નથી.એના શોખ એના સ્વપ્ન જેવું કંઈજ હોતું નથી.
આજે પણ જિંદગીને દાવ ઉપર લગાવી જિંદગી પેદા કરતી સ્ત્રીને પુત્ર ના હોય તે માટે જવાબદાર માનવામાં આવે છે.ને અનેક બાધાઓ અને અંશ્રધ્ધા વચ્ચે સ્ત્રીને ઝઝૂમવું
પડે છે.
ખરેખર જ્યારે સ્ત્રીની આવી દયનીય સ્થિતિ જોઈએ ત્યારે થાય કે ભગવાને કેટલી સહનશક્તિ સ્ત્રીને આપી છે.
બાપનું માન રાખવા એ સાસરીમાં પીડાય છે તો સાસરીનું માન રાખવા પોતાનું અસ્તિત્વ ભૂલી જાય છે.
સ્ત્રી મહાન છે,શક્તિસ્વરૂપા છે અને એટલેજ એને નારાયણી કહેવાય છે.
✍️શીલા પટેલ “આકાંક્ષા”
ગાંધીનગર.
***************************†**********
NOG SS NO : 0001
વિષય – સ્ત્રી. નારી શક્તિ,મહિલા વિભાગ – ગદ્ય.
શીર્ષક – સ્ત્રીના સ્વરૂપો.
સ્ત્રી ઈશ્વરનું શ્રેષ્ઠ સર્જન છે.સ્ત્રીનાં અનેક સ્વરૂપો છે.સ્ત્રીનું જીવન પણ રંગોની જેમ રંગીલું,મન મોહક,અને સંઘર્ષોથી ભરપુર હોય છે.જન્મ માતપિતાના સ્નેહનું પ્રતિબિંબ. પુત્રી બની પરિવારોનું જીવન રંગોથી ભરી દે છે.ધીમે ધીમે જવાબદારીનાં બંધનમાં બંધાઈ જાય છે.
બહેન બની, વીરાના ઓવારણાં લેતી રહે છે.પરિવારની ઈચ્છાથી સાસરે ગયેલી સ્ત્રી,પોતાનાને પારકા સમજી કઠોર થવા મથે છે.સ્ત્રીમાં અદ્ભૂત શક્તિનો સ્ત્રોત હોય છે. પારકાઓને પોતાના કરવા પોતાનું સર્વસ્વ,અર્પણ કરતાં અચકાતી નથી.પત્ની સ્વરૂપે પરિવારમાં પ્રેમનો વરસાદ વરસાવે છે. માતા સ્વરૂપે મમતા લૂંટાવી જાય છે.ઘર પરિવાજનોની સેવામાં માતા પિતાની ખબર પૂછતાં પણ ભૂલી જાય છે.
પોતાના સ્વપ્નો અધૂરા મૂકી,પરિવારના સ્વપ્નો સાકાર કરવા સતત પ્રયત્નશીલ રહે છે.ચહેરા ઉપર સ્મિત, દર્દ દિલમાં દબાવી,વિશાળ હ્રદય,કોમળ મન,સ્વને ભૂલી સ્વજનોને સમજતી રહે છે.પિતાના ઘરે હોય, ત્યારે પિતા,અને ભાઈના કહ્યાં પ્રમાણે જીવન જીવે. સાસરે આવ્યાં બાદ, પતિ,અને પછી પુત્રના કહ્યાં પ્રમાણે જીવન જીવતી રહે છે.પોતાનું શું ?
પોતાનામાં અખૂટ શકિત છે.પોતાના પણ સ્વપ્નો અધૂરા છે.બધુજ જાણવા છતાં,નિર્મળ,પાવન,શાંત,કોમળ,અતિ ચંચળ, હોવા છતાં મૌન ધારણ રહે છે.સ્નેહની સરવાણીમાં પોતાનાં દુઃખને વિસરી જાય છે. એ જ એની તાકાત છે.
‘સ્ત્રીના બે ચરણ,એક ‘સમતા’ બીજી મમતા.’
વંદન નારી શકિતને……
પ્રદીપ રાવલ (સંચાલક)
**”””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””*””***
NOG સાહિત્ય સરિતા (૧)
NOG SS No. 0076
વિષય :- સ્ત્રી
પ્રકાર :- ગદ્ય -લેખ
શીર્ષક :- *શું સ્ત્રી આઝાદ છે?*
પતિ-પત્ની, મિત્રો કે પછી સગા-સંબંધીઓ…
દરેકનાં દ્રષ્ટિકોણ એકસરખા નથી હોતાં. આજે હું મારાં અભિપ્રાય અહીં મૂકી રહી છું, શક્ય છે તમારા અભિપ્રાય કાંઈક જુદા હોય.
આજે મારો એક સવાલ છે, “શું મહિલાઓ સ્વતંત્ર છે?”. આનો જવાબ લગભગ દરેક પાસે છે, પણ પહેલા જ કીધું એમ દરેકનાં મંતવ્ય અલગ છે.
દેશમાં સ્ત્રી સશક્તિકરણનાં નામે સમયાંતરે બનાવવામાં આવેલ કાયદાઓની એક લાંબી યાદી બની શકે છે, પણ આ કાયદાઓ શું ખરેખર દરેક સ્ત્રી સુધી પહોંચ્યા છે?. શું દરેક સ્ત્રીને આની જાણકારી છે?
દરેક સ્ત્રીનાં મનમાં એક દબાયેલી ઈચ્છા તો હોય જ છે. તે શારીરિક પોષણ અને માનસિક વિકાસમાં સમાનતા ઈચ્છે છે, નિર્ભય બનીને મોડે સુધી રસ્તા પર ફરવા ઈચ્છે છે, પોતાની પસંદગીનાં કપડાં પહેરવા ઈચ્છે છે, પ્રિયપાત્ર સમક્ષ પ્રેમનાં એકરારની પહેલ કરવા ઈચ્છે છે. પણ રૂઢિચુસ્તતા અને સ્ત્રીની ગરિમાનાં નામે તેના પર લાદવામાં આવેલા કહેવાતા સમાજનાં બંધનો નીચે તે કચડાતી રહે છે.
લગ્ન કરવા કે ન કરવા?, કરવા તો કોની સાથે કરવા?, કેવા કપડાં પહેરવાં ?, કારકિર્દી ઘડવી કે પછી રસોડાની ચાર દીવાલમાં જ જિંદગી વિતાવવી?. આવી અનેક બાબતો નક્કી કરવાની આઝાદી સ્ત્રીને હોવી જોઈએ. ફરી એ જ સવાલ…”શું સ્ત્રી આઝાદ છે?”.
કાયદાકીય જોગવાઈ ભલે થઇ ગઈ હોય એક સ્ત્રીનાં અધિકાર વિશે, પણ કાગળમાં ઉતરેલી એ વાત અને વાસ્તવિકતા વચ્ચે કેટલું મોટું અંતર છે…!૦
આજે પણ સ્ત્રીનું ડગલે ને પગલે શોષણ થાય છે. પુરુષોનાં મનની કામલોલુપતાનાં કારણે, દહેજપ્રથા જેવા કુરિવાજોનાં કારણે, સમાજે રચેલા ખોખલા બંધનોનાં નામે…!
જો સ્ત્રીને આપણે આગળ આવવાની તક આપી હોત, તેના માન-સન્માનની રક્ષા કરી હોત તો આજે કેટલીય “નિર્ભયા” ખુશીથી જીવતી હોત, કેટલીય “લક્ષ્મી અગ્રવાલ” એસિડની તેજાબી જલનથી બચી ગઈ હોત અને કેટલીય “આયેશા”ને સાબરમતીમાં કુદતા પહેલા બચાવી શક્યા હોત. એક સ્ત્રી ત્યારે જ સશક્ત બનશે જયારે આપણે તેને સાથ આપશું, પૂરો સહકાર આપશું.
સ્ત્રી એક ફૂલ સમાન છે, એને અધવચ્ચે મસળવા કરતાં ચાલો એને સંપૂર્ણ ખીલવા દઈએ. આપણો જીવનબાગ મહેકી ઉઠશે.
પારૂલ ઠક્કર “યાદ”
ભાવનગર ✍🏻
****************************************
NOG SS NO.0031
વિભાગ -ગદ્ય
વિષય:-સ્ત્રી શક્તિ
પ્રકાર:- ટૂંકો લેખ
શીર્ષક:-સમાજને પડકાર
“હું” એટલે એક સ્ત્રી શું કહ્યું હું એક અબળા, જરાપણ નહીં.
હું નથી અબળા કે મારે પુરુષ સમોવડી પણ નથી બનવું! કારણ પુરુષથી તો હું ક્યાંય આગળ છું.કારણ હું મારામાંથી એક જીવ ઉત્પન્ન કરી શકું છું.હા તમે કહો છો તેમ પુરુષના સાથ વગર એ શક્ય નથી,પણ શું પુરુષ મારા જેટલી પીડા સહન કરી શકશે?
જ્યારે હું તો મારી કિશોરાવસ્થાથી જ એ પીડા હું હસતાં મોઢે સહુ છું.તમે લોકો એ દિવસોમાં મને અપવિત્ર ગણો છો,પણ હું તો એ દિવસોમાં મને પવિત્ર જ ગણું છું કેમકે એ દિવસો જ મને પૂરવાર કરે છે કે હું નવ સજૅન કરવા સક્ષમ છું.
મારામાં નવ સજૅન કરવાની શક્તિ છે તો હું અબળા કેવી રીતે કહેવાવ, શું આ દુનિયામાં મારા સિવાય કોઈ બાળકને જન્મ આપી શકે છે? કોઇ પુરુષ બાળકને પોતાનું દૂધ પિવડાવી શકે? જ્યારે હું આ બધું જ કરી શકું છું ,તો હું પુરુષ સમોવડી નહીં પણ તેનાથી તો અગ્રેસર છું.
હું નવદુર્ગા છું કેમકે હું ઘર, પરિવાર, ઓફિસ,બાળકોનુ ભણતર તેમની ઇતર પ્રવૃતિઓ, સામાજિક વ્યવહાર બહુ સારી રીતે સંભાળી શકુ છું હું ક્યારેય પોતાની જવાબદારી કે ફરજોથી થાકતી નથી, પછી તે પિયરપક્ષની હોય કે સાસરીપક્ષની.હું બન્ને ઘર ઉજાગર કરું છું.આટલું બધું હું સંભાળતી હોવ પછી તમે મને અબળા કઇ રીતે કહી શકો?
આ પૃથ્વી પરનું કોઇ પણ નવ સજૅન મારા વિના શક્ય જ નથી.ફૂલને પણ ખિલવા માટે મારી રજની જરૂર પડે છે.જો હું ન હોઉં તો વાતાવરણમાં ક્યારેય વસંત લહેરાય જ નહીં.
જુઓ જી આમાં હું તમને ક્યાં અબળા લાગી? હું તો રાજનીતિ અને રણનીતિ પણ સંભાળી શકું છું.
મને તો મારા સ્ત્રી હોવાનો ગર્વ છે.અને હું જ્યારે પણ માનવ અવતાર ધારણ કરું ત્યારે સ્ત્રી સ્વરૂપે જ ધરતી પર આવીશ આ મારું મારી જાતને વચન છે.
મેઘલ ઉપાધ્યાય ‘મેઘુ’
રાજકોટ
***********************†*************†**
NOG SS NO :- 0090
પ્રકાર: ગધ્ય
વિષય: સ્ત્રી
શીર્ષક: ફ્રીક્શન લઘુકથા/બલિદાન/
દીપક જગતાપ
………………………..
ફ્રીક્શન લઘુકથા
બલિદાન/દીપક જગતાપ
………………………..
મેં દરવાજો ખોલ્યો.
એ ત્યાં ઊભી હતી. હાથમાં એક કવર હતું. કવર મારા હાથમાં આપીને એ સડસડાટ ચાલી ગઈ. હું બે ઘડી કવર તરફ જોતો રહયો. કવર ફોડ્યુ. અંદર એક પત્ર હતો. તેમા એક જ લીટી લખી હતી.
વાંચીને હું દંગ રહીગયો.
એણે
મહિલા દિને પોતાના એકના એક વ્હાલ સોયા પુત્રને તેણીએ મારી પત્નીને સોંપ્યાનો પત્ર હતો. સંતાન વિહોણી મારી પત્નીને મા બનવાનો મને આનંદ હતો.આજે હું સાચા અર્થમાં બાપ બન્યો હતો.હું એ ત્યાગની મૂર્તિને મનોમન વંદન કરી રહયો હતો.
………………………..