ન્યૂઝ ઓફ ગાંધીનગર દૈનિક આયોજિત સાહિત્ય સરિતા ગ્રુપ મા આજે સભ્યો ની પાંચ ગદ્ય રચનાઓ પ્રસિદ્ધ કરવામાં આવી છે.સંપર્ક સૂત્રો…….
www.janfariyadnews.com
Email: prdpraval42@gmail.com
What’s up calling No : 9824653073
તંત્રી/સંચાલક : પ્રદીપ રાવલ
મુખ્ય નિર્ણાયક : જયશ્રી પટેલ
ગદ્ય
**NOG SS No..0019*
*વિભાગ…ગદ્ય**
*વિષય…પ્રકૃતિ,ટેવ*
*શીર્ષક…અધિકાર=================================*
” આખો દિવસ ઘરમાં શું કર્યા કરે છે?””
એકનું એક વાક્ય નિશાનાં કાનમાં ઘણની જેમ વાગતું. મા..બાપે પૈસા, બંગલો, જાહોજલાલી જોઈ વૈભવ સાથે પરણાવી દીધી.પોતે એમ.એસ.સી. પ્રથમ વર્ગમાં પાસ થયેલી,અને બધી જ રીતે હોશિયાર. સાસરિયાં માં બધાં શોખ પૂરા કરજે,, એમ કહી એકવીસમાં વર્ષે લગ્ન કરાવી દીધાં. લગ્નના પહેલાં જ દિવસે વૈભવનો તેજ મિજાજનો પરિચય થઈ ગયો. એ તો હરણીની માફક ધૃજી ગયેલી. વૈભવ પૈસામાં અને તમામ બૂરી આદતથી,ઘણી કુટેવોથી છકી ગયેલો હતો. પોતાનું નસીબ માની, માતા પિતાની આબરુનો વિચાર આવતા કશું બોલતી નહીં. સાસુ,સસરા, નણંદ બધાં જ ઘમંડી હતાં. એના આવ્યા પછી નોકરોને રજા આપી દીધી.ઘરનું તમામ કામ કરીને લોથપોથ થઈ જતી.જરા પણ ચૂક થાય તો શાબ્દિક પ્રહારનો વરસાદ વરસતો. બહાર કોઈને ખ્યાલ પણ ન આવે કે નિશાને આટલી પીડા હશે. હવે તો વૈભવ મારઝૂડ પણ કરી લેતો.
કયાં જવું? સામે બોલવાની તો હિંમત જ ન કરી શકતી. ગઇકાલે દારુના નશામાં વૈભવનો હાથ એને પેઢુનાં ભાગમાં વાગ્યો હોવાથી આજે ખૂબ વેદના થતી હતી.
કામકાજ કરી પથારીમાં પડી તો આજનું છાપું હાથમાં લીધું. એમાં નારીની વેદના કોલમ વાંચી તો જણાયું કે અદાલતે માનવ અધિકાર રૂપે સ્ત્રીને ઘણાં કાયદામાં ન્યાયની જોગવાઈ કરી છે. નિશાએ મક્કમ નિર્ણય કર્યો.. કે..બસ હવે બહુ થયું.. પોતાના ઉપસી આવેલાં પેટ પર હાથ રાખી એણે વકીલને માનવ અધિકારનો ઉપયોગ કરવા,ન્યાય ,હક્ક મેળવવા ફોન જોડ્યો. એ સમજી ગઈ કે વૈભવની પ્રકૃતિ સુધારી શકાય એવી નથી.પોતે પગભર થવા સક્ષમ હતી.
એણે છુટ્ટા થવાનો નિર્ણય કરી લીધો.
*કલ્પનાબેન* *ત્રિવેદી*
*સુરેન્દ્રનગર*
****************************************
NOG SS NO:0031
વિષય:-પ્રકૃતિ
વિભાગ:-ગદ્ય
પ્રકાર:-ટૂંકી વાતૉ
શીર્ષક:-મિલન
પ્રકૃતિનો એક નિયમ છે કે ધરતી અને આકાશનું એક થવું ક્યારેય પણ શક્ય જ નથી.એટલે જ તો ધરાને મનમાં સો ટકા ખાતરી હતી કે આજે પોતાને જોવા આવનાર ગગન સાથે એનું સગપણ નહીં જ થાય.
આમ તો ધરા ભણેલ ગણેલ હતી, ઘરનાં કામકાજ અને રસોઇમાં પણ હોંશિયાર હતી.પોતે શહેરની એક સારી શાળામાં શિક્ષિકા હતી.પરંતુ એક વર્ષ પહેલાં શાળાનાં વાર્ષિકોત્સવમાંથી તેને ઘરે પાછા
ફરતાં થોડુ મોડું થઈ ગયું એટલે તેણે ઘરે જવા માટે પોતાની સ્કૂટી મુખ્ય રસ્તા પર ન લેતા ઓછા વાહન વ્યવહાર વાળા બીજા રસ્તે લીધી જેથી ઘરે જલ્દી પહોંચી શકાય.પણ એ ભૂલી ગયેલ કે તે દિવસ બુધવાર હોવાથી ઔદ્યોગિક વિસ્તારમાંથી નીકળતો એ રસ્તો સાવ સૂમસામ હશે,અને બન્યું પણ એવું જ કે એની એકલતાનો લાભ એ વિસ્તારના બે બદમાશોએ લઇ લીધો.પરંતુ સમાજમાં બદનામીનાં ડરથી એ બદમાશો સામે પોલીસ ફરિયાદ કરવાની ધરાને તેના મમ્મી-પપ્પાએ ના પાડી.
અને જ્યારે ગગનનું માગું તેના માટે આવ્યું ત્યારે તેના મમ્મી-પપ્પાએ તેને સ્પષ્ટ કહી દીધું કે તેના ભૂતકાળની કંઈ ખબર કોઇને ન પડવી જોઈએ.પણ ધરાએ મનમાં નક્કી કરેલ કે જે પણ વ્યક્તિ મારો જીવનસાથી બનવાનો હશે તેને હું મારા ભૂતકાળની વાત તો કરીશ જ કારણ કેહું કોઈને અંધારામાં રાખવા
નથી માંગતી.અને એને એ પણ ખ્યાલ હતો કે સાચી વાત સાંભળ્યા પછી કોઈ તેનો હાથ પકડવા તૈયાર નહીં જ હોઇ.એટલે તેને ગગનની ના જ હશે તે વિચારી લીધું હતું.
એ સાંજે ગગન અને તેનો પરિવાર ધરાને ત્યાં આવ્યા ઔપચારિક વાતો ચીતો પછી ધરા અને ગગનને એકબીજાને થોડાં જાણી શકે તે માટે એકાંત આપવામાં
આવ્યું.પણ ગગન ધરાને કંઈ પૂછે, તે પહેલાં જ ધરાએ ગગનને કહ્યું ,’જુઓ હું તમને મારા જીવનની એક એવી વાત કહેવા માંગું છું જે સાંભળીને તમે મને નફરત જ કરશો પણ જે વ્યક્તિ મારા જીવન સાથી બનવા જઇ રહ્યા હોય તેનાથી મારે કંઈ નથી છુપાવવું”. ધરાએ પોતાની જોડે બની ગયેલા બનાવની વાત ગગનને કરી.
ધરાની આ નિખાલસતા ગગનના હ્રદયને એટલી સ્પર્શી ગઇને કે ક્યારેય પણ એક ન બની શકતા ધરા અને ગગનનું મિલન થઇ ગયું.
મેઘલ કિશોરભાઇ ઉપાધ્યાય ‘મેઘુ’ રાજકોટ
***†**********,********************†*****
NGO SS No.0007
વિષય : પ્રશંસા
શીર્ષક : નશો
વિભાગ : ગદ્ય
પ્રકાર : મા.ફી.વાર્તા
પ્રશંસા કોને વ્હાલી ન હોય. નાનાં બાળકથી લઈને જીવનનાં છેલ્લાં પડાવ પર પહોંચેલ દરેક વ્યક્તિને પ્રશંસા અતિપ્રિય હોય છે.એવી જ એક પ્રશંસાની ઘેલી નામે સંતોક રૂપરૂપનો અંબાર.નાનપણથી જ બધાનાં આકર્ષણનું કેન્દ્ર રહી હતી. એ કારણે સંતોકને ડગલેને પગલે પોતાના રૂપની પ્રશંસા સાંભળવાની ટેવ જ પડી ગઈ હતી.જેમ જેમ મોટી થતી ગઈ એની આ ટેવ એના માટે જાણે નશો બની ગઈ હતી. એ નશાના મદમાં એણે ગામનો ઉતાર કહેવાય એવા જીવણ સાથે ક્યારે ખોટું પગલું ભરી લીધું એનું એને ભાન જ ન રહ્યું, અને જયારે સભાનતા આવી ત્યારે એ એક એવાં સ્થાને પહોંચી ગઈ જ્યાં લોકો દામ તો રૂપ જોઈને જ લગાવતાં.પરંતુ એ દામ મેળવવા સંતોકે રોજ કંઈ કેટલાયને ખુશ કરવા પડતાં.©️
લેખિકા : આરતી મરચંટ
મુંબઈ : કાંદિવલી.
*****************************************
NOG.SS.NO..73
વિષય.. પ્રાણ,પ્રકૃતી, ટેવ,કુટેવ,અને પ્રશંશા.
શીર્ષક..પ્રકૃતિ.
પ્રકૃતિ એટલે ઈશ્વર તરફથી મનુષ્યને માણવા
મળેલી અમૂલ્યભેટ,નદીઓ,પહાડો,
સમુંદર, ઝરણાં,જંગલો,એમાં જીવ સૃષ્ટિ એટલે પશુ પંખીઓનો કલરવ આ બધું આપણને ઈશ્વરે વિનામૂલ્યે આપ્યું છે. જંગલોમાં મળતી જડી બુટ્ટી જેનાથી પહેલાંના જમાનામાં માનવ શરીરનાં રોગો મટાડતા, માનવ પણ કુદરતનું સર્જનને કુદરતી ઉપચારથી કુદરતી રીતે રોગોનું નિરાકરણ થતું,પ્રકૃતિનાં ખોળે ખોબે ખોબે ભરેલું, ઔષધ આજે પણ પ્રકૃતિ ચિકિત્સામાં કામ લાગે છે,બસ જરૂર છે તો આપણો નજરીયો બદલવાની,આધુનિકતામાં ખોવાયેલો માનવી જો જરાક પાછું વળીને જોશે તો,કુદરત જરૂર આપણા પર મહેતબાન થશે,ધરતી પણ મા છે, કેટલું સહન કરશે,એક દિવસ એનો અંત આવે એ પહેલાં જો માનવ સમજી જાય તો મા કદાચ માફ કરે,,પ્રભુ સદબુદ્ધિ આપજો,આ માનવ જગતને,એની ખરાબ નુકશાન કરતા ટેવો કુટેવોમાંથી બહાર આવી કુદરતને માણે, પ્રકૃતિને બચાવે ને આનંદલે .
નયના પટેલ..
વડોદરા.
******************************************
NOG SS No : 0052
વિષય : પ્રશંસા
શીર્ષક : *પ્રશંસા ટેવ કે કુટેવ*
પ્રકાર : ગદ્ય
પ્રશંસા ,શબ્દ ને ટેવ સમજવી કે કુટેવ ?
પ્રશંસા કોઈ કામ સારાં કર્યાની પણ હોય શકે અથવા તો માખણ લગાડીને પોતાનું કામ કરાવી લેવાની એક ટેવ કે રીત ,જુઠ્ઠી પ્રશંસાનો ભાગ હોય શકે છે.
આમ તો તેવું કામ ,જે અશક્ય દેખાતું હોય ,જેની અપેક્ષા જ ન હોય તેમ છતાં તે પ્રકારનું કાર્ય શકય કરી બતાવવું કે કરી દેખાડવું , તેવાં સમયે ,તે કામને બિરદાવવાં માટે પ્રશંસા શબ્દ વાપરવો ઉચિત છે.
જુઠ્ઠી પ્રશંસા હાલનાં વ્યવહારમાં એટલી ઉપયોગ થવાં લાગી છે કે પૂછો જ નહી ,પણ પોતાનાં અંગત સ્વાર્થ માટે કરવામાં આવતી પ્રશંસા ટૂંકા સમય માટે જ હોય છે ,જેવું કામ પાર પડયું નથી કે તે પ્રશંસા અર્થ વિહિન, નક્કામી સાબિત થાય છે. વ્યાપારમાં, વ્યવહારું જીવનમાં આપણે આ જુઠ્ઠી પ્રશંસાનો ભરપૂર ઉપયોગ કરતાં પણ આવ્યા છીએ અને જોતાં પણ.
પ્રશંસા એક ટેવ હોવી જોઈએ પણ તેનાંથી તદ્દન વિપરીત જુઠ્ઠી પ્રશંસા હાલ એક કુટેવ બની ચૂકી છે.અમુક વાર તો સંબંધો, જુઠ્ઠી પ્રશંસા પર જ ટકે છે,જો પ્રશંસા ન કરવામાં આવે તો , સંબંધોમાં કડવાશ નામનું ઝેર ફરતાં પણ જોયાના અનુભવ થતાં તમે જોયાં હશે.
સંજય તરબદા “સાંજ”