ન્યૂઝ ઓફ ગાંધીનગર દૈનિક આયોજિત સાહિત્ય સરિતા ગ્રુપ મેમ્બરો ની પદ્ય.ગદ્ય રચનાઓ પ્રસિદ્ધ કરવામાં આવી છે.અખબાર તેમજ સાહિત્ય સરીતા ને લગતી માહિતી માટે સંપર્ક કરો:
Email : prdpraval42@gmail.com
What’s up calling: 9824653073
NOG SS NO : 0091
પ્રકાર: પદ્ય
શીર્ષક: ઊડી ઊડી રે પતંગ
ઊડી ઊડી પતંગ મારી ઊડી રે,
ઊંચે ગગનમાં ઊડી રે.ઊડી ઊડી પતંગ મારી ઊડી રે.
સોનેરી પતંગમાં રૂપેરી તારલો,
મજબૂત કમાનને દોરો રંગીલો,
સાથે ફરિયાદોની પૂંછડી રે.ઊડી ઊડી….
હળવે હાથે ઢીલ હું દેતી,
વારે વારે યાદ કરાવતી,
જાજે પ્રભુની પાસે રે.ઊડી ઊડી….
પ્રભુનાં હાથમાં ચીઠ્ઠી તું આપજે,
ફરિયાદો મારી વાંચી સંભળાવજે
સાથે પ્રભુને લાવજે રે.ઊડી ઊડી…
મગજ દીધું તે શોધખોળ કરવાં,
દલડું દીધું તે પ્રેમભાવ કરવાં,
ઇર્ષા શું કામ ખોટી દીધી રે.ઊડી ઊડી.. પરિવાર દીધો તે સંપીને રહેવા,
મિત્રો સંબંધી સહભાગી થવા,
દુશ્મની શું કામ એમાં નાંખી રે.ઊડી ઊડી… પાપી પેટને ભરવાં અમારે,
નિતનવા કરવા કીમિયા અમારે,
ગરીબી શું કામે આપી રે.ઊડી ઊડી.. દુનિયાની દોરી હાથમાં છે તારી,
દુર્ગુણોની વેલી શું કામ બનાવી?
બહાનાં ખોટાં છોડી દે.ઊડી ઊડી.. સમતુલાનો નિયમ કરીને,
સરખે ભાગે સૌને આપીને,
સુખ દુઃખ સરખાં વહેંચી દે.ઊડી ઊડી.. એકવાર અહીં આવીને જોજે,
હાલત અમારી નજરે નિહાળજે,
ભૂલો તારી તું જાણજે રે.ઊડી ઊડી..
ભૂલો તારી ઠોપતો માણસ પર,
ન હોત દુર્ગુણો માનવ મન પર,
સ્વર્ગથી સુંદર ધરતી રે.ઊડી ઊડી..
નામ: જિજ્ઞાસા યુ જોષી
ઉપનામ: શુક
ગામ: અમદાવાદ
****************************** **********
NOG SS No :.0020
વિભાગ: કવિતા.
લેખિકા: ભાવના.’ વલસાડી વાદળ.’
શીર્ષક: ચાલ પતંગ બની જઈએ.
કવિતા:
ચાલ પતંગ બની જઈએ
ઊંચા આકાશે ઊડી જઈએ
લાલ પીળો ને વળી લીલો
ગમતાં રંગે રંગાઈ જઈએ
સંબંધની ફીરકીને સ્નેહનો દોરો
એકમેકમાં ચાલ ગૂંથાઈ જઈએ
તારા સહારે હું ને મારા સહારે તું
ચાલ આકાશને આંબી જઈએ
લૂંટી લો ને કાયપો છેના નાદમાં
અલ્લડ મદમસ્ત બની જઈએ
ચાલ પતંગ બની જઈએ
ઊંચા આકાશે ઊડી જઈએ.
****************************** *****
NGO SS No : 0015
વિભાગ:- કવિતા
શીર્ષક:- સમજનું ગાણું
જીવનને પતંગમાં છે કેટલું સરખાપણું.
પણ બહું ઓછાને છે આ સમજાણું.
ઢીલ મૂકી છે જેને તેમનું ચગતું રહ્યું,
ખેંચ કરી તેમનું જીવન આખું કપાણું.
બાંધ્યું પૂછડું જેને તે સ્થિર થઈ શક્યા,
ટીચકું મારામારીને ખોટેખોટું સાવ થકાણું
ગૂંચ ઉકેલાણી છે સમજદારીનાં સરનામે,
ખેંચાખેંચીમાં કોકડું આ આખેઆખું ગૂંચાણું.
પ્રભુના વિશ્વાકાશે રોજ ઉત્તરાયણ થાય છે,
ગાયા કરતો ‘ઘાયલ મેઘ’ આ સમજનું ગાણું.
મેહુલ ત્રિવેદી
(ઘાયલ મેઘ)
ખેરાળી
****************************** ********
NOG SS No : 0048
વિભાગ – પદ્ય
શબ્દ – ઉત્તરાયણ
*શીર્ષક – ઉત્તરાયણ*
આકાશી ચાદરની છે આજ વાત અનોખી,
રંગબેરંગી પતંગો ને ભાત નોંખી નોંખી.
અગાશીએ જામી છે માનવોની મહેફિલ,
જો જો, વિહંગગણ માટે ન બની જાય કાતિલ.
દોરી સંગ ભરે આકાશી ઊડાન પતંગ,
શીખવે જીવનમાં સંગાથનો છે ઉમંગ.
તલ, સિંગ સાથે ગોળની મીઠાશ,
સંબંધોમાં લાવે અનેરી સુવાસ.
રાત પડે તુક્કલનો ઝળહળાટ,
અંધકારમાં પ્રકાશનો સળવળાટ.
નવા વર્ષને આપું પ્રીતથી આવકાર,
આવ્યો છે ઉત્તરાયણનો તહેવાર.
પ્રકૃતિ ‘પ્રીત’
****************************** **********
NOG SS No – 0068
વિભાગ – પદ્ય
શબ્દ – પ્રેમભાવ
શીર્ષક – પૂછવા ઇચ્છું છું!
એટલું હું તારાથી સદા પ્રેમભાવ ઇચ્છું છું,
કેમ છે તું? દરરોજ પૂછવા ઇચ્છું છું!
હું મજામાં છું એવો જવાબ ઇચ્છું છું,
એટલી વાત કરી તબિયત પૂછવા ઇચ્છું છું!
તું દરરોજ સ્વપ્નમાં મળે એટલું ઇચ્છું છું,
પ્રેમભાવ એટલો પાક્કો થશે? પૂછવા ઇચ્છું છું!
આ કોરા કાગળમાં તને લખવા ઇચ્છું છું,
તું મારા શબ્દો બનીશ? પૂછવા ઇચ્છું છું!
એક પ્રેમભાવભર્યો તને પત્ર લખવાં ઇચ્છું છું,
પત્રનો જવાબ જરૂર આપીશ? પૂછવા ઇચ્છું છું!
મારી કલ્પનાઓમાં દરરોજ તને ઝંખવા ઇચ્છું છું,
મળવા આવીશ તું મને? પૂછવા ઇચ્છું છું!
જામનો નહિ તારા પ્રેમભાવનો નશો ઇચ્છું છું,
સાત જન્મનો સાથી બનીશ? પૂછવા ઇચ્છું છું!
✍ નાથબાવા ચાંદની સોમનાથ “ચાંદ”
– માંડવી કચ્છ
****************************** **********
NOG SS NO -0031
વિભાગ-ગદ્ય
પ્રકાર-ટૂંકી વાર્તા
વિષય-સગાઈ
શીર્ષક-પરિણામ
સાંઈઠ વર્ષના વંદનાબેન વહુનાં કકળાટથી ત્રાસી
ગયા હતાં.આજથી પાંચ વર્ષ પહેલાં દિકરાને કેટલી હોંશથી પરણાવ્યો હતો.વંદનાબેનનાં પતિ તો તેમનો દિકરો પાંચ વર્ષનો હતો ત્યારે જ એક ગંભીર બિમારી માં અનંતવાટે ચાલ્યા ગયેલ.
વંદનાબેને શિક્ષિકાની નોકરી કરી દિકરાને મોટો કર્યો હતો.એને પરણાવ્યા પછી એમને
હતું કે હવે તે આનંદથી દિકરા વહુ સાથે રહેશે.વંદનાબેન તો ક્યારેય પણ વહુ દિકરાના જીવનમાં
માથું ન મારતાં.વહુને પણ બધી બાબતોની છૂટ હતી પણ ગમે તેટલું સારી રીતે રાખવા છતાં વહુનાં અસંતોષી અને આકરા સ્વભાવને લીધે પાણીમાંથી પોરાં કાઢતી.એમાં પણ જો કદાચ ક્યારેક વંદનાબેનથી
હા કે ના બોલાઈ ગયું ત્યાં તો મહાભારત કરી નાંખે.
ઘણીવાર વંદનાબેને વૃધ્ધાશ્રમમાં જતાં રહેવાનો વિચાર કરતાં .પણ જો એમ કરે તો દિકરા વહુનું સમાજમાં નામ ખરાબ થાય એમ વિચારી વૃધ્ધાશ્રમમાં જવાનું માંડી વાળતાં.
એક દિવસ એ બેઠાં હતાં ત્યારે તેમણે એક વિચાર કર્યો અને એમ જ કરવાનું નક્કી કર્યું.પછી તો જ્યારે પણ વહુ કંઈ આડું અવળું બોલવાનું શરૂ કરે ત્યારે વંદનાબેન પોતાનાં રૂમમાં કલમ ને કાગળ લઈ લખવા બેસી જતાં, જેથી વહુનાં બોલાયેલા શબ્દો
સાંભળી તેમને જીવ ના બાળવો પડે.
આજે બે વર્ષ પહેલાં વંદનાબેને કલમ
સાથે કરેલી સગાઈનું એ પરિણામ આવ્યું કે એમની કલમે લખાયેલ નવલકથાની ત્રીજી આવૃત્તિ પ્રકાશિત
થવા જઈ રહી હતી.
મેઘલ કિશોરભાઇ ઉપાધ્યાય’મેઘુ’રાજકોટ
***************†************** ************
NOG SS No / 0054
વિભાગ – ગદ્ય
વિષય – ટૂંકમાં લેખ [મારી સમજણ અનુસાર]
શીર્ષક : સગપણ
*સગપણ* બોલતાં જ ભાવ વ્યકત થઈ જાય છે નહીં..!
*લગ્ન નહીં પણ લગ્ન જેવા બંધનમાં બાંધવાની શરૂઆત એટલે સગપણ*..
માટે જ તો, લગ્ન નક્કી કરતાં પહેલાં સગપણ નક્કી કરાય છે. જેમાં લગ્ન કરતાં પહેલાં સગપણ અને લગ્ન વચ્ચે એક સમયગાળો રાખવામાં આવતો હોય છે. જેમાં બે બનનાર વ્યક્તિ કે જેઓ જીવનસાથી બનવા જઈ રહ્યાં છે, તો તેઓ એકબીજાને સારી રીતે ઓળખે, સારી રીતે એકબીજાને અને થનાર પરિવારને સમજે. એ લોકોને એકબીજાંને સમજવાની તક મળે.. પરિવારનાં સદસ્યોનો સ્વભાવ.. રીતરિવાજ ઓળખાય…. જેથી લગ્ન બાદ થનાર જીવનસાથી સરળતાથી એકમેક સાથે પોતાની જિંદગી પસાર કરી શકે. પહેલાં અજાણ બનેલ વ્યક્તિ તેઓ, સગપણ બાંધ્યા પછી એકબીજાંની પ્રિય બની જતી હોય છે. સગપણ બાંધવા માટે પ્રેમરૂપે એકમેકના હાથમાં વીંટી પહેરાવી, હ્રદય સાથે તેઓ જોડાયેલ છે એ ભાવ વ્યક્ત કરાવતો હોય છે..
*સગપણ બાંધવાનું મુખ્ય હેતુ એટલે
એકમેકને સરળતાથી ઓળખવાનો સમયગાળો *
સપના શાહ
ગોધરા
****************************** **********
ન્યુઝ ઓફ ગાંધીનગર
સાહિત્ય સરિતા – ૧
NG0052
શિર્ષક : “જીવનમાં તહેવારોનું મહત્વ”
વિભાગ : ગદ્ય
તહેવારોને ઉજવવામાં આનંદ છે તેવો આનંદ કયાંય પ્રાપ્ત થતો નથી.હિન્દુ સંસ્કૃતિની વાત જ નોખી છે.અવારનવાર આવતાં તહેવારો અને તે માટે કરવામાં આવતી ખરીદી અને તેની રીત આપણે જોતાં આવ્યા છીએ.પણ એટલું તો ચોક્કસ કહી શકાય શું તહેવાર વિનાં જીવનની કલ્પના કરવી શકય છે ખરી ? જો જીવનમાં તહેવારોનું કોઈ સ્થાન જ ન હોત તો ? જિંદગી બેરંગ હોત ,ખરું ને.
ચાલી આવતી રોજીદી જિંદગી ફીકી લાગત સાચું ને? તહેવાર છે તો જ જીવન જીવવાની મોજ છે.દરેક તહેવાર નવું શિખવી જાય છે.
માની લો કે..રસોઈ જોઈએ તેવી ટેસ્ટી ન બની હોય તો તેમાં સ્વાદ અનુસાર મીઠું, મસાલો, ગળપણ નાખી તેને આપણે ચટપટી બનાવતાં હોય છે.તહેવારો પણ સાવ ફીક્કી બની ગયેલી જિંદગીને ચટપટી,માણવાલાયક, જીવવાલાયક બનાવવાં માટે જ તો છે.તહેવારની વાત નીકળી છે તો ઉત્તરાયણ જ ઉદાહરણ તરીકે લઈ લ્યો.ઉત્તરાયણ પર્વ આપણે કેવી રીતે ઉજવતાં હતાં તે તો સહુ કોઈ સારી રીતે જાણે છે.આગલી રાતે કન્ના બાંધવાની ,સવાર ક્યારે પડે તેની વાટ જોવામાં ઉંઘ પણ ન આવતી.વહેલાં ઊઠી નાહી ધોઈ કેવાં અગાસી પર ચઢી જતાં. ઉત્તરાયણને ખાલી તહેવાર તરીકે ન જોતાં તેને જીવન સાથે જોડી દઈએ તો…ખબર છે તમને,દોરામાં પડતી ગૂંચ ઉકેલવામાં આપણે ન જાણે કેટલો સમય કાઢી નાખતાં,છતાં તે ગૂંચ ઉકેલવામાં આપણે જરાય કંટાળો કે આળસ કરી હોય તેવું બન્યું નહીં હોય ,સાચું ને.
તે પરથી ચોક્કસ કહી શકાય કે સંબંધોમા પડેલી ગૂંચને કાઢવા આપણે જો સમય આપીએ તો…સંબંધોમાં પડેલી આંટીઘૂંટી જરૂરથી ઉકેલી શકાય.
યાદ હોય તો ,ઘણી કોશિશ કરવાં છતાં પતંગ ચગતો નહીં, તો શું આપણે હાર સ્વીકારી બેસી જતાં ખરાં?ના ક્યારેય નહીં, બલ્કે વધુ પ્રયાસ કરવાની ઉત્કંઠા જાગતી ,પતંગ જ્યાં સુધી ઊંચાઈ સર કરવા લાગે નહીં ત્યાં સુધી પુરુષાર્થ કર્યે જ જતાં હતાં.જિંદગીને આમ જ જીવવા જઈએ તો…કયારેક આપણે હતાશા તરફ ગરકાવ થશું નહી ,જીવન આખરે છે શું ?અંત સુધી પ્રયત્નો કરતાં રહી નવું નવું શીખવાની એક દોડ જ તો છે.
સંજય તરબદા “સાંજ”✍🏻
વડોદરા
****************************** **********
NOG SS No 005
વિભાગ : ગદ્ય
વિષય: ઉત્તરાયણ
*એષણા*
“આ કેવું શાક બનાવ્યું છે?” જમતાં ટેબલ પર દાદીનો ઠપકો સાંભળ્યા પછી મમ્મીને ચૂપચાપ ઊભેલી જોઈ જુહીને ન ગમ્યું.
‘મમ્મીએ કેવું સરસ બટાટાનું શાક બનાવ્યું છે. મેં કહ્યું એવું જ. મને ભાવે એવું બનાવ્યું એટલે મમ્મીને સાંભળવું પડ્યું.’ દાદી પરનો ગુસ્સો તેણે રૂમમાં જઈને જોરથી બારણું બંધ કરીને ઉતારી દીધો.
અત્યાર સુધી ચાલતા ઓનલાઇન ક્લાસની જગ્યાએ બે દિવસ પછી દસમા ધોરણનાં ક્લાસ સ્કૂલમાં શરૂ થઈ જવાના છે એ જાણીને તે સ્કૂલબેગ તૈયાર કરવામાં જોતરાઈ ગઈ.
‘પોતે તો સ્કૂલે નીકળી જાય છે પણ મમ્મીને કેટલું કામ હોય છે, તે આટલાં દિવસો ઘરે રહ્યાં પછી જાણ્યું.’ જુહી હોમવર્કની નોટબુક અલગ કરતાંકરતાં વિચારતી હતી ત્યાં જ આગળનાં રૂમમાં જોરથી કંઈક પડવાનો અવાજ આવ્યો. તે દોડતી આગળના રૂમમાં આવી ગઈ. જોયું તો તેના તોફાની બારકસ નાના ભાઈ મોન્ટુએ કિંમતી ફ્લાવરવાઝ તોડી નાખ્યો હતો. મોન્ટુ તો કંઈ જ થયું ન હોય એમ વેરવિખેર થયેલા કાચને જોઈને નાચતો હતો. મમ્મી કાચ ભેગાં કરતાં ઠપકો આપતી હતી પણ મોન્ટુ પર તેની કોઈ અસર ન થઈ.
રોજ પાંચ વાગ્યા પછી આવતા પપ્પા તે દિવસે વહેલા આવી ગયાં.પપ્પાની ગાડીનો હોર્ન સાંભળી મોન્ટુ તો દાદીનાં રૂમમાં સંતાઈ ગયો. રૂમમાં પ્રવેશતાં જ પોતાના પ્રિય ફ્લાવરવાઝની દશા જોઈ પપ્પા બરાડી ઉઠ્યા, “આ કોણે કર્યું?”
પપ્પાનો અવાજ સાંભળી કાચ ભેગાં કરતી મમ્મીનાં હાથ અટકી ગયાં. પપ્પાના ગુસ્સાથી પરિચિત મમ્મી પાણી લેવા દોડી ગઈ.
“એ તો મારાથી બરાબર મૂકાયો ન હતો. એટલે ભઈલુનો હાથ લાગતાં જ પડી ગયો.” મમ્મીની વાત સાંભળી જુહીને પાછો ગુસ્સો આવી ગયો. ‘ભઈલુને ચેતવવા છતાં એ ત્યાં જ બોલ રમે છે, એનો દોષ મમ્મી પોતાના માથે કેમ લે છે?’
પછી પપ્પા ઘણું વઢ્યા મમ્મીને. પપ્પાના આ વર્તનથી જુહી અકળાઈ ઉઠી.
તે સીધી મમ્મી પાસે રસોડામાં પહોંચી ગઈ.
“શું કરે છે મમ્મી?”
“કાલે ઉત્તરાયણ છે એટલે તલના લાડવા બનાવું છું.”
જુહીએ મમ્મીની પાંપણ પર ભીનાશ અનુભવી. વાતાવરણ હળવું બનાવવા તે ત્યાં જ ઉભી રહી.
“આ ગોળને કેમ ગરમ કરે છે?”
“બધાંને ભેળાં રાખવા માટે.” મમ્મી ચોંકી. શું યાદ આવ્યું કે આગળ ઉમેર્યું, “એ પીગળે તો જ ગોળ લાડવો વળે ને!”
જુહી સાવ નાની ન હતી કે મમ્મીની વાત સમજી ન શકે! મમ્મી પર વ્હાલ ઉભરાયું. થોડીવાર મમ્મીને જોતી એમ જ ઉભી રહી.
થાળીમાંથી પહેલો તલનો લાડવો લઈ જુહીએ મમ્મીનાં મોંમાં ઠોસી દીધો, “મમ્મી, હેપ્પી ઉત્તરાયણ. લવ યુ.” ભેટી પડી.
પોતાની છબીમાં એષણાનો સાક્ષાત્કાર જોઈ લાડવામાં ગોળનો મીઠડો સ્વાદ માણતાં મમ્મી હરખાઈ ઉઠી.
વંદના વાણી
****************************** ********
NOG SS No : 055
વિભાગ : ગદ્ય
વિષય : સગપણ
શીર્ષક:” લોહીનો રંગ લાલ “
ઇમરાન અને ઇશાંત જીગરજાન દોસ્ત..સ્કૂલમાં પણ સાથે જ અને સોસાયટીમાં પણ સાથે જ…નવ વર્ષનાં આ બેય ગોઠિયા જાણે જનમ – જનમથી ઓળખાણ હોય એમ કદી ક્યાંય છૂટાં જ ન પડે , ઈદ હોય ત્યારે ઇશાંત સવૈયા ખાવા પહોંચી ગયો હોય તો દિવાળીમાં ઇમરાન સૌથી વધુ ફટાકડા ફોડે…
બંનેની મમ્મી એકબીજાંની કટ્ટર દુશ્મન…કારણ ? કારણ ધર્મ, બંને પોતપોતાના ધર્મને ચુસ્ત રીતે માને,નિયમો પાળે અને ” મારો ધર્મ જ શ્રેષ્ઠ ” એવો દુરાગ્રહ…..
એવામાં ઉત્તરાયણ આવી , બંને ભેરુ અગાશીમાં ચડ્યાં.પતંગમાં વધારે રંગો હતાં કે તેમના સપનાંમાં… એ કહેવું મુશ્કેલ એટલાં અરમાનો લઈ બંને ધાબે ચડ્યાં..
પતંગ ચગાવવામાં મશગૂલ ઇશાંત અચાનક જ ધાબેથી પડ્યો, પથરો વાગે ને માટલું ફૂટે એમ માથું ફૂટી ગયું..દડ દડ લોહીની ધાર .
I.C.U. ની બહાર આખો પરિવાર ચિંતાતુર….કોઈના ચહેરા પર જરાય નૂર નહીં, ડોકટરે લોહી ચડાવવા કહ્યું હતું અને ઈશાંતનું બ્લડ ગ્રુપ ક્યાંય મેચ જ નહોતું થતું, આજે સવાલ જીવન મરણનો હતો…પણ લોહી ક્યાંથી કાઢવું?
અચાનક જ ઇમરાન તેનાં અબ્બુ અમ્મી સાથે પોતાનાં મિત્રને જોવા આવ્યા..ખબર નહિં કેમ પણ તેને જોતાં જ ઇશાંતની મમ્મીનાં આંખમાંથી આંસુની ધારા વહેવા લાગી.
પરિસ્થિતિ પામી ગયેલ કોઠાસૂઝથી એ દંપતિએ તત્કાળ એક નિર્ણય કર્યો કે ઇશાંત ને લોહી ઇમરાનની અમ્મી આપશે કારણકે તે સરખું જ બ્લડ ગ્રુપ ધરાવે છે. તાત્કાલિક બધી પ્રક્રિયા હાથ ધરાઈ અને ઇશાંતનો જીવ બચાવી લેવામાં આવ્યો.
ઇશાંત હવે સાજો થઈ રહ્યો હતો, તે હવે એક નહીં બે મા નો દીકરો થયો ….
સામા વર્ષે ફરી ઉત્તરાયણ આવી , તેની મમ્મીઅએ બંને દોસ્તોને નીચે ફળિયામાં જ પતંગ ચગાવવા સમજાવ્યાં અને કહ્યું , ” બેટા…પતંગ ભલે રંગબેરંગી હોય પણ લોહીનો રંગ લાલ જ છે… આજથી હવે મારાં પણ બે લાલ છે.”.
શ્રદ્ધા ભટ્ટ
વાપી
૧૭/૦૧/૨૦૨૧