*N. G. No. — 0032**પ્રકાર — કવિતા –અછાંદસ– પદ્ય**શીર્ષક — *ગુલાબ*
શબ્દો વેરાયા ફૂલ *ગુલાબ* માં, પાંખડીએ પાંખડીએ શબ્દો ચૂંટાય.
ડાળીએ ડાળીએ અસહ્ય કંટક,સહન કરે એ પતંગિયા અને ભમરા.
કળી કળી લહેરાય લહેરખીમાં,ખુશ્બુ ફેલાય વન વન મહી.
ગૂન ગૂન કરતો ભમરો ભમેપતંગિયાં કરે પમરાટ…..
મહેકું છું હું તારા માટેજ,ગુલાબી *ગુલાબ* છે તું.
હું તો એની સુવાસજ છું સવાર સાંજ હું મહેકું
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
*મીના માંગરોલીયા*
*અમદાવાદ* 23/9/2020
*************************************”**
NG NO :0015
*વિષય:- દીકરી**પ્રકાર:- ગીત**ઢાળ:- (સાયબો રે ગોવાળિયો મારો..)*
દીકરી સૌની લાડકી રે હા દીકરી સૌની લાડકીવ્હાલની વ્હાલી વેલડી જોને આંગણે મારા શોભતી
દીકરી મીઠી મોરલી રે હા દીકરી મીઠી મોરલીટાઢક થાતી હ્રદયે એવી મીઠડી વાણી બોલતી.
દીકરી સુખની છાયડી રે હા દીકરી સુખની છાયડીપારકી કે’વાતી છતા એ તો દુઃખમાં સૌના દોડતી.
દીકરી ઘરની શાયબી રે હા દીકરી ઘરની શાયબીહેતની હેલી પ્રેમની સાથે બારણે ઘરના લાવતી.
દીકરી ટાળે દુખડા રે હા દીકરી ટાળે દુખડા,અંતને ટાણે દોટ મૂકીને બાપની વારે આવતી.
મેહુલ ત્રિવેદી ખેરાળી
**********************************”*”*”** *
NG-0011*…*વિષય- દીકરી**પ્રકાર* :- મૌલિક રચના*નામ* :- પંચાલ મનોજકુમાર રમણલાલ
દીકરી બનીને અવતરવા દે મુજને,પા પા પગલીથી આંગણું દિપાવવા દે.
દીકરી છું એટલે અળખામણી છું મા? જન્મતાં પહેલા એક પળ જીવવા દે.
તમારા ઘડપણની લાકડી મને બનવા દે,મમતા ને પ્રેમના સહારે મને આવવા દે.
ઘરની શાંતિ બની વહાલ કરીશ તમને,તારા ઘરની તુલસીનો ક્યારો બનવા દે.
આંસુ લુછીશ સુખનો વાયરો બનીને,દુઃખ તારું વહોરી લઈ હેત પામવા દે.
દુનિયામાં આવીને માગણી નહીં કરું,પારકી છું ઘડીભર પોતાની થાવા દે.
✍️ ‘મન’ ©️ મનોજકુમાર પંચાલ….પાલનપુર
***************************************
NG NO:0036….વિષય : દીકરીવિભાગ: પદ્ય……*દીકરી*
લીલી કુંજારે લતા પરિવારની આન આત્મજા,હાસ્ય છે પવિત્ર તુલસીદલનું પાન આત્મજા.
દીકરી નામનાં પુષ્પથી જીવનબાગ મહેંકાય,ટહુકો મધુર મધુર ગુંજે મીઠું ગાન આત્મજા.
નાજુક પગલાંની આહટ પાલવડે મેં વીંટી,મેઘધનુષી રંગે કુદરતનું વરદાન આત્મજા.
બની છે હૈયાનો હાર અને હૈયાતીનું સરનામું,અદ્કેરાં સન્માને તાજગીભર્યું નામ આત્મજા.
હેતે હેલી,પ્રેમનું ઝરણું,વ્હાલની વર્ષા વરસે,ઈશ્વરી જ્યોત પ્રગટી પામી માન આત્મજા.
સ્વર્ગ બને રુડું સાસરિયું આશીષ છે અપાર,પ્રેમની થાપણ કરશે મોંઘેરા પ્રસ્થાન આત્મજા.
અરુણાબેન ત્રિવેદી…વઢવાણસિટી✍🏻
➖➖➖➖➖➖➖➖✍🏻
NG- 0050..વિષય ગુલાબ…પ્રકાર – કવિતાશીષૅક દિકરી મારી ગુલાબ. ……………………..પેટમાં વાગતી મીઠી મીઠી લાતો ,એ લાતોમાં પણ તો પ્યાર છે.તું તો વ્હાલી નાજૂક ‘ને કોમળ છે,તારા દિલડાંના ધબકારા સાંભળવા વક્ષસ્થળ પર કાન મારા મુકું છું … !
મારી નાજૂક કોમળ ગુલાબની કળી હવે ખીલી રહી છે.કળીમાંથી ખીલતાં ખીલતાં હવે તું ખીલેલું ગુલાબ થઈ…!
પમરાટ ચારેકોર પાથરતી આજ,કન્યાવિદાયની હવે થઈ ગઈ સાંજજાણીએ છીએ કે આવશે કોઈ …!
પતંગિયા જેવો એક રાજકુમાર ,આવીને તને ક્યાંક દૂર લઈ જશે …!એ હકિકત જાણવા છતાય માળીની જેમ અમે કર્યું જતન ….!
કાંટા બનીને અમે કર્યું રક્ષણઅજનબી માળી આવી લઈ ગયો,ઘરનો વરંડો સુનો પડી ગયો …! સુંવાસ તું આજીવન ફેલાવજે, લહેરાતા વા’ જેમ સોડમની વહાવજે…!
ગુલાબ ની રજ ને વધાવશું,કડી રૂપી તારી પ્રતિકૃતિ અપનાવશું,ગુલાબની જેમ જ કોમળ બની રહેજેપણ અન્યાયની વાત હોય તો શૂલ બનીને આત્મરક્ષા કરજે …હોકે…!
રાગીની શુકલ “રાગ”(મુંબઈ ,કાંદિવલી.)
*****************************************************
હું 50 વટાવ્યા પછી… મારા માં આવેલા બદલાવો…વ્યક્તિનો પૈસો, પાવર અને પોઝિશન થી હવે અંજાતો નથી. વ્યક્તિના વિચાર, વાણી અને વર્તનથી ખેંચાતો થયો છું.ખુદના માટે સમય કાઢું છું. સ્વીકારી લીધું છે કે દુનિયા મારા ખભા પર ટકી નથી. મારા વગર કંઈ અટકી પડવાનું નથી. મારા પરિવાર સાથે ખુદને પણ પ્રેમ કરવા લાગ્યો છું.નાના વેપારીઓ અને ફેરિયાઓ સાથે ભાવતાલ કરવાનું બંધ કર્યું છે. ક્યારેક ખબર હોય કે છેતરાવ છું તો પણ હસ્તે મોઢે જતું કરું છું.ભંગાર વીણવા નીકળતા લોકોને પસ્તી કે ખાલી તેલનો ડબ્બો એમજ આપી દઉં છું, પચીસ પચાસ રૂપિયા જતા કરું ત્યારે એના ચેહરા પર લાખો મળી ગયાનો આનંદ જોઈ ખુશ થાઉં છું.રોડ પર પાથરણું પાથરી વેપાર કરતા વ્યક્તિ પાસેથી ક્યારેક નકામી વસ્તુ પણ ખરીદી લઉં છું. એમનો વેપાર કરવાનો ઉત્સાહ વધતો જોઈ આનંદ થાય છે.કોઈ ધાર્મિક સ્થળે દાન આપી પોતાના નામની તકતી મરાવવા કરતાં નાના બાળકોને જમાડવા કે મદદ કરવી અને અબોલ પશુ પક્ષીઓ માટે દાણા પાણીની વ્યવસ્થા કરવામાં વધારે ખુશી મળે છે.વડીલો અને બાળકોની એકની એક વાત કેટલીયે વાર સાંભળી લઉં છું. કહેવાનું બંધ કરી દીધું છે કે તેઓ એ વાત ઘણી વાર કહી ચુક્યા છે.ખ્યાલ હોય કે વ્યક્તિ ખોટો છે તો એકાદ વાર સમજાવું પણ વારંવાર એની ભૂલ સુધારવાનું બંધ કરી દીધું છે. દરેકને ખોટું ન કરતા અટકાવવાનો ઠેકો નથી લીધો. ખોટા વ્યક્તિ સાથે દલીલો કરવા કરતા માનસિક સ્વસ્થ રહેવું પસંદ છે.સારા કામ કે વિચારોની મુક્તપણે પ્રશંસા કરું છું. આ ટેવ સકારાત્મક છે. વખાણ્યા બાદ મને પણ આનંદ મળે છે.બ્રાન્ડેડ કપડાં, મોબાઈલ કે બીજી કોઈ બ્રાન્ડેડ વસ્તુ થકી વ્યક્તિત્વ આંકવાનું મૂકી દીધું છે. વ્યક્તિત્વ વિચારોથી નિખરે છે બ્રાન્ડેડ વસ્તુઓ થી નહી એ સમજાય ગયું છે.હું એવા લોકોથી અંતર જાળવું છું જેઓ પોતાની કુટેવો મારા પર થોપવાના પ્રયત્નો કરે છે. એને સુધારવાનો પ્રયત્ન હવે નથી કરતો કારણકે ઘણાં એ કરી ચૂક્યા હોય છે.જીંદગીની દોડમાં પાછળ રાખી દેવા જ્યારે કોઈ મેલી રાજરમત રમે છે ત્યારે હું શાંત રહી તેને રસ્તો આપી દઉં છું. આખરે, ના તો હું જિંદગીની હરીફાઈમાં છું, ના તો મારો કોઈ હરીફ છે. હરિફાઈ ખુદ સાથે ખુદને કંડારવાની છે.લાગણીઓની અભિવ્યક્તિ કરતા ક્યારેય શરમાવું નહી એ શીખી લીધું છે. એ લાગણીઓને દાબી રાખી મારી નાખવા કરતાં અભિવ્યક્તિ સરળ છે.હુસાતુસી માં સંબંધો તોડવા કરતાં થોડો સમય આપતા શીખી ગયો છું. મોટેભાગે સમય સાથે સબંધોમાં પડેલી તિરાડ પૂરાઈ જતી જોઈ છે.હું એજ કરું છું જેનાથી મને આનંદ આવે. લોકો શું વિચારશે કે કહેશે તેની ચિંતા લોકો ઉપર છોડી દીધી છે. ચાર લોકોને ખુશ રાખવા મારું મન મારવાનું છોડી દીધું છે.ફાઈવ્ સ્ટાર હોટેલમાં રહેવા કરતાં પ્રકૃતિ નજીક જવું ગમે છે. જંક અને થાઈ ફૂડ કરતાં માખણ અને બાજરાના રોટલા માં સંતોષ થાય છે.પોતાના પર હજારો રૂપિયા વાપરવા કરતાં કોઈ જરૂરિયાતમંદ ના હાથમાં પાંચસો હજાર આપવાનો આનંદ માણી લેતાં શીખ્યો છું.કટ્ટરતા કરતાં તર્કસંગતતા ગમવા લાગી છે. ખોટા પાસે સાચું સાબિત કરવા કરતાં મૌન રહેવાનું પસંદ કરવા લાગ્યો છું. બોલવા કરતાં વાંચવા લાગ્યો છું. ખુદને પ્રેમ કરવા લાગ્યો છું.